پاسخ از آیت الله العظمی مظاهری دامت برکاته:
خداوند متعال در تجلیات خود، دو تجلی بی بدیل را داراست، یکی تجلی ذاتی با همه اسماء و صفات حتی اسماء و صفات مقدسه خود حتی اسماء و صفات مستأثره، که در این تجلی ذاتی، قرآن شریف پدید آمد؛
تبیاناً لکل شی ءٍ(نحل89) [بیانگر همه چیز می باشد]
هُدی للناسِ(بقره185)[هدایت است برای مردم]
و تجلی ذاتی دیگری با همه اسماء و صفات حتی اسماء و صفات مستأثره،که در این اثر تجلی، انوار مقدس اهل بیت(ع)، پدید آمد و آن انوار مقدس در عرش خداوند سبحان بودند تا اینکه به اراده و منت او به ابدان مطهره منتقل گردید، چنانکه در زیارت جامعه کبیره که بهترین زیارات است می خوانیم:
خلقکم الله انواراً فجعلکم بعرشه محدقین حتی من علینا بکم
فجعلکم فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه(بحارالانوار ج 99 ص129)
[خداوند شما را به صورت نورهایی آفریده و گرداگرد عرض خود قرار داد تا آنگاه خدا به وجودتان بر ما منت نهاده و شما را در خانه هایی مقرر داشت که اجازه داده بود رفعت یابند و نامش در آنها برده شود...]
و در برخی روایات از نبی مکرم آمده است که خطاب به امیرالمومنین(ع) فرموده اند: (خلقت حضرت زهرا(س)، از نور مقدس خداوند سبحان است)
[عن جابر عن ابی عبدالله(ع): قال قلت لم سمیت فاطمه الزهراء زهراء فقال لان الله عزوجل خلقهما من نور عظمته فلما اشرقت اضاءت السماوات و الارض بنورها... بحارالانوارج 43ص12]
منبع: حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دختری از آسمان، آقا شریفیان و احمدیان
