شفاعت در لغت از ماده شفع به معنای ضمیمه شدن چیزی به چیز دیگر است{1} و در اصطلاح، عبارت است از ضمیمه شدن استعداد ناقص کسی که نیاز به شفاعت دارد با دعا، و درخواست شفیع و واسطه که در نتیجه شخصی شفاعت شده ارتقای مقام پیدا کرده و یا از عقوبت و عذاب رهایی می‌یابد / مسأله شفاعت در قیامت، یکی از اصول مسلّم و خدشه‌ناپذیر اسلام است که همه فرقه‌ها و مذاهب اسلامی به استناد آیات قرآن و روایات، آن را پذیرفته‌اند / شیخ مفید از علمای بزرگ شیعه می‌گوید : (امامیه اتفاق نظر دارند که پیامبر گرامی 6 و ائمه‌اطهار : در روز رستاخیز، گناهکاران را شفاعت می‌کنند ).{2} ابومنصور ماتریدی سمرقندی که امام اهل‌سنت در مشرق زمین است بعد از نقل آیه (...وَ لا یُقْبَلُ مِنْها شَفاعٌَْ...);{3} و آیه (...وَ لا یَشْفَعُونَ اًّلاّ لِمَنِ ارْتَضی...);{4} می‌گوید : (اگرچه آیه نخست شفاعت را در ظاهر نفی می‌کند، ولی آیه دوم اشاره دارد که شفاعت در اسلام وجود دارد ).{5} شفاعت در قرآن در قرآن کریم، آیات فراوانی پیرامون شفاعت در قیامت وجود دارد که این آیات را می‌توان در یک جمع‌بندی، به سه دسته تقسیم کرد : 1 - آیاتی که شفاعت را در قیامت نفی می‌کند، مانند : (...أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِی یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلٌَّْ وَ لا شَفاعٌَْ...);{6} از آنچه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستی و شفاعتی/ 2 - آیاتی که تنها خداوند را به عنوان شفیع معرفی می‌نماید، مانند : (قُلْ لله الشَّفاعَُْ جَمیعاً...);{7} بگو شفاعت همه‌اش از آن خداست/ 3 - آیاتی که شفاعت دیگران را مشروط به اذن و فرمان خدا کرده است، مانند : (...مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ اًّلاّ بِاًّذْنِهِ...);{8} کیست آن کسی که جز به اذن او، در پیشگاهش شفاعت کند/ با ملاحظه مجموع این آیات، چنین به نظر می‌رسد که شفاعت، مختص خداوند متعال است ولی در عین حال برخی افراد می‌توانند با اذن و اجازه پروردگار، نسبت به اشخاصی که زمینه شفاعت دارند، شفاعت کنند / شفاعت‌گنندگان قیامت با اثبات وجود شفاعت در قیامت با استفاده از روایت می‌توان گفت که افراد زیر از اجازه شفاعت کردن برخورداراند/ 1 - پیامبر اسلام (ص) شفاعت رسول گرامی اسلام (ص) در روز قیامت، از موضوعات مورد اتفاق شیعه و سنی است و روایات متواتری آن را ثابت می‌کند ، که به چند مورد از آن اشاره می‌شود: الف) در ذیل آیه شریفه: (...عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً);{9} امید که پروردگارت تو را به مقامی ستوده برساند. مفسران شیعه و سنی با استناد به روایات گفته‌اند که مقصود از (مقام محمود) مقام شفاعت است که در روز قیامت به پیامبر اسلام اعطا می‌شود . در یکی از این روایات رسول خدا (ص) می‌فرماید : (قوله (عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً) هُوَ المَقامُ الّذی أَشْفَعَ لاِ ُمَّتی فیه)؛ مقصود از (عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ) همان مقامی است که من - به وسیله آن - امتم را شفاعت می‌کنم/ ب) در ذیل آیه مبارک: (وَ لَسَوفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی);{10} و به زودی پروردگارت تو را عطا خواهد کرد تا خرسند گردی. بسیاری از مفسران گفته‌اند : مقصود از این آیه مقام شفاعت است / ج) رسول خدا (ص) می‌فرماید : (أُعْطیتُ خَمْساً . . . وَأُعْطیتُ الشَّفاعََْ فَادّخَرْتُها لاِ ُمَّتی));{11} به من پنج چیز داده شد ، از جمله آن شفاعت است که آن را برای امتم ذخیره نموده‌ام/ د) ابوذر غفاری و سلمان فارسی از رسول خدا (ص) نقل کرده‌اند که فرمود : (اًِّنَّ الله أَعْطانی مَسْأَلٌُْ فَادَّخَرْتُ مَسْأَلَتی لِشَفاعَِْ المُؤمنینَ مِنْ أُمَّتی یَوْمَ القِیامَِْ فَفَعَلَ ذلکَ);{12} خداوند یک دعای مستجاب به من عطا فرمود و من آن را برای شفاعت مؤمنان امتم در روز قیامت نگاه داشتم ، پس خداوند هم آن را پذیرفت / 2 - پیامبران، علما و شهدا به جز رسول گرامی اسلام (ص) سایر پیامبران نیز از اجازه شفاعت برخورداراند و همچنین دانشمندان و شهدا نیز حق شفاعت کردن دارند/ از علی (ع) نقل شده است که پیامبر (ص) فرمود : (ثَلاثٌَْ یَشْفَعُون الله عَزَّوَجَلَّ فَیَشْفَعُونَ الأَنْبیأَ ثُمَّ العُلَمأ ثُمَّ الشُّهدأَ);{13} سه دسته در پیشگاه خداوند شفاعت می‌کنند و شفاعت آنان نیز پذیرفته می‌شود ، پیامبران ، دانشمندان و شهدا/ در سنن ابن ماجه - از منابع معتبر اهل‌سنت - آمده است که رسول خدا (ص) فرمود : (یَشْفَعُ یَوْمَ القِیامَِْ الأَنْبیأُ ثُمَّ العُلَمأُ ثُمَّ الشُّهدأُ);{14} پیامبران ، علما و شهدا در روز قیامت شفاعت می‌کنند / 3- فرشتگان و مؤمنان روایت شده است که رسول خدا (ص) فرمود : (یَشْفَعُ النَّبیُّونَ وَ المَلائِکَْ والمُؤمِنُونَ);{15} پیامبران ، فرشتگان و مؤمنان در روز قیامت شفاعت می‌کنند / 4 - امامان معصوم : و اهل‌بیت رسول خدا (ص) احادیث و روایات فراوانی در منابع شیعه حق شفاعت را برای اهل‌بیت و ائمه : ثابت نموده است / رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرماید : (اًِّنّی لأشْفَعُ یَوْمَ القیِامَِْ فَأَشْفَعُ وَ یَشْفَعُ عَلی‌لایم شفاعت می‌کنیم و شفاعت ما پذیرفته می‌شود / [1]. لسان العرب ، ماده شفع / [2]. اوائل المقالات، شیخ مفید ، ص علیهاالسلام‌قدس سرهم / [3]. سوره بقره، آیه علیهماالسلام‌رحمهم الله/ [4]. سوره انبیا، آیه علیهماالسلام‌رضی الله عنه/ [5]. تفسیر ماتریدی معروف به تأویلات اهل‌سنت ، ص علیهماالسلام‌رحمهم الله‌قدس سره / [6]. سوره بقره، آیه رحمهم الله‌قدس سرهم‌رضی الله عنه/ [7]. سوره زمر، آیه رحمهم الله‌رحمهم الله/ [8]. سوره بقره، آیه قدس سرهم‌قدس سرهم‌رضی الله عنه/ [9]. سوره اسرأ، آیه صلی الله وعلیه وآله‌علیه‌السلام/ [10]. سوره ضحی، آیه قدس سرهم/ [11]. صحیح، بخاری ، ج قدس سره ، ص علیهماالسلام‌صلی الله وعلیه وآله وسلم‌قدس سره، باب صلاْ فی مواضع الحنف و العذاب/ [12]. امالی، شیخ طوسی ، ص صلی