خداوند سبحان اوصافی را برای خود در قرآن ذکر کرده که همانها را برای نبی اکرم(ص) نیز بیان کرده است؛ مثلاً همان گونه که قرائت قرآن را به خود نسبت داده، می‌فرماید: اولین جمع آوری کننده و قاری قرآن، خداوند است: (اِن عَلینا جمُعه و قُرانه فَاذا قرأناه فاتبع قرانه) قیامت/17-18 ، به پیامبرش هم نسبت داده، می‌فرماید: (اِقرأ باسم رَبک الذی خلق) علق/1 ، پیامبر اکرم(ص) نیز مسلمانان را به قرائت و حفظ قرآن توصیه فرمود است: (تقَرؤونه صَباحاً ومَساءً) ؛(بحار22/274). و نیز همان گونه که خداوند خود را تلاوت کننده قرآن معرفی کرده است: (تِلک ایات الله نَتلوها علیک بالحق) بقره/252 ، رسول اکرم(ص) را هم تالی قرآن معرفی می‌کند: (یَتلوا علیهم ایاتنا) قصص/59 ، و به آن حضرت دستور می‌دهد تا آیات الهی را بر مردم تلاوت کند: (و اتلُ ما أُوحی اِلیک مِن کتاب) کهف/27 . و همان طور که ترتیل را به خود اسناد می‌دهد: (و رتلناه ترتیلاً) فرقان/32 ، رسولش را نیز به آن دستور می‌دهد: (و رتّل القران ترتیلاً) مزّمّل/4 . خداوند متعال اصل تلاوت قرآن را بر پیامبرش واجب کرده است. قرآن کریم، سخن رسول اکرم(ص) را در این باره چنین نقل می‌کند: (اِنما أُمرت أَن أَعبد رَب هذه البلدة الذی حَرمَّها وله کل شَیء و آُمرت أَنّ أکون مِن المُسلیمن و أَن أَتلوا القران) نمل/91-92؛ من مأمور شدم تا مسلمان و تالی قرآن باشم. خدای سبحان در آیه‌آی دیگر ادب تلاوت که ادب لفظی قرآن است را به پیامبرش گوشزد کرده، می‌فرماید: (و رتّل القران ترتیلا)؛ کلمات قرآن را منظم، منسجم و هماهنگ بخوان، بدون این که حرفهای آن مبهم باشد یا این که بین کلمات فاصله بیندازی تا آنها را از انتظام و انسجام بازداشته و جدا کند، باید نظم ظاهریش مانند انتظام معنوی آن محفوظ بماند. وصف مشترک دیگر آن است که خداوند همان گونه که قرآن را کلام خود معرفی می‌کند، آن را کلام و قول رسول نیز دانسته، می‌فرماید: (اِنه لَقول رَسول کریم) تکویر/19. این سخن رسول الهی است، خواه فرشته وحی باشد، خواه رسول گرامی؛ زیرا هر دو، مصداق رسول کریمند و قرآن می‌تواند کلام هر دو باشد. البته بالاصالة کلام خداست و بالتبع کلام فرشته و پیامبر، زیرا اینان مظاهر خدای مکلّم و متکلمند و کلام خدا از زبان پیامبر و جبرئیل شنیده می‌شود و آنها از خود در اصل وحی هیچ سخنی ندارند بلکه فقط حاملان کلام حق و وحی الهی هستند و امتیاز این حاملان از حاملان متعارف این است که اینان می‌دانند چه حمل کرده‌اند و مضمون آن را می‌فهمند و از محتوای تبلیغ آگاهند. آیت الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن) www.payambarazam.ir
خداوند سبحان اوصافی را برای خود در قرآن ذکر کرده که همانها را برای نبی اکرم(ص) نیز بیان کرده است؛ مثلاً همان گونه که قرائت قرآن را به خود نسبت داده، میفرماید: اولین جمع آوری کننده و قاری قرآن، خداوند است: (اِن عَلینا جمُعه و قُرانه فَاذا قرأناه فاتبع قرانه) قیامت/17-18 ، به پیامبرش هم نسبت داده، میفرماید: (اِقرأ باسم رَبک الذی خلق) علق/1 ، پیامبر اکرم(ص) نیز مسلمانان را به قرائت و حفظ قرآن توصیه فرمود است:
(تقَرؤونه صَباحاً ومَساءً) ؛(بحار22/274). و نیز همان گونه که خداوند خود را تلاوت کننده قرآن معرفی کرده است: (تِلک ایات الله نَتلوها علیک بالحق) بقره/252 ، رسول اکرم(ص) را هم تالی قرآن معرفی میکند: (یَتلوا علیهم ایاتنا) قصص/59 ، و به آن حضرت دستور میدهد تا آیات الهی را بر مردم تلاوت کند: (و اتلُ ما أُوحی اِلیک مِن کتاب) کهف/27 . و همان طور که ترتیل را به خود اسناد میدهد: (و رتلناه ترتیلاً) فرقان/32 ، رسولش را نیز به آن دستور میدهد: (و رتّل القران ترتیلاً) مزّمّل/4 .
خداوند متعال اصل تلاوت قرآن را بر پیامبرش واجب کرده است. قرآن کریم، سخن رسول اکرم(ص) را در این باره چنین نقل میکند: (اِنما أُمرت أَن أَعبد رَب هذه البلدة الذی حَرمَّها وله کل شَیء و آُمرت أَنّ أکون مِن المُسلیمن و أَن أَتلوا القران) نمل/91-92؛ من مأمور شدم تا مسلمان و تالی قرآن باشم.
خدای سبحان در آیهآی دیگر ادب تلاوت که ادب لفظی قرآن است را به پیامبرش گوشزد کرده، میفرماید: (و رتّل القران ترتیلا)؛ کلمات قرآن را منظم، منسجم و هماهنگ بخوان، بدون این که حرفهای آن مبهم باشد یا این که بین کلمات فاصله بیندازی تا آنها را از انتظام و انسجام بازداشته و جدا کند، باید نظم ظاهریش مانند انتظام معنوی آن محفوظ بماند.
وصف مشترک دیگر آن است که خداوند همان گونه که قرآن را کلام خود معرفی میکند، آن را کلام و قول رسول نیز دانسته، میفرماید: (اِنه لَقول رَسول کریم) تکویر/19. این سخن رسول الهی است، خواه فرشته وحی باشد، خواه رسول گرامی؛ زیرا هر دو، مصداق رسول کریمند و قرآن میتواند کلام هر دو باشد. البته بالاصالة کلام خداست و بالتبع کلام فرشته و پیامبر، زیرا اینان مظاهر خدای مکلّم و متکلمند و کلام خدا از زبان پیامبر و جبرئیل شنیده میشود و آنها از خود در اصل وحی هیچ سخنی ندارند بلکه فقط حاملان کلام حق و وحی الهی هستند و امتیاز این حاملان از حاملان متعارف این است که اینان میدانند چه حمل کردهاند و مضمون آن را میفهمند و از محتوای تبلیغ آگاهند.
آیت الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)
www.payambarazam.ir
- [سایر] چرا زنان پیامبر اسلام (ص ) بعد از وفات پیامبر اکرم(ص ), نمی توانستند ازدواج کنند؟
- [سایر] اوصاف مشترک قرآنی خدا و رسول چه میباشد؟
- [سایر] بهترین جملهای که محمد رسول الله(ص) به انسان فرمود، چیست؟
- [سایر] محمد بن عبدالوهاب چه توهینی به قبر مطهر رسول خدا ص کرد؟
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] لطفا دلایل قرآنی در رابطه با معصومیت پیامبر اسلام(ص) و 13 معصوم دیگر(ع) را بفرمایید؟
- [سایر] نام جد پنجم پیامبر اسلام(ص) (کلاب) است، آیا کلاب جمع کلب(سگ) میباشد؟
- [سایر] ارتباط تشکیل حکومت حضرت رسول الله (ص) با فطرت خدا جوی انسان ها چیست؟
- [سایر] برای اولین بار چه کسی حضرت محمد (ص) را یا رسول الله خطاب کرد؟
- [سایر] با توجه به روایات زیر، معنای اختیال چیست؟ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَی بْنِ الْمُتَوَکلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یحْیی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ مَشَی علی الْأَرْضِ اخْتِیالًا لَعَنَتْهُ الْأَرْضُ وَ مَنْ تَحْتَهَا وَ مَنْ فَوْقَهَا. عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَیلٌ لِمَنْ یخْتَالُ فِی الْأَرْضِ یعَانِدُ جَبَّارَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ.
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.