جهان اخرت
با فرارسیدن قیامت، که زندگی دنیا به پایان می‌رسد بشر در جهانی دیگر که به جهان آخرت مشهور می‌باشد نوع دیگری از زندگی را تجربه می‌کند که در آن پایان و مرگ امکان ندارد.
آیا دانش انسان در جهان آخرت با او همراه است؟
اگر کسی درباره جهان‌بینی الهی بحث‌ها کرد، درباره خدا و اسماء حُسنای او، نعت او، صفات جلال و جمال و ‌افعال او بحث‌ها کرد، درباره معاد، مواقف قیامت، بهشت و جهنم، صراط، حساب، میزان، شفاعت، حوض کوثر ‌و مانند آن بحث‌ها کرد، در مورد فرشته‌شناسی، وحی، رسالت، نبوّت و امامت بررسی کرد، همه این ‌ره‌آوردها و بحثها بعد از مرگ یکی پس از دیگری برای او تر و تازه و روشن و مشهود، سرسبز و خرم می‌تابد و ‌لحظه به لحظه شکوفاتر می‌شود، اما اگر کسی تلاش کرد که چگونه خیابان بسازد، مسجد، مدرسه و ‌دانشگاه بسازد، مهندس راه و ساختمان بشود، طبیب جسم باشد، بعد از مرگ همه این علوم کم‌کم از ‌یادش می‌رود، چونکه آنجا دیگر سخن از راه و ساختمان نیست و علمی که تکرار نشود رخت برمی‌بندد آنجا ‌از کسی سؤال نمی‌کنند نقشه ساختمان، نقشه خیابان و بیابان چگونه است. البته این گونه دانش‌ها برای رفع نیازمندیهای دنیا بوده و تحصیل آن هم واجب است و اگر کسی از این ‌راه بهره‌ای گرفت و به نظام اسلامی خدمت کرد، عمل صالحی انجام داده که برای ابد در قیامت می‌ماند اما ‌خودِ این علم رخت برمی‌بندد.‌ این علوم مربوط به نشئه طبیعت است، مصنّف و مؤلّف شدن، استاد و مدرّس و گوینده و نویسنده شدن ‌جزو حرفه‌های دنیایی است که بعد از مرگ همه اینها رخت برمی‌بندد، یک ادیب ماهر در اواخر عمر از خواندن ‌یک سطر عبارت ادبی نیز عاجز می‌شود. اما اگر کسی معارف الهی را آموخت یکی پس از دیگری معلوم‌های او مشهود می‌شود و می‌یابد. اگر ‌کسی در این زمینه تحصیل کند که کوثر یعنی چه؟ چگونه آبی است که رفع گرسنگی هم می‌کند؟ چگونه ‌آبی است که اگر کسی یک جرعه‌اش را بنوشد برای ابد دیگر تشنه نمی‌شود؟ این چه آبی است هم جای ‌نان است و هم آب و هم عطر؟ و این همه خصوصیات چگونه در او جمع شده است؟ اینها علومی است که ‌بعد از مرگ لحظه به لحظه برای او ظهور می‌کند. ولی اگر کسی در دنیا این مسائل را نیاموزد، در آن دنیا به ‌زحمت او را می‌فهمانند، اما در آخرت اینچنین نیست که به آسانی و رایگان یادش بدهند، آنجا با گوش یاد ‌نمی‌دهند، بلکه با دل، یاد می‌دهند و تا دل او را غبارروبی و گردگیری نکنند و این لایه‌های چرکین را از دلش ‌نگیرند دلش نمی‌بیند. قرآن کریم می‌فرماید:‌ ) کلّا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون)(1).‌ بنابراین به هنگام مرگ علم‌های حصولی رخت برمی‌بندد و علم‌های شهودی هم به این آسانی نصیب ‌نمی‌شود، در آنجا اگر زن مهذب‌تر باشد او زودتر از مرد به مقصد می‌رسد و نمی‌توان گفت: چون قدرت ‌فیزیکی یا ریاضی مرد قوی‌تر است، پس زن به اندازه مرد مقرّب نیست. ‌( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئینه جلال و جمال، صفحات 386 388.)‌ ‌(1) سوره مطفّفین، آیه 14.‌
اگر کسی درباره جهان‌بینی الهی بحث‌ها کرد، درباره خدا و اسماء حُسنای او، نعت او، صفات جلال و جمال و ‌افعال او بحث‌ها کرد، درباره معاد، مواقف قیامت، بهشت و جهنم، صراط، حساب، میزان، شفاعت، حوض کوثر ‌و مانند آن بحث‌ها کرد، در مورد فرشته‌شناسی، وحی، رسالت، نبوّت و امامت بررسی کرد، همه این ‌ره‌آوردها و بحثها بعد از مرگ یکی پس از دیگری برای او تر و تازه و روشن و مشهود، سرسبز و خرم می‌تابد و ‌لحظه به لحظه شکوفاتر می‌شود، اما اگر کسی تلاش کرد که چگونه خیابان بسازد، مسجد، مدرسه