سرنوشت انسان
بحث قضاء و قدر از مسائل دیرینه‌ای است که همواره بشر در قدیم‌الایام در تمام تمدن‌ها به صورت یک مسئله شاخص و بارز با آن روبه‌رو بوده است.
سرنوشت انسان، بعد از مرگ تا پیش از قیامت، چگونه است؟
مرگ و عالم برزخ؛ اگر مؤمنی از دنیا برود، فرشتگان به او ترحم می کنند و روح او را به طرف آسمان می برند، ولی اگر منافق و کافری از دنیا برود، درب های آسمان به روی او باز نمی شود، سپس نوبت به هول مُطّلع می رسد، یعنی شخص با علم به این که مرده، آماده ی حساب می شود و تا روز محشر در عالم برزخ -فاصله ی بین دنیا و آخرت -به سؤالات نکیر و منکر (دو ملائکه خدا) جواب می دهد؛ در صورتی که اعمالش خوب باشد هم نشین خوب خواهد داشت (وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ).[1] ارواح اموات، بدن های خود را در قبر می گذارند، و به جایگاه معین می روند، ارواح صالحان را به وادی السلام (حظیرة القدس) و ارواح مفسدان را به برهوت می برند. عالم برزخ در باطن همین جهان مادی است[2]. بین عالم جسم و عالم اسما و صفات الهی دو عالم وجود دارد: عالم مثال (عالم برزخ) و عالم نفس (عالم قیامت). موجوداتی که در عالم برزخ اند مادّه ندارند، اما دارای شکل، صورت، حد، کم، کیف و اعراض فعلیه اند. در آن جا مؤمن خوشحال، و کافر نگران است، تا قیامت بر پا شود. امام صادق (علیه السلام)می فرماید: برزخ، قبر و ثواب و عقاب بین دنیا و آخرت است.[3] پی نوشتها: [1]. سوره ی مومنون، آیه ی 100. [2]. علم الهدی، معاد و عدل، ص 70 به بعد. [3]. محمد تقی فلسفی، گفتار فلسفی معاد، ص 263 به بعد. منبع: آخرین سفر، رحیم لطیفی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1385)
مرگ و عالم برزخ؛ اگر مؤمنی از دنیا برود، فرشتگان به او ترحم می کنند و روح او را به طرف آسمان می برند، ولی اگر منافق و کافری از دنیا برود، درب های آسمان به روی او باز نمی شود، سپس نوبت به هول مُطّلع می رسد، یعنی شخص با علم به این که مرده، آماده ی حساب می شود و تا روز محشر در عالم برزخ -فاصله ی بین دنیا و آخرت -به سؤالات نکیر و منکر (دو ملائکه خدا) جواب می دهد؛ در صورتی که اعمالش خوب باشد هم نشین خوب خواهد داشت (وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ).[1] ارواح اموات، بدن های خود را در قبر می گذارند، و به جایگاه معین می روند، ارواح صالحان را به وادی السلام (حظیرة القدس) و ارواح مفسدان را به برهوت می برند. عالم برزخ در باطن همین جهان مادی است[2]. بین عالم جسم و عالم اسما و صفات الهی دو عالم وجود دارد: عالم مثال (عالم برزخ) و عالم نفس (عالم قیامت). موجوداتی که در عالم برزخ اند مادّه ندارند، اما دارای شکل، صورت، حد، کم، کیف و اعراض فعلیه اند. در آن جا مؤمن خوشحال، و کافر نگران است، تا قیامت بر پا شود. امام صادق (علیه السلام)می فرماید: برزخ، قبر و ثواب و عقاب بین دنیا و آخرت است.[3] پی نوشتها: [1]. سوره ی مومنون، آیه ی 100. [2]. علم الهدی، معاد و عدل، ص 70 به بعد. [3]. محمد تقی فلسفی، گفتار فلسفی معاد، ص 263 به بعد. منبع: آخرین سفر، رحیم لطیفی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1385)
پاسخ:
مرگ و عالم برزخ؛ اگر مؤمنی از دنیا برود، فرشتگان به او ترحم می کنند و روح او را به طرف آسمان می برند، ولی اگر منافق و کافری از دنیا برود، درب های آسمان به روی او باز نمی شود، سپس نوبت به هول مُطّلع می رسد، یعنی شخص با علم به این که مرده، آماده ی حساب می شود و تا روز محشر در عالم برزخ -فاصله ی بین دنیا و آخرت -به سؤالات نکیر و منکر (دو ملائکه خدا) جواب می دهد؛ در صورتی که اعمالش خوب باشد هم نشین خوب خواهد داشت (وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ).[1] ارواح اموات، بدن های خود را در قبر می گذارند، و به جایگاه معین می روند، ارواح صالحان را به وادی السلام (حظیرة القدس) و ارواح مفسدان را به برهوت می برند. عالم برزخ در باطن همین جهان مادی است[2]. بین عالم جسم و عالم اسما و صفات الهی دو عالم وجود دارد: عالم مثال (عالم برزخ) و عالم نفس (عالم قیامت). موجوداتی که در عالم برزخ اند مادّه ندارند، اما دارای شکل، صورت، حد، کم، کیف و اعراض فعلیه اند. در آن جا مؤمن خوشحال، و کافر نگران است، تا قیامت بر پا شود. امام صادق (علیه السلام)می فرماید: برزخ، قبر و ثواب و عقاب بین دنیا و آخرت است.[3]
پی نوشتها:
[1]. سوره ی مومنون، آیه ی 100.
[2]. علم الهدی، معاد و عدل، ص 70 به بعد.
[3]. محمد تقی فلسفی، گفتار فلسفی معاد، ص 263 به بعد.
منبع: آخرین سفر، رحیم لطیفی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1385)
- [سایر] وقتی که قیامت شد و انسان ها به بهشت و جهنم رفتند آیا باز هم مرگ وجود دارد؟
- [سایر] تقدیر و سرنوشت انسان بدست کیست؟
- [سایر] آیا دعا قادر به تغییر سرنوشت انسان است؟
- [سایر] اموات از زمان مرگ تا قیامت در چه وضعیتی هستند؟
- [سایر] اگر خداوند به سرنوشت انسان از روز ازل تا ابد آگاه است، با اختیار انسان چگونه سازگار است؟
- [سایر] آیا اطلاع از سرنوشت به نفع انسان ها است یا به ضرر آنها؟
- [سایر] سرنوشت انسان با دست او رقم می خورد یا از قبل نوشته شده است؟
- [سایر] چگونه با اعتقاد به معلوم بودن سرنوشت انسان در نزد خدا، جبر نداریم؟
- [سایر] آیا انسانها پس از مرگ به برزخ می روند یا بعد از قیامت؟
- [سایر] اگر انسان ها از سرنوشت خود به نحوی مطلع شوند به نفع آنها است یا به ضرر؟
- [آیت الله علوی گرگانی] جائز نیست انسان در مرگ کسی صورت وبدن را بخراشد وبخود لطمه بزند.
- [آیت الله مظاهری] جایز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.
- [آیت الله سبحانی] جایز نیست، انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خوردن چیزی که موجب مرگ می شود یا برای انسان ضرر کلّی دارد حرام است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] جائز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.
- [آیت الله بروجردی] جائز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . جایز نیست، انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] خوردن چیزی که موجب مرگ می شود یا برای انسان ضرر کلی دارد حرام است.
- [آیت الله سیستانی] خوردن چیزی که موجب مرگ می‌شود ، یا برای انسان ضرر مهمی دارد حرام است .
- [امام خمینی] جایز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.