چگونه ابراهیم از غروب آفتاب و ماه و ستارگان بر نفی ربوبیت آنها استدلال کرد ؟

این استدلال از سه راه می تواند باشد :
1 - پروردگار و مربی موجودات باید همیشه ارتباط نزدیک با مخلوقات خود داشته باشد لحظه ای نیز از آنها جدا نگردد بنابراین چگونه موجودی که غروب می کند و ساعتها نور و برکت خود را برمی چیند و از بسیاری موجودات بکلی بیگانه می شود می تواند پروردگار و رب آنها بوده باشد ؟
2 - موجودی که دارای غروب و طلوع است , اسیر چنگال قوانین است چیزی که خودمحکوم است چگونه می تواند حاکم و مالک آنها بوده باشد .
3 - موجودی که دارای حرکت است حتما موجود حادثی خواهد بود زیرا حرکت همه جادلیل بر حدوث است و چیزی که در معرض حوادث است یعنی دارای حرکت است نمی تواند یک وجود ازلی و ابدی بوده باشد .