الله وعلیه وآله وسلم‌علیهاالسلام / [13]. خصال، صدوق ، ص صلی الله وعلیه وآله وسلم‌قدس سرهم‌قدس سره / [14]. سنن، ابن ماجه ، عمر بن یزید ابوعبداله قزوینی، تحقیق محمد فواد عبدالباقی، ج رضی الله عنه ، ص علیهاالسلام‌رحمهم الله‌رحمهم الله‌قدس سره ، باب شفاعت فی التزویج/ [15]. صحیح، بخاری ، ج صلی الله وعلیه وآله ، ص صلی الله وعلیه وآله‌صلی الله وعلیه وآله‌علیه‌السلام ، کتاب التوحید / [16]. مناقب، ابن شهرآشوب ، ج رضی الله عنه ، ص قدس سرهم‌قدس سره / www.eporsesh.com
نظر اهلسنت و برادران شیعه درباره شفاعت چیست و اگر شفاعت از نظر دینی حقیقت دارد چه کسانی در روز قیامت شفاعت میکنند؟
شفاعت در لغت از ماده شفع به معنای ضمیمه شدن چیزی به چیز دیگر است{1} و در اصطلاح، عبارت است از ضمیمه شدن استعداد ناقص کسی که نیاز به شفاعت دارد با دعا، و درخواست شفیع و واسطه که در نتیجه شخصی شفاعت شده ارتقای مقام پیدا کرده و یا از عقوبت و عذاب رهایی مییابد /
مسأله شفاعت در قیامت، یکی از اصول مسلّم و خدشهناپذیر اسلام است که همه فرقهها و مذاهب اسلامی به استناد آیات قرآن و روایات، آن را پذیرفتهاند /
شیخ مفید از علمای بزرگ شیعه میگوید : (امامیه اتفاق نظر دارند که پیامبر گرامی 6 و ائمهاطهار : در روز رستاخیز، گناهکاران را شفاعت میکنند ).{2}
ابومنصور ماتریدی سمرقندی که امام اهلسنت در مشرق زمین است بعد از نقل آیه (...وَ لا یُقْبَلُ مِنْها شَفاعٌَْ...);{3} و آیه (...وَ لا یَشْفَعُونَ اًّلاّ لِمَنِ ارْتَضی...);{4} میگوید : (اگرچه آیه نخست شفاعت را در ظاهر نفی میکند، ولی آیه دوم اشاره دارد که شفاعت در اسلام وجود دارد ).{5}
شفاعت در قرآن
در قرآن کریم، آیات فراوانی پیرامون شفاعت در قیامت وجود دارد که این آیات را میتوان در یک جمعبندی، به سه دسته تقسیم کرد :
1 - آیاتی که شفاعت را در قیامت نفی میکند، مانند :
(...أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِی یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلٌَّْ وَ لا شَفاعٌَْ...);{6} از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستی و شفاعتی/
2 - آیاتی که تنها خداوند را به عنوان شفیع معرفی مینماید، مانند :
(قُلْ لله الشَّفاعَُْ جَمیعاً...);{7} بگو شفاعت همهاش از آن خداست/
3 - آیاتی که شفاعت دیگران را مشروط به اذن و فرمان خدا کرده است، مانند :
(...مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ اًّلاّ بِاًّذْنِهِ...);{8} کیست آن کسی که جز به اذن او، در پیشگاهش شفاعت کند/
با ملاحظه مجموع این آیات، چنین به نظر میرسد که شفاعت، مختص خداوند متعال است ولی در عین حال برخی افراد میتوانند با اذن و اجازه پروردگار، نسبت به اشخاصی که زمینه شفاعت دارند، شفاعت کنند /
شفاعتگنندگان قیامت
با اثبات وجود شفاعت در قیامت با استفاده از روایت میتوان گفت که افراد زیر از اجازه شفاعت کردن برخورداراند/
1 - پیامبر اسلام (ص)
شفاعت رسول گرامی اسلام (ص) در روز قیامت، از موضوعات مورد اتفاق شیعه و سنی است و روایات متواتری آن را ثابت میکند ، که به چند مورد از آن اشاره میشود:
الف) در ذیل آیه شریفه: (...عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً);{9} امید که پروردگارت تو را به مقامی ستوده برساند. مفسران شیعه و سنی با استناد به روایات گفتهاند که مقصود از (مقام محمود) مقام شفاعت است که در روز قیامت به پیامبر اسلام اعطا میشود . در یکی از این روایات رسول خدا (ص) میفرماید : (قوله (عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً) هُوَ المَقامُ الّذی أَشْفَعَ لاِ ُمَّتی فیه)؛ مقصود از (عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ) همان مقامی است که من - به وسیله آن - امتم را شفاعت میکنم/
ب) در ذیل آیه مبارک: (وَ لَسَوفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی);{10} و به زودی پروردگارت تو را عطا خواهد کرد تا خرسند گردی. بسیاری از مفسران گفتهاند : مقصود از این آیه مقام شفاعت است /
ج) رسول خدا (ص) میفرماید : (أُعْطیتُ خَمْساً . . . وَأُعْطیتُ الشَّفاعََْ فَادّخَرْتُها لاِ ُمَّتی));{11} به من پنج چیز داده شد ، از جمله آن شفاعت است که آن را برای امتم ذخیره نمودهام/
د) ابوذر غفاری و سلمان فارسی از رسول خدا (ص) نقل کردهاند که فرمود : (اًِّنَّ الله أَعْطانی مَسْأَلٌُْ فَادَّخَرْتُ مَسْأَلَتی لِشَفاعَِْ المُؤمنینَ مِنْ أُمَّتی یَوْمَ القِیامَِْ فَفَعَلَ ذلکَ);{12} خداوند یک دعای مستجاب به من عطا فرمود و من آن را برای شفاعت مؤمنان امتم در روز قیامت نگاه داشتم ، پس خداوند هم آن را پذیرفت /
2 - پیامبران، علما و شهدا
به جز رسول گرامی اسلام (ص) سایر پیامبران نیز از اجازه شفاعت برخورداراند و همچنین دانشمندان و شهدا نیز حق شفاعت کردن دارند/
از علی (ع) نقل شده است که پیامبر (ص) فرمود : (ثَلاثٌَْ یَشْفَعُون الله عَزَّوَجَلَّ فَیَشْفَعُونَ الأَنْبیأَ ثُمَّ العُلَمأ ثُمَّ الشُّهدأَ);{13} سه دسته در پیشگاه خداوند شفاعت میکنند و شفاعت آنان نیز پذیرفته میشود ، پیامبران ، دانشمندان و شهدا/
در سنن ابن ماجه - از منابع معتبر اهلسنت - آمده است که رسول خدا (ص) فرمود : (یَشْفَعُ یَوْمَ القِیامَِْ الأَنْبیأُ ثُمَّ العُلَمأُ ثُمَّ الشُّهدأُ);{14} پیامبران ، علما و شهدا در روز قیامت شفاعت میکنند /
3- فرشتگان و مؤمنان
روایت شده است که رسول خدا (ص) فرمود : (یَشْفَعُ النَّبیُّونَ وَ المَلائِکَْ والمُؤمِنُونَ);{15} پیامبران ، فرشتگان و مؤمنان در روز قیامت شفاعت میکنند /
4 - امامان معصوم : و اهلبیت رسول خدا (ص)
احادیث و روایات فراوانی در منابع شیعه حق شفاعت را برای اهلبیت و ائمه : ثابت نموده است /
رسول گرامی اسلام (ص) میفرماید : (اًِّنّی لأشْفَعُ یَوْمَ القیِامَِْ فَأَشْفَعُ وَ یَشْفَعُ عَلیلایم شفاعت میکنیم و شفاعت ما پذیرفته میشود /
[1]. لسان العرب ، ماده شفع /
[2]. اوائل المقالات، شیخ مفید ، ص علیهاالسلامقدس سرهم /
[3]. سوره بقره، آیه علیهماالسلامرحمهم الله/
[4]. سوره انبیا، آیه علیهماالسلامرضی الله عنه/
[5]. تفسیر ماتریدی معروف به تأویلات اهلسنت ، ص علیهماالسلامرحمهم اللهقدس سره /
[6]. سوره بقره، آیه رحمهم اللهقدس سرهمرضی الله عنه/
[7]. سوره زمر، آیه رحمهم اللهرحمهم الله/
[8]. سوره بقره، آیه قدس سرهمقدس سرهمرضی الله عنه/
[9]. سوره اسرأ، آیه صلی الله وعلیه وآلهعلیهالسلام/
[10]. سوره ضحی، آیه قدس سرهم/
[11]. صحیح، بخاری ، ج قدس سره ، ص علیهماالسلامصلی الله وعلیه وآله وسلمقدس سره، باب صلاْ فی مواضع الحنف و العذاب/
[12]. امالی، شیخ طوسی ، ص صلی الله وعلیه وآله وسلمعلیهاالسلام /
[13]. خصال، صدوق ، ص صلی الله وعلیه وآله وسلمقدس سرهمقدس سره /
[14]. سنن، ابن ماجه ، عمر بن یزید ابوعبداله قزوینی، تحقیق محمد فواد عبدالباقی، ج رضی الله عنه ، ص علیهاالسلامرحمهم اللهرحمهم اللهقدس سره ، باب شفاعت فی التزویج/
[15]. صحیح، بخاری ، ج صلی الله وعلیه وآله ، ص صلی الله وعلیه وآلهصلی الله وعلیه وآلهعلیهالسلام ، کتاب التوحید /
[16]. مناقب، ابن شهرآشوب ، ج رضی الله عنه ، ص قدس سرهمقدس سره /
www.eporsesh.com
- [سایر] آیا در تاریخ شیعه، تعبیر به برادران اهل سنت آمده است؟ مگر اهل سنت، برادر ما شیعیان هستند؟
- [سایر] چرا شیعیان به هنگام سجده از مهر استفاده میکنند؟ تفاوت نظر اهل سنت و تشیع چیست؟
- [سایر] نظر اهلسنت را درباره شفاعت کاملاً توضیح دهید؟
- [سایر] آیا ضرورت حکومت دینی مورد قبول تمام مسلمانان است؟ نظر اهل سنت و شیعه را بیان دارید.
- [سایر] آیا ضرورت حکومت دینی مورد قبول تمام مسلمانان است؟ نظر اهل سنت و شیعه را بیان دارید.
- [سایر] وهابیون میگویند حسین الموید مجتهد شیعی بوده و سنی شده.آیا حقیقت داره؟
- [سایر] چه تفاوتهایی میان وضوی شیعه و سنی وجود دارد و از نظر اهل سنت چه مواردی باعث بطلان وضو میشود؟
- [سایر] نظر شیعیان در مورد ائمه اربعه اهل سنت چیست؟
- [آیت الله بهجت] یکی از برادران اهل سنت، مدتی نمازش را طبق مذهب شیعه می خوانده است، اکنون که شیعه شده باید آن ها را قضا نماید؟
- [سایر] پاسخ به این سوال که برادران اهل سنت جایگاه خلافت را جایگاه سیاسی وجایگاه امامت را جایگاه دینی میدانند و با امامت ائمه هدی(ح) مشکلی ندارند،چیست؟
- [آیت الله سیستانی] از نظر اهل سنّت، زن از همه تَرَکه شوهر اعمّ از منقول و غیرمنقول مانند زمین و غیره، ارث میبرد. حال آنکه از نظر مذهب امامیه، زن از اصل زمین یا قیمت آن ارث نمیبرد و تنها از قیمت بنا و درختان ارث میبرد، نه اصل آنها. بنابراین اگر مذهب اهل سنّت بر شیعه نافذ باشد به گونهای که زن سنّی مذهب از زمین و اصل بنا و درختان ارث ببرد، در صورتی که دیگر ورثه امامی مذهب باشند، زن امامی مذهب نیز میتواند میراثی را که از زمین و اصل بنا و درختان به او میرسد، بگیرد که سایر ورثه اهل سنت باشند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] چنانچه یکی از اولاد از نظر سنّی بزرگتر و دیگری از جهت بلوغ بزرگتر باشد قضاء نماز بر اولّی واجب است.
- [آیت الله سیستانی] نظر اهل سنّت آن است که مازاد سهمالارث میراث بر آن، به عَصَبه میت مانند برادر او داده میشود. لکن نظر مذهب امامیه خلاف آن است، مثلاً اگر مردی بمیرد و تنها دختری و برادری داشته باشد، از نظر امامیه باید نیمی از ارث را به دختر به عنوان سهمالارث و نیم دیگر را به عنوان ردّ به او بپردازند و به برادر میت سهمی تعلّق نمیگیرد. لکن نظر اهل سنّت آن است که در این فرض نیمی از ارث میت به برادر پرداخت میشود، چون که از عصبه میت به شمار میرود. حال اگر مذهب اهل سنّت بر وارث امامی مذهب نافذ باشد و مازاد سهمالارث به او پرداخت نشود، عصبه میت اگر امامی مذهب باشند، میتوانند از باب قاعده مقاصّه نوعی، مازاد سهمالارث وارثِ سنّی مذهب را بگیرند.
- [آیت الله سیستانی] بر طبق مذهب امامیه، زن مطلقه یائسه و صغیره اگر چه با آنها نزدیکی شده باشد عدّه ندارند. لیکن بر طبق مذاهب اهلسنّت با اختلافی که در شروط عدّه برای صغیره دارند عدّه بر آنان واجب است. حال اگر شوهر از اهلسنّت باشد، و زن یائسه یا صغیرهاش را با اعتقاد به لزوم عدّه برای صغیره طلاق دهد، ملزم به رعایت قواعد مذهب خود مانند فساد عقد خواهر مطلقه، و نکاح زنانی که جمع آنها با زن در دوران عدّه حرام است، میشود، بنابراین مرد شیعی میتواند با خواهر این مطلقه ازدواج کند هرچند آن مرد سنی با او عقد بسته باشد. و احتیاط واجب برای مرد شیعی نیز آن است که با این زن مطلقه پیش از تمام شدن عدهاش ازدواج نکند، و آن زن نیز اگر شیعه باشد و یا شیعه بشود تا پایان عدّه، ازدواج نکند. همچنین احوط آن است که در ایام عدّه از شوهر نفقه نگیرد، گر چه طبق مذهب شوهر واجبالنفقه او باشد، مگر آنکه از باب اجرای قاعده مقاصّه نوعی در صورت بودن شرایط آن، بتوان نفقه گرفت.
- [آیت الله سیستانی] از نظر اهل سنّت جمع میان عمه و برادرزادهاش یا خاله و خواهرزادهاش جایز نیست، بدین معنا که اگر هر دو را همزمان عقد کنند، هر دو عقد باطل است، و در صورتی که عقد یکی پس از دیگری باشد، عقد دومی باطل است. لکن از نظر فقه امامیه، عقد عمه پس از برادرزادهاش و خاله پس از خواهرزادهاش مطلقاً جایز است. همچنین عقد برادرزاده پس از عقد عمه و عقد خواهرزاده پس از عقد خاله، مشروط بر آنکه پیش از عقد عمه و خاله رضایت داده باشند و یا بعد از عقد رضایت بدهند جایز است. بنابراین اگر پیرو اهل سنّت، در نکاح میان عمه و برادرزادهاش و یا میان خاله و خواهرزادهاش جمع کند، پس اگر عقد آنها متقارن باشد چون به مذهب آنها عقد هر دو باطل است، برای پیرو مذهب امامیه جایز است بر هر یک از آنها و در صورت رضایت عمه یا خاله بر هر دو عقد کند. و اگر عقد مرد سنّی متقارن نباشد، عقد زن دوّم در فرض مذکور به مذهب آنها باطل است و مرد شیعی میتواند با او ازدواج کند. این حکم در مورد هر یک از آن دو زن در صورتی که امامی باشند، نیز جاری است.
- [آیت الله مظاهری] از گناهان بزرگ در اسلام نفاق است و در روایات فراوانی فرمودهاند کسی که دارای دو چهره و دو زبان باشد، در روز قیامت با دو زبان که آتش از آنها شعلهور است محشور میشود و این نفاق اقسامی دارد: الف) کسانی که ایمان ندارند، ولی با زبان یا عمل ایمان نمایی میکنند، و این افراد همان منافقینی هستند که قرآن جایگاه آنان را پستترین جاهای جهنّم قرار داده است. ب) افراد ریاکار که اعمالشان برای خدا نیست، ولی نمایش برای خداست و قرآن علاوه بر اینکه اعمال این افراد را باطل میداند، گناه آنان را در حدّ کفر شمرده است. ج) افرادی که در برخورد با مردم دارای دو چهره و دو زبان هستند؛ مثلاً در حالی که کینه و عداوت دارند و از غیبت و تهمت باک ندارند، ولی در ظاهر اظهار محبّت و ارادت میکنند. د) افرادی که خود را وابسته به دین میکنند، ولی در حقیقت آن وابستگی را در عمل ندارند، نظیر عالم بی عمل و زاهد بیحقیقت و مقدّس و متّقی نما، و این افراد گرچه در روایات اطلاق نفاق بر آنها شده است و از نظر اخلاقی منافق میباشند، ولی گناه منافق را ندارند و اگر بر طبق وظیفه دینی خود عمل نکنند، در روز قیامت با منافقین محشور میشوند.
- [آیت الله سیستانی] ابوحنیفه و شافعی برای مغبون قائل به خیار غبن نیستند، حال آنکه در مذهب ما این خیار ثابت است، و ظاهراً بحث ثبوت یا عدم ثبوت این خیار شامل موردی که بنای شخص مغبون بر بیتوجّهی به قیمت و خرید و فروش کالا به هر قیمتی باشد، نمیشود، در این فرض ظاهراً خیار غبن ثابت نیست. همچنین شامل جایی که بنای طرفین معامله نقلوانتقال طبق قیمت بازار است نه بیشتر و شخص مغبون بر ادّعای غابن مبنی بر بالا نبودن قیمت اعتماد کرده، نمیشود؛ زیرا ظاهراً از نظر همگان در اینجا خیار ثابت است، از جهت فریب دادن بایع. همچنین این خیار شامل جایی که بنا به شرط ارتکازی در عرف خاص، جز حقّ فسخ، حقّ دیگری مانند حقّ مطالبه مابهالتفاوت وجود دارد، نمیشود. در هر حال، هر جا که از نظر مذهب امامیه خیار غبن ثابت باشد و مذهب اهل سنّت، آن را منکر باشد، برای شخص امامی مذهب از باب مقاصّه نوعی جایز است که پیرو اهل سنّت را به نبود خیار غبن ملزم کند. این در جایی است که مذهب اهل سنّت بر همگان، از جمله شخص امامی مذهب نافذ و جاری باشد.
- [آیت الله خوئی] هرگاه چیزی که پیدا کرده نشانهای دارد که به واسط آن میتواند صاحبش را پیدا کند، اگرچه بداند صاحب آن سنی یا کافری است که اموالش محترم است، در صورتی که قیمت آن چیز به یک درهم برسد باید از روزی که آن را پیدا کرده تا یک سال در محل اجتماع مردم اعلان کند.
- [آیت الله اردبیلی] پیروی از امر پدر و مادر در غیر از انجام کارهای حرام و ترک کارهای واجب عینی(1) بنابر احتیاط لازم است و مخالفت آنان اگر موجب آزار و بیاحترامی به آنان شود، حرام است و فرزندان در هر سنی که باشند، باید به پدر و مادر خود احترام بگذارند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه چیزی که پیدا کرده؛ نشانه ای دارد که به واسطه آن می تواند صاحبش را پیدا کند؛ اگرچه بداند صاحب آن سنی یا کافری است که اموالش محترم است؛ در صورتی که قیمت آن چیز به مقدار یک درهم برسد؛ باید از روزی که آن را پیدا کرده تا یک سال در محل اجتماع مردم اعلان کند.