از میان یاران مکی پیامبر اسلام، (عبیدالله بن جحش) تنها کسی بود که مرتد شد و پس از پذیرفتن اسلام، آن را انکار کرد. او هنگامی که هنوز مسلمان بود، با همسر خود (ام حبیبه) دختر ابوسفیان، رهسپار حبشه گردید ولی در آنجا پیرو آئین نصرانیت شد و ام حبیبه را نیز وسوسه کرد که مسیحیت را بپذیرد، ولی او مقاومت کرد و در پیروی از اسلام پایدار ماند. عبیدالله در میگساری افراط کرد و در اثر آن، در حال کفر از دنیا رفت.
پیامبر اسلام (ص) پس از اطلاع از این حادثه شخصی بنام (عمرو بن امیة ضمری) را به حبشه اعزام نمود تا دلشکستگی همسر او را جبران کند و او را به عقد پیامبر در آورد تا مسلمانان بدانند که اگر برای آنان حادثه‌ای رخ دهد، همسرانشان بی‌پناه نخواهند بود.
پس از ورود فرستادة پیامبر، نجاشی، یکی از زنان وابسته به خویش را نزد ام حبیبه فرستاد و پیام حضرت را به او ابلاغ کرد و از او خواست اگر مایل به این ازداوج است، شخصی را به عنوان وکیل، معرفی نماید. ( ام حبیبه) از این خبر فوق العاده خوشحال شد و ( خالد بن سعید) را وکیل قرار داد.
نجاشی به این مناسبت مجلسی ترتیب داد و ( جعفر بن ابی‌طالب) و عموم مسلمانان مهاجر را دعوت نمود. پس از اجتماع مدعوین، نجاشی خطبهای خواند وطی آن ابراز عقیده به اسلام و نبوت حضرت حضرت محمد (ص) نمود و سپس موضوع پیام رسول خدا مبنی بر تزویج ام حبیبه را مطرح کرد و گفت: اینک من امر پیامبر اسلام را اجرا می‌کنم، و آنگاه مبلغ چهارصد دینار به عنوان مهر در برابر حضار ریخت.
خالد بن سعید نیز خطبهای ایراد کرد و طی آن، موافقت ام حبیبه را اعلام نمود و عقد را اجرا کرد. آنگاه نجاشی چهارصد دینار را به وی تحویل داد. در این هنگام مدعوین خواستند مجلس را ترک گویند، نجاشی گفت: بنشینید، روش پیامبران این است که هنگام ازدواج، اطعام می‌کنند، آنگاه به افتخار این ازدواج، از عموم حضار پذیرائی به عمل آمد.(حیاة الصحابة)
منبع: آیت الله جعفر سبحانی،شخصیتهای اسلامی شیعه ج 1 2
