آیا عمل به واجبات و دوری از محرمات، برای درک زمان ظهور امام زمان (عج) کافی است؟

عمل به واجبات و دوری از محرمات درحد دوری از گناهان کبیره کافی نیست، گناهان صغیره وقتی بر آنها اصرار ورزیم جز گناهان کبیره خواهند شد، اگر درک زمان از دل باشد و آقا امام زمان علیه السلام توفیق دهند.
ان ‌شاء الله حد المقدور سعی خود را در رفع گناهان صغیره کنیم، خودمان را آماده سازی کنیم و پا روی هوای نفس گذاشته و کارهایمان روح خدایی و اخلاص داشته باشد کارهایمان به خاطر ریا و خوب جلوه دادنمان نباشد، بلکه هدف رضای الهی و رسیدن به محبوب باشد و در راه رسیدن به محبوب توفیق و در ذیل سایه حضرت مهدی بودن لازم است و خداوند در آیه قرآن می‌فرماید: (ادعونی استجب لکم؛ بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را) در این موقع انسان هر مراد و آرزویی داشته باشد بر آورده می‌شود و خداوند به مؤمنین وعده داده است، در هر کاری که رضای خدا در آن باشد و در آن راه تلاش و کوشش کند.
و دیگر این که انسان پا روی هوای نفسانی خود گذاشته و گناهان را انجام ندهد و سعی در بر طرف کردن نقص در خود داشته و به تقویت ایمان بپردازد.
اول باید زمینه مساعد باشد، پس باید دل را پاکسازی کرد از گناه و رذایل اخلاقی و فکر را همین طور باید پاک کرد از رذایل اخلاقی. آن گاه حکمت پاسخ می‌دهد، آن گاه قرآن جواب می‌دهد، آن گاه با قرآن و روایات می‌توان تماس باطنی و معنوی بر قرار کنیم (لایمسه الاالمطهرون) بروبرگرد هم ندارد.
حال ما دو قرآن داریم:
• یکی قرآن صامت، همین قرآنی که در محضرش هستیم.
• قرآن دوم قرآن ناطق (السلام علیک یا شریک القرآن؛ سلام بر توای شریک قرآن) معنایش این است که همان طوری که قرآن امانت حضرت رسول خدا است، مهدی جان شما هم نیز امانت و سفارش شده حضرت رسول الله الاعظم صلّی الله علیه وآله هستید.
همان طوری که دل مرده نمی‌تواند با قرآن صامت انس و رابطه برقرار کند، دل مرده با قرآن ناطق (حضرت مهدی علیه السلام) هم نمی‌تواند ارتباط برقرار کند، ارتباط لازمه‌اش طهارت است.
مطلب دوم: تقوا و تقویت آن است. فاید تقوی (یجعل لکم نورا؛ تقوا ایجاد نور می کند.)
تقوایی که مولد نور است. این نور چیست؟ که با این نور راه می‌رویم و سخن می‌گوییم و با این نور تصمیم‌گیری می‌کنیم.

منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام