در حقیقت مشاهده دوزخ و عذابهای آن، مقدمه ای خواهد بود که مؤمنان از نعمتهای خدا داد در بهشت حداکثر لذت را ببرند چراکه قدر عافیت را کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید در اینجا مؤمنان گرفتار مصیبت نمی شوند بلکه تنها صحنه مصیبت را تماشا می کنند و همانگونه که در روایات متعددی آمده آتش بر آنها سرد و سالم می شود، و نور آنها شعله آتش را تحت الشعاع قرار می دهد. به علاوه چنان سریع و قاطع از آتش می گذرند که کمترین اثری در آنها نمی تواند داشته باشد همانگونه که در حدیثی از پیامبر نقل شده که فرمودند: مردم همگی وارد دوزخ می شوند سپس بر حسب اعمالشان از آن بیرون می آیند بعضی همچون برق، سپس کمتر از آن همچون گذشتن تند بادها، بعضی همچون دویدن شدید اسب، و بعضی همچون سوار معمولی، و بعضی همچون پیاده ای که تند می دود، و بعضی همچون کسی که معمولی راه می رود. و علاوه بر اثری که بر روی بهشتیان دارد برای دوزخیان نیز عذاب آور است که مشاهده می نمایند مؤمنان به چنان سرعتی از دوزخ خارج می شوند بدون اینکه عذابی ببیند و آنها می مانند و خلود در آتش دارند(1).
پی نوشت:
1-نور الثقلین، ج3، ص353.
منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم
