بازگشت
بازگشت، اصطلاحی در طریقه نقشبندی است.
قرآن کدام بازگشت به دنیا را نفی می‌کند؟ و آیا این نفی، منافاتی با اعتقاد به رجعت دارد؟
قرآن کریم از قول کافران و تبهکاران نقل می‌کند که هنگامی که مرگشان فرا می‌رسد یا عذاب هلاک کننده‌ای برایشان نازل میشود که آرزو می‌کنند که ای کاش به دنیا برمی‌گشتیم و از اهل ایمان و نیکوکاران می‌شدیم، یا از خدای متعال درخواست می‌کنند که ما را به دنیا برگردان، تا گذشته خود را جبران کنیم، ولی چنین آرزوها و درخواست‌هایی عملی نمی‌شود. (حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلی اعمل صالحا فی ما ترکت کلا انهاکلمه هو قائلها(مومنون/99)؛ تا آن گاه که مرگ یکی از ایشان فرا رسد گوید: پرودگارا مرا برگردان، شاید کار شایسته‌ای در موردی که ترک کرده‌ام انجام دهم.) هرگز این سخنی است که او می‌گوید: (آرزویی است که هرگز عملی نمی‌شود). (او تقول حین تری العذاب لو ان لی کره فاکون من المحسنین(زمر/17)؛ یا هنگامی که عذاب را می‌بیند گوید: ای کاش بازگشتی می‌داشتم تا از نیکوکاران شوم.) (اذ المجرمون ناکسوا رووسهم عند ربهم ربنا ابصرنا و سمعنا فارجعنا نعمل صالحاانا موقنون(سجده/12)؛ هنگامی که بزهکاران سرهای خویش را نزد پروردگارشان فرو افکنده‌اند و گویند: پروردگارا اکنون دیدیم و شنیدیم پس ما را برگردان تاکار شایسته‌ای انجام دهیم اینک ما اهل یقین هستیم.) از این آیات به خوبی استفاده میشود که عالم آخرت جای انتخاب راه و عمل به تکالیف نیست و حتی یقینی که هنگام مرگ یا در عالم آخرت حاصل میشود، تأثیری در تکامل انسان ندارد و استحقاق پاداشی نمی‌آورد، از این رو کافران و گنهکاران آرزو می‌کنند که به دنیا برگردند تا اختیارا ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند، ولی درخواست آنها مردود میشود. و رد تقاضای آنها با رجعت منافات ندارد زیرا قرآن بازگشت کسانی را نفی می‌کند که عمری را با کفر و عصیان گذرانده‌اند و در حال مرگ آرزوی بازگشت به دنیا و جبران گناهان خود را دارند و نیز بازگشت از آخرت به دنیا را مطلقا نفی می‌کند و این به معنی نفی هرگونه بازگشت (از عالم برزخ) به دنیا نیست زیرا کسانی بوده‌اند که بعد از مرگ دوباره در همین دنیا زنده شده‌اند (مثل حضرت عزیز و اصحاب کهف) و طبق عقیده شیعیان، بعد از ظهور حضرت مهدی (عج) نیز، کسانی به دنیا رجعت خواهند کرد. منبع: www.eporsesh.com
قرآن کریم از قول کافران و تبهکاران نقل می‌کند که هنگامی که مرگشان فرا می‌رسد یا عذاب هلاک کننده‌ای برایشان نازل میشود که آرزو می‌کنند که ای کاش به دنیا برمی‌گشتیم و از اهل ایمان و نیکوکاران می‌شدیم، یا از خدای متعال درخواست می‌کنند که ما را به دنیا برگردان، تا گذشته خود را جبران کنیم، ولی چنین آرزوها و درخواست‌هایی عملی نمی‌شود. (حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلی اعمل صالحا فی ما ترکت کلا انهاکلمه هو قائلها(مومنون/99)؛ تا آن گاه که مرگ یکی از ایشان فرا رسد گوید: پرودگارا مرا برگردان، شاید کار شایسته‌ای در موردی که ترک کرده‌ام انجام دهم.) هرگز این سخنی است که او می‌گوید: (آرزویی است که هرگز عملی نمی‌شود). (او تقول حین تری العذاب لو ان لی کره فاکون من المحسنین(زمر/17)؛ یا هنگامی که عذاب را می‌بیند گوید: ای کاش بازگشتی می‌داشتم تا از نیکوکاران شوم.) (اذ المجرمون ناکسوا رووسهم عند ربهم ربنا ابصرنا و سمعنا فارجعنا نعمل صالحاانا موقنون(سجده/12)؛ هنگامی که بزهکاران سرهای خویش را نزد پروردگارشان فرو افکنده‌اند و گویند: پروردگارا اکنون دیدیم و شنیدیم پس ما را برگردان تاکار شایسته‌ای انجام دهیم اینک ما اهل یقین هستیم.) از این آیات به خوبی استفاده میشود که عالم آخرت جای انتخاب راه و عمل به تکالیف نیست و حتی یقینی که هنگام مرگ یا در عالم آخرت حاصل میشود، تأثیری در تکامل انسان ندارد و استحقاق پاداشی نمی‌آورد، از این رو کافران و گنهکاران آرزو می‌کنند که به دنیا برگردند تا اختیارا ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند، ولی درخواست آنها مردود میشود. و رد تقاضای آنها با رجعت منافات ندارد زیرا قرآن بازگشت کسانی را نفی می‌کند که عمری را با کفر و عصیان گذرانده‌اند و در حال مرگ آرزوی بازگشت به دنیا و جبران گناهان خود را دارند و نیز بازگشت از آخرت به دنیا را مطلقا نفی می‌کند و این به معنی نفی هرگونه بازگشت (از عالم برزخ) به دنیا نیست زیرا کسانی بوده‌اند که بعد از مرگ دوباره در همین دنیا زنده شده‌اند (مثل حضرت عزیز و اصحاب کهف) و طبق عقیده شیعیان، بعد از ظهور حضرت مهدی (عج) نیز، کسانی به دنیا رجعت خواهند کرد. منبع: www.eporsesh.com
پاسخ:
قرآن کریم از قول کافران و تبهکاران نقل می‌کند که هنگامی که مرگشان فرا می‌رسد یا عذاب هلاک کننده‌ای برایشان نازل میشود که آرزو می‌کنند که ای کاش به دنیا برمی‌گشتیم و از اهل ایمان و نیکوکاران می‌شدیم، یا از خدای متعال درخواست می‌کنند که ما را به دنیا برگردان، تا گذشته خود را جبران کنیم، ولی چنین آرزوها و درخواست‌هایی عملی نمی‌شود.
(حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلی اعمل صالحا فی ما ترکت کلا انهاکلمه هو قائلها(مومنون/99)؛ تا آن گاه که مرگ یکی از ایشان فرا رسد گوید: پرودگارا مرا برگردان، شاید کار شایسته‌ای در موردی که ترک کرده‌ام انجام دهم.) هرگز این سخنی است که او می‌گوید: (آرزویی است که هرگز عملی نمی‌شود).
(او تقول حین تری العذاب لو ان لی کره فاکون من المحسنین(زمر/17)؛ یا هنگامی که عذاب را می‌بیند گوید: ای کاش بازگشتی می‌داشتم تا از نیکوکاران شوم.)
(اذ المجرمون ناکسوا رووسهم عند ربهم ربنا ابصرنا و سمعنا فارجعنا نعمل صالحاانا موقنون(سجده/12)؛ هنگامی که بزهکاران سرهای خویش را نزد پروردگارشان فرو افکنده‌اند و گویند: پروردگارا اکنون دیدیم و شنیدیم پس ما را برگردان تاکار شایسته‌ای انجام دهیم اینک ما اهل یقین هستیم.)
از این آیات به خوبی استفاده میشود که عالم آخرت جای انتخاب راه و عمل به تکالیف نیست و حتی یقینی که هنگام مرگ یا در عالم آخرت حاصل میشود، تأثیری در تکامل انسان ندارد و استحقاق پاداشی نمی‌آورد، از این رو کافران و گنهکاران آرزو می‌کنند که به دنیا برگردند تا اختیارا ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند، ولی درخواست آنها مردود میشود. و رد تقاضای آنها با رجعت منافات ندارد زیرا قرآن بازگشت کسانی را نفی می‌کند که عمری را با کفر و عصیان گذرانده‌اند و در حال مرگ آرزوی بازگشت به دنیا و جبران گناهان خود را دارند و نیز بازگشت از آخرت به دنیا را مطلقا نفی می‌کند و این به معنی نفی هرگونه بازگشت (از عالم برزخ) به دنیا نیست زیرا کسانی بوده‌اند که بعد از مرگ دوباره در همین دنیا زنده شده‌اند (مثل حضرت عزیز و اصحاب کهف) و طبق عقیده شیعیان، بعد از ظهور حضرت مهدی (عج) نیز، کسانی به دنیا رجعت خواهند کرد.
