آیا عقل ، امامت کودک را تایید می کند؟

برخی می گویند: امامت در سنین کودکی عقلا محال است . در پاسخ می گوییم :
امر محال بر سه قسم است :
1- محال ذاتی : که فی حد نفسه محال است بدون در نظر گرفتن امری دیگر ، مثل اجتماع نقیضین یا ارتفاع نقیضین .
2- محال وقوعی : که وقوع آن محال است مثل وقوع معلول بدون علت .
3- محال عادی : که وقوع آن طبق قوانین شناخته شده طبیعت محال است ولی نه ذاتا محال است و نه مستلزم محال . همانند کارهایی که بر آن معجزه صدق می کند.
در مورد امامت در سنین کودکی می گوییم : این مساءله محال ذاتی یا وقوعی نیست زیرا خداوند متعال قادر است تا تمام شرایط رسالت و امامت را در کودک قرار دهد. عقل انسان این مطالب را بعید نمی داند و نبوت حضرت یحیی و عیسی علیهما السلام بهترین شاهد صدق بر این مدعا است .
محمد بن حسن صفار به سند خود از علی بن اسباط نقل کرده که گفت :راءیت ابا جعفر علیه السلام قد خرج علی فاحددت النظر الیه و الی راسه و الی رجله لاصف قامته لاصحابنا بمصر ، فخر ساجدا. فقال ان الله احتج فی الامامة مثل ما احتج فی النبوة . قال الله تعالی : و آتیناه الحکم صبیا (1) و قال الله : فلما بلغ اشده و بلغ اربعین سنة (2) . فقد یجوز ان یوتی الحکمة و هو صبی و یجوز ان یوتی و هو ابن اربعین سنة(3)؛((ابا جعفر علیه السلام را در حالی که بر من وارد می شد مشاهده کردم . خوب به سر و پای مبارکش نظاره کردم تا بتوانم بر اصحاب خود در مصر آن حضرت را توصیف نمایم . ناگهان مشاهده کردم که حضرت به سجده افتاد و فرمود:((خداوند احتجاج نموده در امر امامت به آنچه در امر نبوت احتجاج کرده است ، و می فرماید:و آتیناه الحکم صبیاو نیز می فرماید:فلما بلغ اشده و بلغ اربعین سنة.((پس گاهی ممکن است که خداوند به کسی حکمت عطا کند در حالی که کودکی بیش نیست همان گونه که جایز است به کسی دیگر در سنین چهل سالگی حکمت عطا فرماید.))
پی نوشتها:
1- سوره مریم ، آیه 12.
2- سوره یوسف ، آیه 22.
3- بصائر الدرجات ، ص 258 ، ح 10.
منبع : موعود شناسی وپاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی ، انتشارات مسجد مقدس جمکران