در احادیث رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمه ی معصومین(علیهم السلام) القاب متعددی برای امام مهدی(علیه السلام) ذکر شده است؛ در این میان، می توان به القابی مانند قائم، منتظر، المهدی، حجة، منصور، خلف الصالح، صاحب الزمان، بقیة الله، ... اشاره کرد.
در برخی از روایات، ضمن ذکر برخی از القاب، به وجه تسمیه ی آن ها نیز اشاره شده است:
1. از امام جواد(علیه السلام) پرسیده شد که چرا به امام مهدی(علیه السلام) (منتظر) گفته می شود؟ امام(علیه السلام)فرمود:
لأنّ له غیبة تکثر أیّامها و یطول أمدها، فینتظر خروجه المخلصون و ینکره المرتابون...؛[1]
چون برای مهدی(علیه السلام) غیبتی است که روزهای آن بسیار و مدّت آن، طولانی است. مخلصان، منتظر ظهور او می مانند و اهل ریب او را انکار می کنند.
2. ابو سعید خراسانی می گوید:
به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم: (آیا مهدی و قائم یکی هستند؟) فرمود: (آری). گفتم: (به چه علت او را مهدی می نامند؟). فرمود: چون به هر امر مخفی هدایت می کند. و قائم نامیده می شود، چون بعد از آن که از یادها رفت که او به کار عظیمی قیام می کند. و قیام خواهد کرد.[2]
پی نوشتها:
[1]. همان، ص 30.
[2]. همان.
منبع: امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، رسول رضوی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه (1384).
