هر گاه در معنی لغوی شفاعت درست بیندیشیم، مفهوم اسلامی آن را نیز می توان به دست آورد، زیرا شفاعت از مادّه شفع به معنی ضمیمه کردن چیزی به همانند او است (ضَمُّ الشَیْء اِلی مِثْلِهِ) واز اینجا روشن می شود که باید نوعی شباهت و همانندی درمیان آن دو بوده باشد، هر چند تفاوتهائی نیز درمیان آنها دیده شود.
و به همین دلیل شفاعت به مفهوم قرآنیش این است که شخص گنهکار به خاطر پاره ای از جنبه های مثبت (مانند ایمان یا انجام بعضی از اعمال صالح) شباهتی با اولیاء الله پیدا کند و آنها با عنایات و کمکهای خود، او را به سوی کمال سوق دهند و از پیشگاه خدا تقاضای عفو کنند.
و به تعبیر دیگر، حقیقت شفاعت، قرار گرفتن موجودی قویتر و برتر ، در کنار موجود ضعیفتر، و کمک کردن به او برای پیمودن مراتب کمال است.
و از اینجا پاسخ بعضی از خرده گیریهای نا آگاهان که شفاعت را به نوعی پارتی بازی یا چراغ سبز دادن به گنهکاران تفسیر کرده و آن را با شفاعت اطرافیان سلاطین جبّار مقایسه نموده اند روشن می شود، زیرا عوامل زیر بنائی شفاعت در مفهوم شرعیش عواملی است سازنده، و بر اساس لیاقتهاست، درحالی که شفاعت رائج درمیان مردم در بسیاری از موارد از نیازهای طرفینی و رابطه های شخصی و خصوصی و غیر منطقی سرچشمه می گیرد.
www.eporsesh.com
