آیا امامت کودک با قاعده لطف سازگاری دارد؟

برخی ممکن است اشکال کنند که امامت در سنین کودکی با قاعده لطف سازگاری ندارد؛ زیرا لطف مقرب آن است که خداوند هر عملی را که در راستای اهداف خلقت برای رسیدن انسان به کمال موثر است انجام دهد و گرنه نقض غرض خلقت است ، و لذا لطف بر خداوند لازم است . از این رو اعطای امامت به کودک از آنجا که مورد شک و ترید برخی از افراد قرار خواهد گرفت خلاف قاعده لطف است .
گاهی لطف اقتضا می کند که امامت در سنین کودکی باشد ، زیرا همان گونه که اشاره شد هم مردم با آن امتحان می شوند و هم گروهی به امامت او یقین پیدا می کنند. و در ضمن می فهمند که امامت به لیاقت است نه به سن . با وجود این امتیازات و از آنجا که بر هر فرد لازم است که تحقیق کند ، دیگر هرگز جای شک و تردید باقی نمی ماند.
منبع : موعود شناسی وپاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی ، انتشارات مسجد مقدس جمکران