چه نسبتی بین انتظار و امید به آینده روشن وجود دارد؟
انتظار چشم به راه بودن است و به معنی دقیق‌تر امید به آینده روشن است. وقتی انسان، آینده را روشن و زیبا ببیند سعی می‌کند به سوی آن برود و آن را نزدیک و نزدیک‌تر کند به این دلیل است که انتظار تنها یک حالت درونی نیست بلکه در انسان ایجاد حرکت و نشاط می‌کند. در روایات انتظار بهترین عمل خوانده شده است. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود: (افضل اعمال امتی انتظار الفرج؛ برترین کار‌های امت من، انتظار فرج است).(1) انتظار به منتظر هویت می‌بخشد و برای کار‌ها و تلاش‌های او سمت و سوی خاصی قرار می‌دهد و آن زمینه سازی برای ایجاد یک جامعه خوب و با صلح و صفا و سرشار از ارزش‌های انسانی است. منتظر واقعی هم در راستای معنی صحیح انتظار، معنی می‌یابد. منتظر کسی است که به سوی آن آینده روشن گام برمی‌دارد. ابتدا خود را می‌سازد و آراسته به ارزش‌های انسانی و الهی می‌کند و سپس در جهت ساختن محیط پیرامون خود اقدام می‌کند او نسبت به اطراف خود بی‌تعهد و بی‌مسئولیت نیست همان گونه که در فساد محیط حل نمی‌شود. منتظر واقعی یک جریان سالم است که به اندازه شعاع وجودی خود جامعه را به سمت صلاح و سلامت می‌برد. امام صادق علیه السلام فرمود: (کسی که دوست دارد از یاوران قائم عجّل الله تعالی فرجه الشریف باشد پس باید منتظر باشد و در حال انتظار برای ورع و پرهیزکاری (و خودداری از زشتی‌ها) و بر محور اخلاق نیکو عمل کند.)(2) انتظار مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف که انتظار آخرین حجت خدا و آخرین جانشین پیامبر خدا است به تقویت بنیان‌های فکری و اعتقادی منتظر می‌انجامد و از نظر رفتاری به رفتار او شکل می‌دهد. جامعه منتظر باید ویژگی‌های زیر را دارا باشد: 1. وحدت و همدلی: جامعه منتظر به سوی هدف معلوم و مشخص خود که هدفی الهی است متحد و هماهنگ پیش می‌رود چون هدف یکی است، اختلاف و منیت و خودخواهی بسیار کم می‌شود و همه تلاش می‌کنند که جامعه به سمت جلو پیش رود، حال به نام من تمام شود یا به نام دیگری. 2. تعاون و همکاری: افراد جامعه منتظر به دور از تنگ نظری پیوسته حال فقراء و نیازمندان جامعه را پیگیری می‌کند و از آنان بی خبر نمی‌مانند. امام باقر علیه السلام به گروهی از شیعیان فرمود: (از میان شما آن که نیرومند است ضعیف را یاری کند و آن که بی‌نیاز است با نیازمندان مهربانی ورزد و هر یک از شما نسبت به دیگری خیرخواهی کند).(3) 3. جامعه منتظر، محیط خود را رنگ و بوی مهدوی بخشیده و نام و یاد امام را در همه عرصه‌ها منتشر کرده و گفتار و کردار امام را به عنوان سرآمد همه سخنان و شیوه‌ها در همه جا به نمایش می‌گذارند. تشکیل محافل مهدوی و شرکت کردن فعال در آن‌ها از جمله شاخصه‌های جامعه منتظر است. 4. جامعه منتظر در مقابل بدعت‌ها و انحراف‌ها در دین و رواج منکرات موضع می‌گیرد و در حرکت‌های جمعی در مقابل آن‌ها ایستادگی می‌کند و مانع رشد جریانات انحرافی و بدعت‌ها می‌شود. پی‌نوشت‌ها: 1. بحار الانوار، ج 52، ص 122 2. غیبت نعمانی، ص 200 3. بحار الانوار، ج 52، ص 123
عنوان سوال:

چه نسبتی بین انتظار و امید به آینده روشن وجود دارد؟


پاسخ:

انتظار چشم به راه بودن است و به معنی دقیق‌تر امید به آینده روشن است. وقتی انسان، آینده را روشن و زیبا ببیند سعی می‌کند به سوی آن برود و آن را نزدیک و نزدیک‌تر کند به این دلیل است که انتظار تنها یک حالت درونی نیست بلکه در انسان ایجاد حرکت و نشاط می‌کند. در روایات انتظار بهترین عمل خوانده شده است. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود: (افضل اعمال امتی انتظار الفرج؛ برترین کار‌های امت من، انتظار فرج است).(1)
انتظار به منتظر هویت می‌بخشد و برای کار‌ها و تلاش‌های او سمت و سوی خاصی قرار می‌دهد و آن زمینه سازی برای ایجاد یک جامعه خوب و با صلح و صفا و سرشار از ارزش‌های انسانی است.
منتظر واقعی هم در راستای معنی صحیح انتظار، معنی می‌یابد. منتظر کسی است که به سوی آن آینده روشن گام برمی‌دارد. ابتدا خود را می‌سازد و آراسته به ارزش‌های انسانی و الهی می‌کند و سپس در جهت ساختن محیط پیرامون خود اقدام می‌کند او نسبت به اطراف خود بی‌تعهد و بی‌مسئولیت نیست همان گونه که در فساد محیط حل نمی‌شود. منتظر واقعی یک جریان سالم است که به اندازه شعاع وجودی خود جامعه را به سمت صلاح و سلامت می‌برد.
امام صادق علیه السلام فرمود: (کسی که دوست دارد از یاوران قائم عجّل الله تعالی فرجه الشریف باشد پس باید منتظر باشد و در حال انتظار برای ورع و پرهیزکاریخودداری از زشتی‌ها) و بر محور اخلاق نیکو عمل کند.)(2)
انتظار مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف که انتظار آخرین حجت خدا و آخرین جانشین پیامبر خدا است به تقویت بنیان‌های فکری و اعتقادی منتظر می‌انجامد و از نظر رفتاری به رفتار او شکل می‌دهد.

جامعه منتظر باید ویژگی‌های زیر را دارا باشد:

1. وحدت و همدلی: جامعه منتظر به سوی هدف معلوم و مشخص خود که هدفی الهی است متحد و هماهنگ پیش می‌رود چون هدف یکی است، اختلاف و منیت و خودخواهی بسیار کم می‌شود و همه تلاش می‌کنند که جامعه به سمت جلو پیش رود، حال به نام من تمام شود یا به نام دیگری.

2. تعاون و همکاری: افراد جامعه منتظر به دور از تنگ نظری پیوسته حال فقراء و نیازمندان جامعه را پیگیری می‌کند و از آنان بی خبر نمی‌مانند.
امام باقر علیه السلام به گروهی از شیعیان فرمود: (از میان شما آن که نیرومند است ضعیف را یاری کند و آن که بی‌نیاز است با نیازمندان مهربانی ورزد و هر یک از شما نسبت به دیگری خیرخواهی کند).(3)

3. جامعه منتظر، محیط خود را رنگ و بوی مهدوی بخشیده و نام و یاد امام را در همه عرصه‌ها منتشر کرده و گفتار و کردار امام را به عنوان سرآمد همه سخنان و شیوه‌ها در همه جا به نمایش می‌گذارند.
تشکیل محافل مهدوی و شرکت کردن فعال در آن‌ها از جمله شاخصه‌های جامعه منتظر است.

4. جامعه منتظر در مقابل بدعت‌ها و انحراف‌ها در دین و رواج منکرات موضع می‌گیرد و در حرکت‌های جمعی در مقابل آن‌ها ایستادگی می‌کند و مانع رشد جریانات انحرافی و بدعت‌ها می‌شود.

پی‌نوشت‌ها:
1. بحار الانوار، ج 52، ص 122
2. غیبت نعمانی، ص 200
3. بحار الانوار، ج 52، ص 123





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین