در اثنای حفر خندق که مسلمانان هر یک مشغول کندن بخشی از خندق بودند روزی به قطعه سنگ سخت و بزرگی برخورد کردند که هیچ کلنگی در آن اثر نمی کرد، خبر به پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) دادند، پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) شخصاً وارد خندق شدند، و در کنار سنگ قرار گرفت و کلنگی را به دست گرفت و نخستین ضربه محکم را بر مغز سنگ فرود آورد، قسمتی از آن متلاشی شد و برق از آن جستن کرد، پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) تکبیر پیروزی گفتند، مسلمانان نیز همگی تکبیر گفتند.
بار دوم ضربه شدید دیگری بر سنگ فرو کوفت قسمت دیگری در هم شکست و برقی از آن جستن نمود پیامبر تکبیر گفتند و مسلمانان نیز تکبیر گفتند.
سرانجام پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) سومین ضربه را بر سنگ فرود آورد و برق جستن کرد، و باقیمانده سنگ متلاشی شد، حضرت باز تکبیر گفتند و مسلمانان نیز صدا به تکبیر بلند کردند، سلمان از این ماجرا سؤال کرد، پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: در میان برق اول سرزمین (حیره) و قصرهای پادشاهان ایران را دیدم، و جبرئیل به من بشارت داد که امت من بر آنها پیروز می شوند! و در برق دوم قصرهای سرخ فام (شام و روم) نمایان گشت، و جبرئیل به من بشارت داد که امت من بر آنها نیز پیروز خواهند شد! در برق سوم قصرهای (صنعا و یمن) را دیدم و جبرئیل باز به من خبر داد که امتم باز بر آنها پیروز خواهند شد، بشارت باد بر شما ای مسلمانان!.
منبع: قصه های قرآن، حضرت آیت الله مکارم شیرازی