منبع: www.eporsesh.com
- [سایر] آیا از برخی آیات که بازگشت کافران را به دنیا نفی کرده نفی رجعت استفاده نمی شود ؟
- [سایر] قرآن مجید، در سوره ی مؤمنون، درخواست و آرزوی بازگشت به دنیا را رد می کند؛ آیا این با رجعت منافات دارد؟
- [سایر] آیا بازگشت امامان به حیات دنیا و بحث رجعت بعد از ظهور حضرت مهدی(عج) قابل اثبات است؟ اصلاً قضیه رجعت که باید به آن معتقد باشیم چیست؟
- [سایر] آیا قرآن به رجعت کسانی به این دنیا اشاره نموده است ؟
- [سایر] هدف از مخالفت اهل سنت با اعتقاد به رجعت چیست؟
- [سایر] هدف از مخالفت اهل سنت با اعتقاد به رجعت چیست؟
- [سایر] آیا رجعت مورد اعتقاد شیعه همان تناسخ نیست؟
- [سایر] ( رجعت ) چیست و چرا به آن اعتقاد دارید ؟
- [سایر] آیا اعتقاد به رجعت برگرفته از یهود است ؟
- [سایر] شما می فرمایید که مرگ ورود به مرحله ی بازگشت است . پس چگونه رجعت وجود دارد ؟
- [آیت الله مظاهری] مستحب است انسان در مرگ خویشان، مخصوصاً در مرگ فرزند صبر کند و هر وقت میّت را یاد می‌کند بگوید: (اِنَّا للَّهِِ وَ اِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ). یعنی (به تحقیق ما از خدائیم و به تحقیق ما بسوی او در حال بازگشت هستیم). و برای میّت قرآن بخواند و سر قبر پدر و مادر از خداوند حاجت بخواهد و قبر را محکم بسازد که زود خراب نشود.
- [آیت الله مظاهری] اگر مجتهدی که انسان از او تقلید می‌کند از دنیا برود، بقاء بر تقلید از او جایز است نه واجب. گرچه مجتهدِ میّت، اعلم از مجتهدینِ زنده باشد.
- [آیت الله مظاهری] زنا دادن و زنا کردن از گناهان بزرگ در اسلام است و قرآن شریف میفرماید اگر بدون توبه از دنیا بروند، در حالی که سالها در جهنّم میباشند، لجام شده و خوار و ذلیل نیز هستند، و کیفر آنها در دنیا اگر نزد حاکم اسلامی اثبات شود، صد تازیانه در میان مردم است، و اگر زن زنا کار، شوهر داشته یا مرد زانی، زن داشته باشد و این عمل زشت را انجام دهد، علاوه بر اینکه حدّ او سنگسار است- که نظیر این کیفر در اسلام کمنظیر یا بینظیر است- اگر بدون توبه از دنیا برود، مطابق آنچه در روایات آمده، در جهنّم بوی بد عورتین او اهل جهنّم را آزرده می‌کند.
- [آیت الله مظاهری] انسان باید از مجتهد زنده تقلید کند و اگر مجتهدی که انسان از او تقلید می‌کند از دنیا برود، می‌توان در همه مسائل بر تقلید او باقی بود، گرچه به هیچ یک از فتواهای او عمل نکرده باشد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر پسر بزرگ میّت بیش از یکی باشد ، مثلاً از دو زن او در یک وقت دو پس به دنیا آمده باشد ، باید لباس و قرآن و انگشتر و شمشیر میّت را بطور مساوی بین خودشان قسمت کنند .
- [آیت الله خوئی] اگر پسر بزرگ میت، بیش از یکی باشد، مثلًا از دو زن او در یک وقت دو پسر به دنیا آمده باشد، باید لباس و قرآن و انگشتر و شمشیر میت را به طور مساوی بین خودشان قسمت کنند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر پسر بزرگ میّت بیش از یکی باشد مثلاً از دو زن او در یک زمان دو پسر به دنیا آمده باشد باید لباس و قرآن و انگشتر و شمشیر میّت را به طور مساوی بین خودشان تقسیم کنند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر پسر بزرگ میّت بیش از یکی باشد مثلاً از دو زن او در یک وقت دو پسر به دنیا آمده باشد، باید لباس و قرآن و انگشتر و شمشیر میّت را بطور مساوی بین خودشان قسمت کنند.
- [آیت الله سبحانی] اگر پسر بزرگ میت بیش از یکی باشد. مثلاً از دو زن او در یک وقت دو پسر به دنیا آمده باشد، باید لباس و قرآن و انگشتر و شمشیر میت را به طور مساوی بین خودشان قسمت کنند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر پسر بزرگ میت بیش از یکی باشد، مثلاً از دو زن او در یک وقت دو پسر به دنیا آمده باشند، باید لباس و قرآن و انگشتر و شمشیر میت را به طور مساوی بین خودشان قسمت کنند.