در ذیل تفسیر آیه مبارکه ( باکواب و اباریق و کأس من معین )(1) می فرماید :نوجوانان زیبای بهشتی با قدحها و کوزه ها و جامهای پر از شراب طهور که از نهرهای جاری بهشتی برداشته شده در اطراف بهشتیان می گردند و آنان را سیراب می کنند اما نه شرابی که عقل و هوش را ببرد و مستی آورد بلکه هنگامی که بهشتیان آن را می نوشند و نه درد سر می گیرند و نه مست می شوند ( لایصدّعون عنها و لا ینزفون )(2) و تنها یک حالت نشئه روحانی توصیف ناپذیر به آنها دست می دهد که تمام وجودشان را در لذتی بی نظیر فرو می برد.
ویژگی دیگری که آیات به آن اشاره دارد معطر بودن آن است چنانکه می فرماید : ( اِنّ الابرار یشربون کان مزاجها کافورا )(3): نیکان از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است و یا درجای دیگر اشاره به طعم خوش آن دارد و می فرماید : ( ویسقون فیها کأساً مزاجها زنجبیلا )(4) : بهشتیان از جامهایی سیراب می شوند که لبریز از شراب طهوری است که با زنجبیل آمیخته است و این شراب تندی خاصی دارد. ( بسیاری از مفسران بیان کرده اند که اعراب از خوردن شرابهایی که با طعم و تندی زنجبیل بوده است بسیار لذت می بردند).
از همه مهمتر این است که ساقی این بزم روحانی خداست و بهشتیان از دست قدرت او و از بساط لطف و مرحمتش بر می گیرند و می نوشند و مست عشق و معرفت او می شوند و ( سقاهم ربّهم شراباً طهوراً )(5).
پی نوشت:
1- واقعه / 18.
2- واقعه / 19.
3- دهر / 5.
4- دهر / 17.
5- دهر / 21.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
