می دانیم دوران زندگی بشر را به دو دوران تقسیم می کنند دورانی که خط اختراع شده بود و انسان توانست نوشته هائی از خود به یادگار بگذارد، و آن را دوران تاریخ می نامند، و دوران قبل از اختراع خط که طبعاً نتوانست شرح زندگی خود را به صورت تاریخ مدوّن درآورد، و آن را دوران قبل از تاریخ می نامند. ولی عدم اختراع خط در آن زمان هرگز دلیل بر این نیست که ما دسترسی به حالات آنها نداشته باشیم، چرا که آن قدر آثار از آن اقوام در زیر زمین، در غارها، و مانند آن، به یادگار مانده که می تواند تا حدّ زیادی پرده از روی اسرار زندگی آنان بردارد. هنوز دانشمندان با حفاری در نقاط مختلف جهان، خانه ها و شهرها و ابزارهای مختلف، زندگی اقوام قبل از تاریخ را جستجو می کنند، و بعد از پیدا کردن دقیقاً روی آنها مطالعه کرده و تاریخ زندگی و تمدن آنان را بازنویسی می کنند و از این طریق، به عقائد مذهبی آنان نیز پی می برند. (ساموئیل کینگ) جامعه شناس معروف در کتاب خود می نویسد (اسلاف انسان امروز (که آثار آنان در حفریات پیدا شده) یعنی (نئاندرتالها) دارای مذهب بودند، به دلیل اینکه مرده های خود را به وضع مخصوصی به خاک می سپردند، و ابزار کارشان را کنارشان می نهادند و به این طریق، عقیده خود را به وجود دنیای دیگر به ثبوت می رساندند) (جامعه شناسی ساموئیل کینگ 1/291). می دانیم انسانهای نئاندرتال مربوط به دهها هزار سال قبل می باشند، در زمانی که هنوز نه خط اختراع شده بود و نه تاریخ بشر آغاز گشته بود. یقیناً کیفیت عمل آنها یک کار خرافی بوده، زیرا می دانیم ابزار کار دنیا چیزی نیست که در زندگی دیگر به کار آید، ولی انگیزه و ریشه این عمل که ایمان به زندگی بعد از مرگ است، واقعیتی است که در میان آنها وجود داشت. در دائرة المعارف قرن بیستم از (هربرت اسپنیسر) در کتاب (اصول علم الاجتماع) نقل شده، که انسانهای نخستین چون قادر به تفکّر (عمیق) نبودند جهان پس از مرگ را به مقدار توانائی عقل خویش درک می کردند، و لذا در مورد جزئیات این زندگی سخنان عجیب و غریب و احیاناً آمیخته با خرافات داشتند. بسیاری از آنها در عین اعتراف به عالم پس از مرگ، این زندگی را مخصوص کسانی می دانستند که به مرگ طبیعی از دنیا بروند، و بعضی آن را مخصوص قهرمانان و نیرومندان می پنداشتند. گروهی از اقوام پیشین، اسلحه میّت را با او دفن می کردند و وسائل منزل را با زنان، و اسباب بازی را با کودکان (تا در زندگی پس از مرگ از آن بهره گیرند!). شکی نیست این خرافات وحشتناک زائیده افکار منحط این اقوام بوده، ولی همگی بیانگر یک نکته است و آن اینکه اعتقاد به عالم پس از مرگ، عقیده ریشه دار در میان اقوام نخستین بوده است. www.eporsesh.com
می دانیم دوران زندگی بشر را به دو دوران تقسیم می کنند دورانی که خط اختراع شده بود و انسان توانست نوشته هائی از خود به یادگار بگذارد، و آن را دوران تاریخ می نامند، و دوران قبل از اختراع خط که طبعاً نتوانست شرح زندگی خود را به صورت تاریخ مدوّن درآورد، و آن را دوران قبل از تاریخ می نامند.
ولی عدم اختراع خط در آن زمان هرگز دلیل بر این نیست که ما دسترسی به حالات آنها نداشته باشیم، چرا که آن قدر آثار از آن اقوام در زیر زمین، در غارها، و مانند آن، به یادگار مانده که می تواند تا حدّ زیادی پرده از روی اسرار زندگی آنان بردارد.
هنوز دانشمندان با حفاری در نقاط مختلف جهان، خانه ها و شهرها و ابزارهای مختلف، زندگی اقوام قبل از تاریخ را جستجو می کنند، و بعد از پیدا کردن دقیقاً روی آنها مطالعه کرده و تاریخ زندگی و تمدن آنان را بازنویسی می کنند و از این طریق، به عقائد مذهبی آنان نیز پی می برند.
(ساموئیل کینگ) جامعه شناس معروف در کتاب خود می نویسد
(اسلاف انسان امروز (که آثار آنان در حفریات پیدا شده) یعنی (نئاندرتالها) دارای مذهب بودند، به دلیل اینکه مرده های خود را به وضع مخصوصی به خاک می سپردند، و ابزار کارشان را کنارشان می نهادند و به این طریق، عقیده خود را به وجود دنیای دیگر به ثبوت می رساندند) (جامعه شناسی ساموئیل کینگ 1/291).
