منظور از «عَرْضْ» که یکی از نامهای قیامت است چیست؟

روزی که نخست همة انسان‌ها در صف‌هایشان نمایان می‌شوند: (و عُرضوا علی ربّک صفّاً) کهف/48؛ [و ایشان به صف بر پروردگارت عرضه می‌شوند]. و همه چیز آشکار می‌گردد: (یومئذٍ تُعرَضون لا تَخفی منکم خافیة) حاقه/18؛ [در آن روز، شما به پیشگاه خدا عرضه می‌شوید و هیچ امری از شما پوشیده نمی‌ماند]. سپس جهنّم بر دوزخیان عرضه می‌شود و به معرض دید و سان همگان درمی‌آید: (و عرضنا جهنّم یومئذٍ للکافرین عَرْضاً) کهف/10؛ [و آن روز، جهنّم را آشکارا به کافران بنمایانیم].
پیامبر اکرم(ص) فرمود: (تحشرون حفاة عراة غرلاً و الغرل هم القلف) (نور الثقلین 1/747)؛ [ستمکاران محشور می‌شوند در حالی که پا برهنه، عریان و ... هستند]. آنگاه کافران از دوزخ بازدید می‌کنند و سان می‌بینند: (و یوم یُعرض الْذین کفروا علی النّار) احقاف/20؛ [و آن روز آنهایی را که کفر ورزیده‌اند، بر آتش عرضه می‌دارند].
تذکّر الف: هرگونه سانِ سمعی و بصری که رعب‌آور باشد از پرهیزکاران به دور است، چنان‌که هرگونه سان سرورآور و نشاط‌زا می‌تواند بهرة آنان باشد، برعکس آنچه دربارة کافران مطرح است.
ب: سانِ قیامت همسان دنیا نیست که فقط، ابدان، اجرام و احجام طبیعی در آن ارائه شوند، بلکه ارواح، اسرار و سرایر نیز به سان می‌آیند به طوری که چیزی مستور و مخفی نخواهد ماند: (لا تَخفی منکم خافیة) حاقّه/18
www.eporsesh.com