امام زمان علیه السلام در توقیعی به خط مبارک خود، بعد از دعا برای عافیت شیعیان از ضلالت و فتنه‌ها و درخواست روح یقین و عاقبت به خیری آنها و تذکر به اموری چند می‌فرماید:
(وفی ابنة رسول اللَّه صلی الله علیه واله لی اسوة حسنة، فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه واله برای من اسوه والگویی نیکوست).(1)
در این که حضرت مهدی علیه السلام، کدام گفتار یا رفتار حضرت فاطمه علیها السلام را سرمشق خویش قرار داده اند، احتمالات فراوانی بیان شده است که در این‌جا به سه مورد ان اشاره می‌کنیم:
1 - حضرت زهرا علیها السلام تا پایان عمر شریفش با هیچ حاکم ظالمی بیعت نکرد. حضرت مهدی علیه السلام هم بیعت هیچ سلطان ستمگری را بر گردن ندارد.
2 - شأن صدور این نامه این است که برخی از شیعیان، امامت ایشان را نپذیرفتند. حضرت در جواب عملکرد آنها فرمود:
(اگر می‌توانستم و مجاز بودم آن‌چنان می‌کردم که حق بر شما آشکار گردد به گونه‌ای که هیچ شکی بر شما باقی نماند، ولی مقتدای من حضرت زهرا علیها السلام است. ایشان با اینکه حق حکومت از حضرت علی علیه السلام سلب شد، هیچ‌گاه برای باز گرداندن خلافت، از اسباب غیر عادی استفاده نکرد، من نیز از ایشان پیروی می‌کنم وبرای احقاق حقّم در این دوران، راه های غیر عادی را نمی‌پیمایم).
3 - حضرت در پاسخ نامه فرموده اند:
(اگر علاقه واشتیاق ما به هدایت ودستگیری از شما نبود به سبب ظلم هایی که دیده ایم، از شما مردمان روی گردان می شدیم).
امام، با اشاره به حضرت زهرا علیها السلام می‌خواهد بفرماید: همان طوری که دشمنان به حضرت زهرا علیها السلام ازار واذیت روا داشتند و سکوتی که مسلمانان پیشه کردند، هیچ‌کدام سبب نشد که ایشان از دعا برای مسلمانان دست بکشند، بلکه دیگران را بر خود مقدم می‌داشتند، من نیز این ظلم‌ها و انکارها را تحمل می‌کنم و از دل‌سوزی و دعا و راهنمایی و... برای شما چیزی فرو نمی‌گذارم.
پی نوشت:
1. الغیبة، طوسی، ص286، ح245
منبع: موعودشناسی و پاسخ به شبهات، علی‌اصغر رضوانی، نشر مسجدمقدس جمکران
