حضرت امام خمینی
نقش حضرت امام خمینی (رحمت الله علیه) در انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم در طول جنگ تحمیلی چگونه بود و چه تأثیری بر روند جنگ داشت؟
امام خمینی (رحمت الله علیه) به عنوان رهبر مذهبی و سیاسی، مورد قبول تمامی اقشار مردم و گروه‌های سیاسی بود و حتی گروه‌هایی که با رهبری ایشان موافق نبودند نیز با توجه به فشار افکار عمومی از یک سو و نیز ادعای بینش دمکراسی خواهی از سوی دیگر، از مخالفت علنی با ایشان (در مقطعی خاص) خودداری کردند تا جایی که سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و حتی سران حزب توده، که هیچ اعتقاد و علاقه‌ای به مذهب و روحانیت نداشتند، خود را پیرو خط امام می‌نامیدند. امام خمینی (رحمت الله علیه) از معدود رهبران انقلابی دنیا بودند که هر سه چهره‌ی (رهبری مذهبی)، (فرمانده انقلاب) و (ایدئولوژیک انقلاب) را دارا بودند. ایشان نقش عمده‌ای در پیروزی انقلاب، تأسیس و تثبیت نظام جدید، حل اختلاف جناح‌های سیاسی، مقابله با ضد انقلابی داخلی و خارجی، بسیج عمومی در مواقع ضرورت، به ویژه در دوره جنگ ایفا نمودند. امام به سبب دارا بودن مرجعیت دینی و مقبولیت و محبوبیتی مردمی، در انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم نقش مهمی داشتند. انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم نیز در طی جنگ چه در پشت جبهه و چه در درون جبهه‌ها نیز تأثیر مهمی بر روند جنگ داشت. به عنوان مثال حضرت امام در همان روزهای آغازین جنگ طی فرمانی، قاطعانه از دولت و ملت خواستندکه در شرایطی که کشور درگیر جنگ با دشمن است، کسی حق ندارد به اختلافات داخلی دامن زده و یا به انحاء مختلف روحیه مردم را سست نماید. در هر حال رهنمودهای حضرت امام در متوقف ساختن تجاوز دشمن، اخراج آن از سرزمین‌های اشغالی و تنبیه متجاوز تأثیر قاطعی بر روند جنگ داشت. منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
امام خمینی (رحمت الله علیه) به عنوان رهبر مذهبی و سیاسی، مورد قبول تمامی اقشار مردم و گروه‌های سیاسی بود و حتی گروه‌هایی که با رهبری ایشان موافق نبودند نیز با توجه به فشار افکار عمومی از یک سو و نیز ادعای بینش دمکراسی خواهی از سوی دیگر، از مخالفت علنی با ایشان (در مقطعی خاص) خودداری کردند تا جایی که سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و حتی سران حزب توده، که هیچ اعتقاد و علاقه‌ای به مذهب و روحانیت نداشتند، خود را پیرو خط امام می‌نامیدند. امام خمینی (رحمت الله علیه) از معدود رهبران انقلابی دنیا بودند که هر سه چهره‌ی (رهبری مذهبی)، (فرمانده انقلاب) و (ایدئولوژیک انقلاب) را دارا بودند. ایشان نقش عمده‌ای در پیروزی انقلاب، تأسیس و تثبیت نظام جدید، حل اختلاف جناح‌های سیاسی، مقابله با ضد انقلابی داخلی و خارجی، بسیج عمومی در مواقع ضرورت، به ویژه در دوره جنگ ایفا نمودند. امام به سبب دارا بودن مرجعیت دینی و مقبولیت و محبوبیتی مردمی، در انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم نقش مهمی داشتند. انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم نیز در طی جنگ چه در پشت جبهه و چه در درون جبهه‌ها نیز تأثیر مهمی بر روند جنگ داشت. به عنوان مثال حضرت امام در همان روزهای آغازین جنگ طی فرمانی، قاطعانه از دولت و ملت خواستندکه در شرایطی که کشور درگیر جنگ با دشمن است، کسی حق ندارد به اختلافات داخلی دامن زده و یا به انحاء مختلف روحیه مردم را سست نماید. در هر حال رهنمودهای حضرت امام در متوقف ساختن تجاوز دشمن، اخراج آن از سرزمین‌های اشغالی و تنبیه متجاوز تأثیر قاطعی بر روند جنگ داشت. منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
عنوان سوال:
نقش حضرت امام خمینی (رحمت الله علیه) در انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم در طول جنگ تحمیلی چگونه بود و چه تأثیری بر روند جنگ داشت؟
پاسخ:
امام خمینی (رحمت الله علیه) به عنوان رهبر مذهبی و سیاسی، مورد قبول تمامی اقشار مردم و گروه‌های سیاسی بود و حتی گروه‌هایی که با رهبری ایشان موافق نبودند نیز با توجه به فشار افکار عمومی از یک سو و نیز ادعای بینش دمکراسی خواهی از سوی دیگر، از مخالفت علنی با ایشان (در مقطعی خاص) خودداری کردند تا جایی که سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و حتی سران حزب توده، که هیچ اعتقاد و علاقه‌ای به مذهب و روحانیت نداشتند، خود را پیرو خط امام می‌نامیدند.
