کافران
کافر یا همان فاعل کفر به معنی فردی است که ایمان ندارد. به کافران، اهل کفر و اهل تکفیر نیز گفته میشود؛ جمع کافر، کافران، کافرین، کُفّار و کَفَرِه است.
لباس کافران در آتش چیست؟
در آیه ای از سورحج می فرماید: (فالذین کفروا قطعت لهم ثیاب من نار)(91): کسانی که کافر شدند لباسهایی ازآتش برای آنها بریده می شود. و این آیه ممکن است اشاره به آن باشد که واقعاً قطعاتی از آتش به صورت لباس برای آنها بریده و دوخته می شود ویا کنایه از این باشد که آتش دوزخ از هر سو آنها را مانند لباس احاطه می کند. در آیه ای دیگر می فرماید: (و تری المجرمین یومئذ فی الاصفاد - سرابیلهم من قطران و تغشی تغضی وجوههم النار)(92): در آن روز مجرمان را همراه هم در غل و زنجیر می بینی (غل و زنجیری که دستها و گردن هایشان را به هم بسته) لباسشان از قطران (ماده ی چسبنده ی بد بوی قابل اشتغال) است و صورتهایشان را آتش می پوشاند. (سرابیل) به معنی پیراهن و لباس است چنانچه راغب (در مفردات) می گوید و در بعضی کتب(93) دیگر لغت، نیز همین معنا را کرده است. و (قطران) هم به معنی ماده ی سیاه رنگی است که قابل اشتغال است و بسیار بدبوست. و از این آیه استفاده می شود که به جای لباس، بدنهای دوزخیان را با نوعی ماده ی سیاه رنگ قابل اشتغال می پوشاند که همه چیزش بر ضدّ انتظاری است که انسان از لباس دارد لباس زینت است و انسان را از گرما و سرما وخطرات محافظت می کند، اما این لباس دوزخی هم زشت و بد نظر است و هم بدبو و همچنین ماده ای است که در آتش دوزخ، خود شعله ور می شود. و این لباس کسانی است که در دنیا، لباسشان وسیله آزار دیگران بوده و با انواع و انحاء لباسهای زینتی و مختلف سعی در فخر فروشی و شکستن قلب محرومان داشته اند. پی نوشت: 1-حج/19. 2-ابراهیم/50-49. 3-(لسان العرب) و (صحاح اللغه). منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم
در آیه ای از سورحج می فرماید: (فالذین کفروا قطعت لهم ثیاب من نار)(91): کسانی که کافر شدند لباسهایی ازآتش برای آنها بریده می شود. و این آیه ممکن است اشاره به آن باشد که واقعاً قطعاتی از آتش به صورت لباس برای آنها بریده و دوخته می شود ویا کنایه از این باشد که آتش دوزخ از هر سو آنها را مانند لباس احاطه می کند. در آیه ای دیگر می فرماید: (و تری المجرمین یومئذ فی الاصفاد - سرابیلهم من قطران و تغشی تغضی وجوههم النار)(92): در آن روز مجرمان را همراه هم در غل و زنجیر می بینی (غل و زنجیری که دستها و گردن هایشان را به هم بسته) لباسشان از قطران (ماده ی چسبنده ی بد بوی قابل اشتغال) است و صورتهایشان را آتش می پوشاند. (سرابیل) به معنی پیراهن و لباس است چنانچه راغب (در مفردات) می گوید و در بعضی کتب(93) دیگر لغت، نیز همین معنا را کرده است. و (قطران) هم به معنی ماده ی سیاه رنگی است که قابل اشتغال است و بسیار بدبوست. و از این آیه استفاده می شود که به جای لباس، بدنهای دوزخیان را با نوعی ماده ی سیاه رنگ قابل اشتغال می پوشاند که همه چیزش بر ضدّ انتظاری است که انسان از لباس دارد لباس زینت است و انسان را از گرما و سرما وخطرات محافظت می کند، اما این لباس دوزخی هم زشت و بد نظر است و هم بدبو و همچنین ماده ای است که در آتش دوزخ، خود شعله ور می شود. و این لباس کسانی است که در دنیا، لباسشان وسیله آزار دیگران بوده و با انواع و انحاء لباسهای زینتی و مختلف سعی در فخر فروشی و شکستن قلب محرومان داشته اند. پی نوشت: 1-حج/19. 2-ابراهیم/50-49. 3-(لسان العرب) و (صحاح اللغه). منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم
پاسخ:
در آیه ای از سورحج می فرماید: (فالذین کفروا قطعت لهم ثیاب من نار)(91): کسانی که کافر شدند لباسهایی ازآتش برای آنها بریده می شود. و این آیه ممکن است اشاره به آن باشد که واقعاً قطعاتی از آتش به صورت لباس برای آنها بریده و دوخته می شود ویا کنایه از این باشد که آتش دوزخ از هر سو آنها را مانند لباس احاطه می کند. در آیه ای دیگر می فرماید: (و تری المجرمین یومئذ فی الاصفاد - سرابیلهم من قطران و تغشی تغضی وجوههم النار)(92): در آن روز مجرمان را همراه هم در غل و زنجیر می بینی (غل و زنجیری که دستها و گردن هایشان را به هم بسته) لباسشان از قطران (ماده ی چسبنده ی بد بوی قابل اشتغال) است و صورتهایشان را آتش می پوشاند. (سرابیل) به معنی پیراهن و لباس است چنانچه راغب (در مفردات) می گوید و در بعضی کتب(93) دیگر لغت، نیز همین معنا را کرده است. و (قطران) هم به معنی ماده ی سیاه رنگی است که قابل اشتغال است و بسیار بدبوست. و از این آیه استفاده می شود که به جای لباس، بدنهای دوزخیان را با نوعی ماده ی سیاه رنگ قابل اشتغال می پوشاند که همه چیزش بر ضدّ انتظاری است که انسان از لباس دارد لباس زینت است و انسان را از گرما و سرما وخطرات محافظت می کند، اما این لباس دوزخی هم زشت و بد نظر است و هم بدبو و همچنین ماده ای است که در آتش دوزخ، خود شعله ور می شود. و این لباس کسانی است که در دنیا، لباسشان وسیله آزار دیگران بوده و با انواع و انحاء لباسهای زینتی و مختلف سعی در فخر فروشی و شکستن قلب محرومان داشته اند.
