چرا انسان باید در عرصه توحید، خودآزمایی کند و این کار چگونه ممکن است؟
گام برداشتن در صراط توحید بسی مشکل است؛ چون مسیری باریکتر از مو است و سالک با اندکی غفلت در معرفت یا محبت به غیر خدا به وادی شرک می غلطد. از این رو شاگرد مکتب توحید، همواره باید خودش را بیازماید و مجموعه عقاید، اخلاق و اعمال خود را بسنجد که آیا در مسیر توحید حرکت می کند یا این که مسیر انحرافی را پیش گرفته است. یکی از راههایی که انسان می تواند خودش را با آن بیازماید و بفهمد که آیا در ترس و امید موحد است یا گرفتار شرک، این است که ببیند آیا در خواندن ادعیه میل دارد تنها آن قسمت از دعا را که سخن از آمرزش و مغفرت و امثال آن است، بخواند یا این که علاقه دارد قسمت های دیگر را که به سیاست و حکومت اسلام بر می گردد نیز از روی جدّ بخواند؟ مثلاً آیا مایل است (أَللّهم إِنّا نَرغب إلیک فی دولة کَریمةٍ تُعزّ بها الإسلام وأَهله و تُذل بها النِفاق و أهله) (مفاتیح الجنان، اعمال ماه مبارک رمضان، دعای افتتاح.) که در آن حتی منفعت شخصی نیز مطرح نیست و فقط عزت اسلام و مسلمین و ذلت نفاق و منافقین مورد تقاضاست را بخواند یا نه؟ اگر این روحیه در انسان باشد می تواند امیدوار شود که در باب معرفت هر دو چشمش سالم است و توانسته امامان خود را به هر دو چهره عرفان و حماسه بشناسد وگرنه او بیماری است که یک چشمش معیوب است. البته به دست آوردن این روحیه زحمت و هزینه دارد. eporsesh.com
عنوان سوال:

چرا انسان باید در عرصه توحید، خودآزمایی کند و این کار چگونه ممکن است؟


پاسخ:

گام برداشتن در صراط توحید بسی مشکل است؛ چون مسیری باریکتر از مو است و سالک با اندکی غفلت در معرفت یا محبت به غیر خدا به وادی شرک می غلطد. از این رو شاگرد مکتب توحید، همواره باید خودش را بیازماید و مجموعه عقاید، اخلاق و اعمال خود را بسنجد که آیا در مسیر توحید حرکت می کند یا این که مسیر انحرافی را پیش گرفته است.
یکی از راههایی که انسان می تواند خودش را با آن بیازماید و بفهمد که آیا در ترس و امید موحد است یا گرفتار شرک، این است که ببیند آیا در خواندن ادعیه میل دارد تنها آن قسمت از دعا را که سخن از آمرزش و مغفرت و امثال آن است، بخواند یا این که علاقه دارد قسمت های دیگر را که به سیاست و حکومت اسلام بر می گردد نیز از روی جدّ بخواند؟ مثلاً آیا مایل است (أَللّهم إِنّا نَرغب إلیک فی دولة کَریمةٍ تُعزّ بها الإسلام وأَهله و تُذل بها النِفاق و أهله) (مفاتیح الجنان، اعمال ماه مبارک رمضان، دعای افتتاح.) که در آن حتی منفعت شخصی نیز مطرح نیست و فقط عزت اسلام و مسلمین و ذلت نفاق و منافقین مورد تقاضاست را بخواند یا نه؟ اگر این روحیه در انسان باشد می تواند امیدوار شود که در باب معرفت هر دو چشمش سالم است و توانسته امامان خود را به هر دو چهره عرفان و حماسه بشناسد وگرنه او بیماری است که یک چشمش معیوب است. البته به دست آوردن این روحیه زحمت و هزینه دارد.
eporsesh.com





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین