این درست است که گناهکار تا هنگام پاک شدن گناهانش در جهنم می‌ماند؟

اگر مسلمانی در دنیاکار خلافی انجام داد، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تواند با توبه و پشیمانی و استغفار از عذاب اخروی جان سالم به در ببرد. خداوند توّاب و رحیم است، ولی اگر مسلمانی گناه بزرگی انجام داد و بر آن اصرار ورزید، به طوری که گناه تمام وجود او را فرا گرفت و بدون توبه از دنیا رفت، بر اساس آیة " کسی که مرتکب گناهی گردد و آثار آن تمام وجود او را احاطه کند، اهل دوزخ به طور جاودانه خواهد بود"،[2]این گونه افراد جنایتکار هستند و اهل فسق و فجور و معصیت شده اند، به طوری که قابلیت نجات در آن ها نیست. اما مسلمانانی که اهل معصیت شده اند، ولی گناه و معصیت ماهیت آنان را عوض نکرده و ایمان و اعتقاد آنان را زائل نکرده، پس از پاک شدن از گناه در عالم برزخ یا در جهنم، به بهشت خواهند رفت: " روز قیامت روزی است که هیچ کس حق سخن گفتن ندارد، مگر به اجازة پروردگار. پس بعضی شقی و بدبخت اند و بعضی سعید و خوشبخت، اماکسانی که بدبخت هستند ، پس در آتش که در آن آه و ناله (سر و صدار زوزه های جهنم) خواهد بود، وارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شوند و همیشه در آنجا خواهند ماند، مگر آن چه را که خدا بخواهد".[3] یعنی برخی از جهنمیان مدتی در جهنم می‌‌‌‌‌‌‌‌مانند، سپس از آن جا نجات پیدا می‌‌‌ کنند.
مقدار ماندن آنان در جهنم بستگی به گناهی دارند که انجام داده اند، مانند مجازاتی که افراد خطاکار در دنیا متحمل می‌ شوند. بعضی یک سال محکوم به زندان می‌ شوند و برخی ده سال. در جهنم همین طور خواهد بود. همة این ها در صورتی است که انسان در دنیا توبه نکند اما اگر فرد خطا کاری که مسلمان است و اعتقادات صحیح اسلامی دارد، از گناهان توبه کرد و اگر حق الناس به گردن او بود، پرداخت نمود ، به جهنم نخواهد رفت. جهنم مال کسانی است که یا مسلمان نیستند و در انتخاب راه صحیح کوتاهی کرده اند و یا مسلمانانی هستند که اهل فسق و فجور شده و توبه نکرده اند.
پی نوشت:
1 - بقره (2) آیه 81.
2 - هود (11) آیه 106.
eporsesh.com