هذا یوم لا ینطقون و لا یؤذنُ لهم فیعتذرون) مرسلات/3536؛ [این روزی است که گنه‌پیشگان سخنی نتوانند گفت و به آنان رخصت و اذن عذرخواهی نیز نخواهند داد.]
گاهی به نظر می‌رسد حق تعالی عادلتر از آن است که کسی صاحب عذر باشد و به او اذن عذرخواهی ندهد، ولی گاهی حقیقت امر چنان نشان می‌دهد که جایی برای عذرخواهی باقی نیست. حمّاد بن عثمان می‌گوید: (سمعتُ أبا عبدالله(ص) یقول فی قوله عزّوجلّ : (و لا یؤذنُ لهم فیعتذرون) فقال: الله أجلّ و أعدل و أعظم من أن یکون لعبده عذر و لا یدعه یعتذربه، ولکنّه فلج فلم یکن له عذر)) (نور الثقلین 5/490)؛ از امام صادق(ع) شنیدم دربارة آیة (و لا یؤذن لهم فیعتذرون) می‌فرمود: حق تعالی بالاتر، عادلتر و بزرگتر از آن است که برای بندة وی عذری باشد و نگذارد او عذرخواهی کند، ولی عَبْد چنان زمین‌گیر و مفلوج است که عذری برای او نیست و به تعبیر دیگر جای عذری باقی نخواهد بود (سالبه به انتفای موضوع) او کاملاً از نظر دلیل و برهان زمین‌گیر و عاجز است. پس عذری ندارد تا آن را بازگو کند.
www.eporsesh.com