و ‌دانشگاه بسازد، مهندس راه و ساختمان بشود، طبیب جسم باشد، بعد از مرگ همه این علوم کم‌کم از ‌یادش می‌رود، چونکه آنجا دیگر سخن از راه و ساختمان نیست و علمی که تکرار نشود رخت برمی‌بندد آنجا ‌از کسی سؤال نمی‌کنند نقشه ساختمان، نقشه خیابان و بیابان چگونه است. البته این گونه دانش‌ها برای رفع نیازمندیهای دنیا بوده و تحصیل آن هم واجب است و اگر کسی از این ‌راه بهره‌ای گرفت و به نظام اسلامی خدمت کرد، عمل صالحی انجام داده که برای ابد در قیامت می‌ماند اما ‌خودِ این علم رخت برمی‌بندد.‌ این علوم مربوط به نشئه طبیعت است، مصنّف و مؤلّف شدن، استاد و مدرّس و گوینده و نویسنده شدن ‌جزو حرفه‌های دنیایی است که بعد از مرگ همه اینها رخت برمی‌بندد، یک ادیب ماهر در اواخر عمر از خواندن ‌یک سطر عبارت ادبی نیز عاجز می‌شود. اما اگر کسی معارف الهی را آموخت یکی پس از دیگری معلوم‌های او مشهود می‌شود و می‌یابد. اگر ‌کسی در این زمینه تحصیل کند که کوثر یعنی چه؟ چگونه آبی است که رفع گرسنگی هم می‌کند؟ چگونه ‌آبی است که اگر کسی یک جرعه‌اش را بنوشد برای ابد دیگر تشنه نمی‌شود؟ این چه آبی است هم جای ‌نان است و هم آب و هم عطر؟ و این همه خصوصیات چگونه در او جمع شده است؟ اینها علومی است که ‌بعد از مرگ لحظه به لحظه برای او ظهور می‌کند. ولی اگر کسی در دنیا این مسائل را نیاموزد، در آن دنیا به ‌زحمت او را می‌فهمانند، اما در آخرت اینچنین نیست که به آسانی و رایگان یادش بدهند، آنجا با گوش یاد ‌نمی‌دهند، بلکه با دل، یاد می‌دهند و تا دل او را غبارروبی و گردگیری نکنند و این لایه‌های چرکین را از دلش ‌نگیرند دلش نمی‌بیند. قرآن کریم می‌فرماید:‌ ) کلّا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون)(1).‌ بنابراین به هنگام مرگ علم‌های حصولی رخت برمی‌بندد و علم‌های شهودی هم به این آسانی نصیب ‌نمی‌شود، در آنجا اگر زن مهذب‌تر باشد او زودتر از مرد به مقصد می‌رسد و نمی‌توان گفت: چون قدرت ‌فیزیکی یا ریاضی مرد قوی‌تر است، پس زن به اندازه مرد مقرّب نیست. ‌( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئینه جلال و جمال، صفحات 386 388.)‌ ‌(1) سوره مطفّفین، آیه 14.‌
پاسخ:
اگر کسی درباره جهان‌بینی الهی بحثها کرد، درباره خدا و اسماء حُسنای او، نعت او، صفات جلال و جمال و افعال او بحثها کرد، درباره معاد، مواقف قیامت، بهشت و جهنم، صراط، حساب، میزان، شفاعت، حوض کوثر و مانند آن بحثها کرد، در مورد فرشته‌شناسی، وحی، رسالت، نبوّت و امامت بررسی کرد، همه این ره‌آوردها و بحثها بعد از مرگ یکی پس از دیگری برای او تر و تازه و روشن و مشهود، سرسبز و خرم می‌تابد و لحظه به لحظه شکوفاتر میشود، اما اگر کسی تلاش کرد که چگونه خیابان بسازد، مسجد، مدرسه و دانشگاه بسازد، مهندس راه و ساختمان بشود، طبیب جسم باشد، بعد از مرگ همه این علوم کم‌کم از یادش می‌رود، چونکه آنجا دیگر سخن از راه و ساختمان نیست و علمی که تکرار نشود رخت برمی‌بندد آنجا از کسی سؤال نمی‌کنند نقشه ساختمان، نقشه خیابان و بیابان چگونه است.
البته این گونه دانش‌ها برای رفع نیازمندیهای دنیا بوده و تحصیل آن هم واجب است و اگر کسی از این راه بهره‌ای گرفت و به نظام اسلامی خدمت کرد، عمل صالحی انجام داده که برای ابد در قیامت می‌ماند اما خودِ این علم رخت برمی‌بندد.
این علوم مربوط به نشئه طبیعت است، مصنّف و مؤلّف شدن، استاد و مدرّس و گوینده و نویسنده شدن جزو حرفه‌های دنیایی است که بعد از مرگ همه اینها رخت برمی‌بندد، یک ادیب ماهر در اواخر عمر از خواندن یک سطر عبارت ادبی نیز عاجز میشود.