امام خمینی (رحمت الله علیه) از معدود رهبران انقلابی دنیا بودند که هر سه چهره‌ی (رهبری مذهبی)، (فرمانده انقلاب) و (ایدئولوژیک انقلاب) را دارا بودند. ایشان نقش عمده‌ای در پیروزی انقلاب، تأسیس و تثبیت نظام جدید، حل اختلاف جناح‌های سیاسی، مقابله با ضد انقلابی داخلی و خارجی، بسیج عمومی در مواقع ضرورت، به ویژه در دوره جنگ ایفا نمودند. امام به سبب دارا بودن مرجعیت دینی و مقبولیت و محبوبیتی مردمی، در انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم نقش مهمی داشتند. انسجام و وحدت اقشار مختلف مردم نیز در طی جنگ چه در پشت جبهه و چه در درون جبهه‌ها نیز تأثیر مهمی بر روند جنگ داشت.
به عنوان مثال حضرت امام در همان روزهای آغازین جنگ طی فرمانی، قاطعانه از دولت و ملت خواستندکه در شرایطی که کشور درگیر جنگ با دشمن است، کسی حق ندارد به اختلافات داخلی دامن زده و یا به انحاء مختلف روحیه مردم را سست نماید. در هر حال رهنمودهای حضرت امام در متوقف ساختن تجاوز دشمن، اخراج آن از سرزمین‌های اشغالی و تنبیه متجاوز تأثیر قاطعی بر روند جنگ داشت.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
- [سایر] نقش امام خمینی (رحمت الله علیه) در پایان جنگ تحمیلی چه بود؟
- [سایر] نقش امام خمینی (رحمت الله علیه) در گسترش و تشدید جنگ تحمیلی چه بود؟
- [سایر] نقش امام خمینی (رحمت الله علیه) در تداوم جنگ تحمیلی چه بود؟
- [سایر] نقش امام خمینی (رحمت الله علیه) در مرحله آغاز جنگ تحمیلی چه بود؟
- [سایر] نقش امام خمینی (رحمت الله علیه) در مرحله چالشهای امنیتی - نظامی چه بود؟
- [سایر] نقش متقابل زن و مرد از منظر امام خمینی(رحمت الله علیه) را بیان کنید.
- [سایر] امام خمینی (رحمت الله علیه) سیمای حضرت زهرا (سلام الله علیها) را چگونه توصیف می کردند؟
- [سایر] آیا استمرار جنگ پس از فتح خرمشهر بدون نظر قاطع حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه) امکان پذیر بود یا خیر؟
- [سایر] راه دستیابی به نظرات امام خمینی(رحمت الله علیه) چیست؟
- [سایر] امام خمینی ره چه تاثیری بر جهان معاصر گذاشتند؟
- [آیت الله اردبیلی] رساله توضیح المسائل به شیوه مرسوم، ابتدا بر اساس فتاوای زعیم بزرگوار شیعه حضرت آیة اللّه العظمی برجرودی قدسسره به دقت و با زبانی ساده تهیه و چاپ گردید و در معرض استفاده مقلدان و اندیشمندان قرار گرفت و به سبب دقت و سلاست و انتساب به آن مرجع بزرگوار و استاد مسلم فقه، سالها توسط فقیهان متأخر حاشیه و تعلیقه زده شد و سپس با مزج حواشی در متن اصلی، رسالههای بعدی تدوین گردید. حضرت آیة اللّه العظمی موسوی اردبیلی نیز ابتدا نظرات و فتاوای خود را به صورت حاشیهای بر رساله مزبور نگاشتند و پس از رحلت امام خمینی قدسسره به علت این که رساله معظم له در دست بسیاری از مقلدان و فارسی زبانان موجود بود، حواشی خود را به اختصار به رساله مزبور اضافه نمودند که چندین بار مورد چاپ و تجدید نظر قرار گرفت و در اختیار علاقمندان گذاشته شد. اما بازبینی و بازنگری رساله توضیح المسائل، ظهور مسائل جدید و مورد ابتلا، حذف مسائل غیر مورد ابتلا، تغییر در ساختار شکلی، جملات و ترتیب مسائل و برخی ابواب و توجه به نوآوریها و دقائق و کثرت تغییرات رساله پیشین، باعث گردید که رسالهای مستقل با ساختار فعلی تدوین شود تا به شیوهای مناسبتر، در عین حفظ چهارچوب قبلی، پاسخگوی نیاز مراجعین و فرزانگان گردد. لذا در این توضیح المسائل علاوه بر ذکر مسائل و نظرات جدید معظم له، متون مسائل تا اندازهای روانتر و ترتیب ابواب فقهی و مسائل مناسبتر شده و ابواب و مسائلی که مورد نیاز بوده، اضافه گردیده
- [آیت الله مکارم شیرازی] آشامیدن شراب حرام و از گناهان کبیره است، بلکه در بعضی از اخبار بزرگ‌ترین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند در صورتی که متوجه باشد که لازمه حلال دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر(صلی الله علیه وآله) می باشد کافر است. از حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: (شراب ریشه بدیها و منشأ گناهان است و کسی که شراب می خورد عقل خود را از دست می دهد و در آن موقع خدا را نمی شناسد و از هیچ گناهی باک ندارد، احترام هیچ کس را نگه نمی دارد و حق خویشان نزدیک را رعایت نمی کند و از زشتیهای آشکار رو نمی گرداند، روح ایمان و خداشناسی از او بیرون می رود، و روح خبیثی که از رحمت خدا دور است در او می ماند، خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت می کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمی شود و روز قیامت روی او سیاه است!)
- [آیت الله وحید خراسانی] خاتمه هرچند هر گناهی بزرگ است چون عظمت و جلال و کبریای خداوند محدود به حدی نیست پس نافرمانی خداوند متعال هم با توجه به این که معصیت خداوند علی عظیم است بزرگ است و روایت شده نظر نکن به انچه معصیت کردی بلکه ببین چه کسی را معصیت کردی ولی در مقایسه گناهان به یکدیگر بعضی بزرگتر و عذاب ان شدیدتر است و بر برخی از گناهان به طور صریح یا ضمنی تهدید و وعید به عذاب و اتش شده و یا در روایات وارده از اهل بیت عصمت علیهم السلام از انها تعبیر به کبیره شده است و به مقتضای ایه کریمه ان تجتنبوا کبایر ما تنهون عنه نکفر عنکم سییاتکم اگر دوری کنید از گناهان کبیره ای که نهی شده اید از ان می پوشانیم از شما بدیها و سییات شما را اجتناب از انها موجب امرزش گناهان دیگر است و بعضی از فقهاء اعلی الله مقامهم انها را تا هفتاد و بعضی بیشتر از ان شمرده اند و قسمتی از انها که بیشتر مورد ابتلاست ذکر می شود شرک و کفر به خداوند متعال که با هیچ گناه کبیره ای قابل قیاس نیست یاس و ناامیدی از روح و رحمت خداوند متعال امن از مکر خداوند متعال قسم دروغ به خداوند متعال انکار انچه خداوند نازل فرموده است محاربه با اولیای خداوند متعال محاربه با خدا و رسول به قطع طریق و افساد در زمین حکم به غیر انچه خداوند نازل فرموده است دروغ بستن بر خدا و رسول و اوصیا منع از ذکر خداوند در مساجد و سعی در خراب کردن انها منع زکاتی که واجب است تخلف از جهاد واجب فرار از جنگ مسلمین با کفار اضلال گمراه کردن از راه خداوند متعال اصرار بر گناهان صغیره ترک عمدی نماز و سایر واجبات الهیه ریا اشتغال به لهو مانند غنا و تار زدن ولایت ظالم اعانه کمک کردن ظالم شکستن عهد و قسم تبذیر فاسد کردن مال و بیهوده خرج کردن ان اسراف شرب خمر سحر ظلم غنا عقوق والدین اذیت و بدرفتاری با پدر و مادر قطع رحم لواط زنا نسبت دادن زنا به زن محصنه قیادت جمع کردن بین مرد و زن به زنا یا دو مرد به لواط دزدی ربا خوردن سحت خوردن حرام مانند بهای خمر و اجرت زن زناکار و رشوه ای که حاکم برای حکم می گیرد کم فروشی غش مسلمین خوردن مال یتیم به ظلم شهادت دادن به ناحق کتمان شهادت اشاعه فاحشه و گناه بین مومنین فتنه سخن چینی کردن که موجب تفرقه بین مومنین شود ناسزا گفتن به مومن و اهانت به مومن و ذلیل کردن او بهتان بر مومن تهمت زدن به مومن غیبت و ان ذکر عیب مستور و پوشیده مومن در غیاب او است چه ان عیب را به گفتار بیان کند یا به رفتار بفهماند هرچند در اظهار عیب مومن قصد اهانت و هتک حیثیت نداشته باشد و اگر به قصد اهانت عیب مومن را اظهار نماید دو گناه مرتکب شده است