می دانیم انسانهای نئاندرتال مربوط به دهها هزار سال قبل می باشند، در زمانی که هنوز نه خط اختراع شده بود و نه تاریخ بشر آغاز گشته بود.
یقیناً کیفیت عمل آنها یک کار خرافی بوده، زیرا می دانیم ابزار کار دنیا چیزی نیست که در زندگی دیگر به کار آید، ولی انگیزه و ریشه این عمل که ایمان به زندگی بعد از مرگ است، واقعیتی است که در میان آنها وجود داشت. در دائرة المعارف قرن بیستم از (هربرت اسپنیسر) در کتاب (اصول علم الاجتماع) نقل شده، که انسانهای نخستین چون قادر به تفکّر (عمیق) نبودند جهان پس از مرگ را به مقدار توانائی عقل خویش درک می کردند، و لذا در مورد جزئیات این زندگی سخنان عجیب و غریب و احیاناً آمیخته با خرافات داشتند. بسیاری از آنها در عین اعتراف به عالم پس از مرگ، این زندگی را مخصوص کسانی می دانستند که به مرگ طبیعی از دنیا بروند، و بعضی آن را مخصوص قهرمانان و نیرومندان می پنداشتند. گروهی از اقوام پیشین، اسلحه میّت را با او دفن می کردند و وسائل منزل را با زنان، و اسباب بازی را با کودکان (تا در زندگی پس از مرگ از آن بهره گیرند!).
شکی نیست این خرافات وحشتناک زائیده افکار منحط این اقوام بوده، ولی همگی بیانگر یک نکته است و آن اینکه اعتقاد به عالم پس از مرگ، عقیده ریشه دار در میان اقوام نخستین بوده است.
www.eporsesh.com
- [سایر] ایمان به معاد در میان اقوام بعد از تاریخ چگونه بوده است؟
- [سایر] اعتقاد به معاد و قیامت در زندگی ثمره ای ندارد و افرادی که اعتقاد به معاد ندارند راحت تر زندگی می کنند و بیشتر لذت می برند ؟
- [سایر] شبهه: اعتقاد به معاد و قیامت در زندگی ثمره ای ندارد و افرادی که اعتقاد به معاد ندارند راحت تر زندگی می کنند و بیشتر لذت می برند.
- [سایر] شبهه: اعتقاد به معاد و قیامت در زندگی ثمره ای ندارد و افرادی که اعتقاد به معاد ندارند راحت تر زندگی می کنند و بیشتر لذت می برند ؟
- [سایر] اعتقاد به مبدأ و معاد چه نقشی در سعادت انسان ایفا میکند؟
- [سایر] تلازم بین شناخت مبدأ و اعتقاد به معاد چگونه تبیین شده است؟
- [سایر] آیا اعتقاد به معاد پایه های ظلم را تقویت نمی کند؟
- [سایر] آیا معاد جسمانی از ضروریات مذهب شیعه است؟ و اعتقاد نداشتن به آن موجب کفر است؟
- [سایر] چگونه اعتقاد به معاد با هدف از زندگی در دنیا ارتباط دارد؟
- [سایر] تفاوت اعتقاد به معاد و عدم آن , در جهت دادن به فعالیتهای زندگی را شرح دهید ؟
- [آیت الله بهجت] اگر با اعتقاد به اینکه زن از خون حیض پاک است طلاقش دهد، بعد معلوم شود که موقع طلاق در حال حیض بوده، طلاق او باطل است و اگر با اعتقاد به اینکه در حال حیض است طلاقش دهد، بعد معلوم شود پاک بوده، طلاق او صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر مالک گاو، گوسفند، شتر، طلا و نقره در بین سال بالغ شود، اوّل سال او برای تعلّق زکات، از تاریخ بلوغ او حساب میشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر به اعتقاد این که زن حایض است با او نزدیکی کند و بعد معلوم شود که حایض نبوده است کفاره ندارد
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر مرد به اعتقاد اینکه زن حائض است با او نزدیکی کند و بعدا معلوم شود که حائض نبوده است کفاره ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمی شود.
- [آیت الله بروجردی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزهاش باطل نمیشود.
- [آیت الله خوئی] اگر مرد به اعتقاد زن حائض است با او نزدیکی کند و بعداً معلوم شود که حائض نبوده است کفاره ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزهاش باطل نمیشود.
- [آیت الله اردبیلی] اگر چیزی را با اعتقاد به این که راست است از قول خدا یا معصومان علیهمالسلام نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزهاش باطل نمیشود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر مرد به اعتقاد این که زن حائض است با او نزدیکی کند و بعداً معلوم شود که حائض نبوده است، کفاره ندارد.