پی نوشت:
1-حج/19.
2-ابراهیم/50-49.
3-(لسان العرب) و (صحاح اللغه).
منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم
- [سایر] چرا کافران را در روز قیامت به آتش عرضه می کنند؟
- [سایر] مراد و منظور از عرضه کافران به آتش در آیه شریفه «یوم یعرض الذین کفروا علی النّار»(1) چه می باشد؟
- [سایر] چرا منافقان از کافران بدترند؟
- [سایر] چرا منافقان از کافران بدترند؟
- [سایر] استدراج کافران به چه معناست؟
- [سایر] دیدگاه قرآن درباره کافران را بیان کنید؟
- [سایر] از دیدگاه قرآن کیفر کافران چگونه است؟
- [سایر] اگر شیطان از آتش است، چگونه در آتش خواهد سوخت؟
- [سایر] اگر شیطان از آتش است، چگونه در آتش خواهد سوخت؟
- [سایر] نحوهء ورود کافران به جهنم چه گونه است؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر به شیعه دوازده امامی، مالی از پیروان دیگر فرقههای اسلامی یا از کافران برسد، واجب نیست خمس آن را بدهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اب انگوری که به اتش جوش بیاید حرام می شود و اگر ان قدر به اتش بجوشد که دو قسمت ان کم شود و یک قسمت ان بماند حلال می شود و در مساله گذشت که به جوش امدن به اتش نجس نمی شود و اگر به غیر اتش جوش بیاید حرام و بنابر احتیاط نجس می شود و احتیاط واجب ان است که به غیر از سرکه شدن پاک و حلال نمی شود
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انگور و آب انگور بخودی خود، یا به واسطه پختن جوش بیاید پاک است، ولی خوردن آن حرام است و آنچه به آتش جوش آمده اگر به آتش دو ثلث آن کم شود حلال می شود و آنچه به غیر آتش جوش آمده با سرکه شدن حلال می شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] چیزی که معلوم نیست غوره است، یا انگور اگر با آتش بجوشد، حرام نمی شود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] آب انگوری که به سبب آتش یا به خودی خود جوش بیاید، خوردن آن حرام و بنا بر احتیاط نجس میشود، چنانچه در مسأله 114 گذشت و آب انگوری که به سبب آتش جوش آمده اگر آن قدر با آتش بجوشد که ثلثان شود، یعنی دوسوم آن کم شود، پاک شده و خوردن آن حلال است؛ ولی اگر به خودی خود جوش آمده، بنا بر احتیاط فقط به سرکه شدن پاک و حلال میشود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] آب انگوری که به آتش یا به خودی خود جوش بیاید؛ حرام می شود و اگر آن قدر به آتش بجوشد که ثلثان شود؛ یعنی دو قسمت آن کم شود و یک قسمت آن بماند؛ حلال می شود. و در مسأله (114) گذشت که آب انگور به جوش آمدن نجس نمی شود و بعید نیست که اگر دو قسمت آن به غیر آتش کم شود حلال باشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر یک دانه انگور در چیزی که به آتش میجوشد بیفتد و بجوشد پاک است اگرچه خوردن آن حرام است.
- [آیت الله مظاهری] اگر آتشی روشن کند و مال کسی آتش بگیرد، در صورتی که مواظبت نکرده باشد ضامن است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . خوردن آب انگوری که معلوم نیست جوش آمده یا نه حلال است ولی اگر با آتش جوش بیاید تا انسان یقین نکند که دو قسمت آن با آتش کم شده، حلال نمی شود و اگر بخودی خود جوش آید تا سرکه نشود حلال نمی شود.
- [آیت الله خوئی] آب انگوری که به آتش یا به خودی خود جوش بیاید، حرام میشود، و اگر آنقدر با آتش بجوشد که ثلثان شود یعنی دو قسمت آن کم شود و یک قسمت آن بماند، حلال میشود. و در مسألة (114) گذشت که آب انگور به جوش آمدن نجس نمیشود.