اما اگر کسی معارف الهی را آموخت یکی پس از دیگری معلوم‌های او مشهود میشود و می‌یابد. اگر کسی در این زمینه تحصیل کند که کوثر یعنی چه؟ چگونه آبی است که رفع گرسنگی هم می‌کند؟ چگونه آبی است که اگر کسی یک جرعه‌اش را بنوشد برای ابد دیگر تشنه نمی‌شود؟ این چه آبی است هم جای نان است و هم آب و هم عطر؟ و این همه خصوصیات چگونه در او جمع شده است؟ اینها علومی است که بعد از مرگ لحظه به لحظه برای او ظهور می‌کند. ولی اگر کسی در دنیا این مسائل را نیاموزد، در آن دنیا به زحمت او را می‌فهمانند، اما در آخرت اینچنین نیست که به آسانی و رایگان یادش بدهند، آنجا با گوش یاد نمی‌دهند، بلکه با دل، یاد می‌دهند و تا دل او را غبارروبی و گردگیری نکنند و این لایه‌های چرکین را از دلش نگیرند دلش نمی‌بیند. قرآن کریم می‌فرماید:
) کلّا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون)(1).
بنابراین به هنگام مرگ علم‌های حصولی رخت برمی‌بندد و علم‌های شهودی هم به این آسانی نصیب نمی‌شود، در آنجا اگر زن مهذب‌تر باشد او زودتر از مرد به مقصد می‌رسد و نمی‌توان گفت: چون قدرت فیزیکی یا ریاضی مرد قوی‌تر است، پس زن به اندازه مرد مقرّب نیست.
( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئینه جلال و جمال، صفحات 386 388.)
(1) سوره مطفّفین، آیه 14.
- [سایر] آیا در جهان آخرت علاوه بر تغییرات جسمی، حالات روحی مانند ارضای میل جنسی سادیسم در آخرت، تغییر می کند؟
- [سایر] تکامل در جهان آخرت چگونه بوده و آیا شامل جهنمیان نیز می شود؟
- [سایر] آیا شفاعت فقط در جهان آخرت مصداق دارد؟ در دنیا مؤمنان از شفاعت شافعان برخودار نیستند؟
- [سایر] در مورد این که چگونه اعتقادمان نسبت به جهان آخرت بیشتر شود. لطفا توضیح دهید.
- [سایر] آیا باور به جهان آخرت در تعلیمات ادیان گذشته نیز بوده است؟
- [سایر] آیا جهان فرشتگان غیر از جهان انس و جنّ است؟ و آیا مانند ایمان به آخرت باید به فرشتگان هم ایمان داشت؟
- [سایر] من کاملا به خدا اعتقاد دارم اما هنوز جهان آخرت برام جا نیفتاده. مهمه که جهان آخرت حوری داشته باشه یا نهرهای مثل عسل یا درختان پر میوه یا اگر قراره که ما رو مجازات کنند دیگه ترس از مجازات نباید باشه. چون ما که دیگه نمی میریم پس تحمل می کنیم یه جوری نور جهان آخرت را تو من زنده کنید. آیه 22 سوره نحل رو هم می دونم اما من اونطوری نیستم.
- [سایر] پس از روز قیامت، آیا خداوند متعال جهان دیگری همراه با انسان های دیگر خلق می کند که در آن جا زندگی کنند و روز رستاخیز داشته با شند؟
- [سایر] پس از روز قیامت، آیا خداوند متعال جهان دیگری همراه با انسان های دیگر خلق می کند که در آن جا زندگی کنند و روز رستاخیز داشته با شند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا بهشت و جهنم و زندگی بشر در جهان آخرت برای همیشه جاوید می‌ماند یا پایانی دارد؟ متشکرم
- [آیت الله مظاهری] به دو چیز انسان جنب میشود: اوّل: جماع. دوّم: بیرون آمدن منی، چه در خواب باشد یا بیداری، کم باشد یا زیاد، همراه با شهوت باشد یا بدون شهوت، با اختیار باشد یا بدون اختیار.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چیزی را که پیدا کرده موقع وضو گرفتن ونماز خواندن همراه او باشد در صورتی که او را بعنوان حفظ ونگهداری همراه داشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله سیستانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد ، و همچنین لباس نجس که همراه اوست ضرری به نماز نمیرساند .
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر همراه داشتن مالی که پیدا کرده ضرری به آن نداشته باشد، میتواند آن را در موقع وضو و نماز یا غیر آن همراه داشته باشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر چیزی را که پیدا کرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد در صورتی که قصدش این باشد که صاحب ان را پیدا کند و به او بدهد اشکال ندارد وگرنه تصرف او هرچند به همراه داشتن باشد حرام است ولی وضو و نمازش به صرف این که ان چیز همراه او باشد باطل نمی شود
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند.
- [آیت الله خوئی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جائز است همراه نماز گزار باشد، و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . دانش آموزان و دانشجوها در هر رشته ای از علوم مباحه اگر غرضشان از تحصیل، خدمت به جامعه و ازدیاد عظمت اسلام و رفع حاجت مسلمانان از بیگانگان باشد، اجر و ثواب بسیار دارند.
- [آیت الله وحید خراسانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه میت بگذارند . احکام نماز میت