پاسخ به این پرسش، نیازمند شناخت ساختار سیاسی منطقه خاورمیانه قبل از آغاز جنگ ایران و عراق است. قبل از آغاز جنگ، در بین کشورهای عرب و غیر عرب جناح بندی‌هایی شده بود که کم و بیش تحت تأثیر رقابت دو ابر قدرت شوروی و آمریکا و همچنین چگونگی موضع‌گیری در برابر مسئله‌ی فلسطین بود. در میان کشورهای عربی، برخی چون سوریه، لیبی، الجزایر و عراق با داشتن گرایش‌های رادیکال، تا اندازه‌ای به ابر قدرت شوروی نزدیک بودند و از مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل ناراضی به نظر می‌رسیدند و در نتیجه مخالف ادامه‌ی مذاکرات صلح خاورمیانه بودند. در مقابل، گروه دیگری از کشورهای عربی همچون مصر، اردن و عربستان سعودی نظر مساعدی با تداوم گفت و گوهای صلح اعراب و اسرائیل داشتند و با ایالات متحده‌ی آمریکا نیز پیمان‌هایی برای نزدیکی و همکاری به امضا رسانده بودند. ایران نیز پس از وقوع انقلاب اسلامی، همچون کشورهای رادیکال عرب، مخالف مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل بود. البته مخالفت ایران بیش از آنکه ماهیت قومی و عربی داشته باشد، برخاسته از مواضع آرمان گرایانه و اسلام خواهانه و ظلم ستیزی بوده است. قطع رابطه ایران و آمریکا در فرودین 1359، ایران را در پیشانی جناح ضد آمریکایی کشورهای منطقه قرار داد. با آغاز جنگ ایران و عراق، آمریکا تلاش نمود که با ایجاد روابط سیاسی، عراق را در بلوک غرب جذب کرده و این کشور را وارد بلوک طرفدار غرب و میانه‌روی اعراب سازد. برای همین دو کشور آمریکا و عراق از سال 1980 تقریبا در همه سطوح روابط عادی خود را آغاز کردند و سرانجام پس از 21 سال قطع رابطه‌ی رسمی، دو کشور در 27 نوامبر 1984 روابط رسمی برقرار ساختند. خصومت مشترک آمریکا و عراق با ایران باعث شد دو کشور به هم نزدیک شوند و در نتیجه موازنه‌ی قوا در منطقه دچار تحولاتی گردد. عراق در چارچوب سیاست‌های آمریکا به بلوک میانه‌روی اعراب یعنی اردن، مصر، عربستان سعودی و دیگر کشورهای عرب خلیج فارس و جناح فتح سازمان آزادی‌بخش فلسطین پیوست و بر عکس گذشته‌ی خود، روابطش را با شوروی کاهش داد و مهم‌تر از همه از کوشش‌های صلح خاورمیانه (اعراب و اسرائیل) حمایت کرد. هر چند که ایالت متحده نتوانست عراق را به طور کامل جذب بلوک غرب کند، ولی این تغییر موضع، از بلوک شرق به بلوک غرب به طور نسبی در طول جنگ ادامه داشت. بدین صورت که عراق در ازای همراهی با کشورهای میانه‌روی عرب و حمایت از گفت و گوهای صلح اعراب و اسرائیل، توانست حمایت آمریکا را در طول جنگ با ایران کسب کند. از دیگر آثار جنگ عراق علیه ایران در منطقه‌ی خاورمیانه، تأسیس شورای همکاری خلیج فارس است. کشورهای کوچک سواحل جنوبی خلیج فارس در چارچوب سیاست‌های آمریکا و بر اثر تبلیغات مداوم رژیم بعثی مبنی بر اینکه از سوی ایران در معرض تهدید هستند، مبادرت به تأسیس این شورا نمودند. گذشت زمان نشان داد اولا، خطر اصلی برای این کشورها، نه ایران، بلکه عراق است که با حمله به کویت در سال 1990 اثبات شد. ثانیا، مشخص شد که چنین اتحادی هرگز توانایی دفع یک تجاوز نظامی که یک قدرت بزرگ‌تری در منطقه تحمیل کند، نخواهد داشت. در هر حال، جنگ ایران و عراق مدت‌ها مسئله‌ی اعراب و اسرائیل را تحت الشعاع قرار داد و اسرائیل نیز از این فرصت سود جست و جنوب لبنان را به اشغال خود در آورد. در این بین تنها ایران بود که با حمایت از مبارزان فلسطینی به کمک مردم و دولت لبنان شتافت و بر ضرورت کمک دولت‌های منطقه به مردم فلسطین و لبنان برای مقابله با اسرائیل، تأکید می‌کرد. منبع: جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
پاسخ به این پرسش، نیازمند شناخت ساختار سیاسی منطقه خاورمیانه قبل از آغاز جنگ ایران و عراق است. قبل از آغاز جنگ، در بین کشورهای عرب و غیر عرب جناح بندیهایی شده بود که کم و بیش تحت تأثیر رقابت دو ابر قدرت شوروی و آمریکا و همچنین چگونگی موضعگیری در برابر مسئلهی فلسطین بود. در میان کشورهای عربی، برخی چون سوریه، لیبی، الجزایر و عراق با داشتن گرایشهای رادیکال، تا اندازهای به ابر قدرت شوروی نزدیک بودند و از مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل ناراضی به نظر میرسیدند و در نتیجه مخالف ادامهی مذاکرات صلح خاورمیانه بودند. در مقابل، گروه دیگری از کشورهای عربی همچون مصر، اردن و عربستان سعودی نظر مساعدی با تداوم گفت و گوهای صلح اعراب و اسرائیل داشتند و با ایالات متحدهی آمریکا نیز پیمانهایی برای نزدیکی و همکاری به امضا رسانده بودند. ایران نیز پس از وقوع انقلاب اسلامی، همچون کشورهای رادیکال عرب، مخالف مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل بود. البته مخالفت ایران بیش از آنکه ماهیت قومی و عربی داشته باشد، برخاسته از مواضع آرمان گرایانه و اسلام خواهانه و ظلم ستیزی بوده است. قطع رابطه ایران و آمریکا در فرودین 1359، ایران را در پیشانی جناح ضد آمریکایی کشورهای منطقه قرار داد.
با آغاز جنگ ایران و عراق، آمریکا تلاش نمود که با ایجاد روابط سیاسی، عراق را در بلوک غرب جذب کرده و این کشور را وارد بلوک طرفدار غرب و میانهروی اعراب سازد. برای همین دو کشور آمریکا و عراق از سال 1980 تقریبا در همه سطوح روابط عادی خود را آغاز کردند و سرانجام پس از 21 سال قطع رابطهی رسمی، دو کشور در 27 نوامبر 1984 روابط رسمی برقرار ساختند. خصومت مشترک آمریکا و عراق با ایران باعث شد دو کشور به هم نزدیک شوند و در نتیجه موازنهی قوا در منطقه دچار تحولاتی گردد. عراق در چارچوب سیاستهای آمریکا به بلوک میانهروی اعراب یعنی اردن، مصر، عربستان سعودی و دیگر کشورهای عرب خلیج فارس و جناح فتح سازمان آزادیبخش فلسطین پیوست و بر عکس گذشتهی خود، روابطش را با شوروی کاهش داد و مهمتر از همه از کوششهای صلح خاورمیانه (اعراب و اسرائیل) حمایت کرد.
هر چند که ایالت متحده نتوانست عراق را به طور کامل جذب بلوک غرب کند، ولی این تغییر موضع، از بلوک شرق به بلوک غرب به طور نسبی در طول جنگ ادامه داشت. بدین صورت که عراق در ازای همراهی با کشورهای میانهروی عرب و حمایت از گفت و گوهای صلح اعراب و اسرائیل، توانست حمایت آمریکا را در طول جنگ با ایران کسب کند.
از دیگر آثار جنگ عراق علیه ایران در منطقهی خاورمیانه، تأسیس شورای همکاری خلیج فارس است. کشورهای کوچک سواحل جنوبی خلیج فارس در چارچوب سیاستهای آمریکا و بر اثر تبلیغات مداوم رژیم بعثی مبنی بر اینکه از سوی ایران در معرض تهدید هستند، مبادرت به تأسیس این شورا نمودند. گذشت زمان نشان داد اولا، خطر اصلی برای این کشورها، نه ایران، بلکه عراق است که با حمله به کویت در سال 1990 اثبات شد. ثانیا، مشخص شد که چنین اتحادی هرگز توانایی دفع یک تجاوز نظامی که یک قدرت بزرگتری در منطقه تحمیل کند، نخواهد داشت.
در هر حال، جنگ ایران و عراق مدتها مسئلهی اعراب و اسرائیل را تحت الشعاع قرار داد و اسرائیل نیز از این فرصت سود جست و جنوب لبنان را به اشغال خود در آورد. در این بین تنها ایران بود که با حمایت از مبارزان فلسطینی به کمک مردم و دولت لبنان شتافت و بر ضرورت کمک دولتهای منطقه به مردم فلسطین و لبنان برای مقابله با اسرائیل، تأکید میکرد.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
- [سایر] آیا اسرائیل در تحریک عراق به راه اندازی جنگ ایران و عراق، نقشی داشت؟
- [سایر] سلام چرا حامیان عراق درجنگ باایران به عراق سلاح اتمی ندادن تاعلیه ایران استفاده کند؟چرا امریکا یا اسراییل که متحدان این کشوربودن مستقلا درهمان دوران به ایران حمله اتمی نکردندالبته به نام دولت عراق؟
- [سایر] آیا حقیقت داشته است که ایران در جنگ با عراق، از اسراییل سلاح میخرید؟
- [سایر] چرا عراق جنگ نفتکش ها را راه اندازی کرد؟ جنگ نفتکش ها بر ایران چه تأثیری داشت؟
- [سایر] سازمان کشورهای غیر متعهد درباره جنگ ایران و عراق چه مواضع و اقداماتی اتخاذ کرد؟
- [سایر] موضع گیری کشورهای اصلی اروپایی و ژاپن در آغاز جنگ ایران و عراق چگونه بود؟
- [سایر] چرا حضرت امام (ره) در جنگ عراق علیه ایران در نهایت صلح را پذیرفتند؟
- [سایر] ساختار حاکم بر نظام بین الملل در دوران جنگ ایران و عراق چگونه بود و چه تأثیری بر تداوم و اختتام جنگ داشت؟
- [سایر] اوضاع سیاسی عراق در آغاز جنگ، در سال 1359 چگونه بود و انقلاب اسلامی ایران چه تأثیری در اوضاع سیاسی این کشور داشت؟
- [سایر] مواضع و شرایط مسئولان و مقامات ایران در دوران جنگ برای پذیرش آتش بس و صلح با عراق چه بود؟