بعضی از اهل سنت موی سبیل خود را خیلی کوتاه می کنند، آیا این سنت پیامبر صلی الله علیه و آله است؟

سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله و معصومین علیهماالسلام درباره موهای پشت لب این بوده که از بلند شدن آن جلوگیری نموده و آن را کوتاه می نمودند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: (مجوس ریش خود را می تراشند و سبیل را بلند می گذارند، و ما سبیل خود را می زنیم و ریش خود را بلند می گذاریم)1.
در حدیث دیگری چنین آمده: (گرفتن از موی پشت لب به طوری که لب آشکار شود از سنت است)2.
در سیره امام صادق علیه السلام از برخی یارانشان چنین نقل گردیده است: (دیدم حضرت صادق شارب های خود را گرفته به طوری که نزدیک بود به پوست برسد)3.
گفتنی است به طور معمول دستورات و توصیه های اسلامی حداقل به دو منظور است:
1. رعایت بهداشت فردی که با کوتاه کردن موی پشت لب و سبیل در هنگام خوردن و آشامیدن از آلودگی غذاها و نوشیدنی ها جلوگیری می شود.
2. حفظ هویت فرهنگی و اجتماعی؛ به طوری که فرد مسلمان دنباله رو سلیقه ها و آشفتگی های گوناگون از سوی دیگران نباشد. به ویژه کسانی که بلند گذاشتن سبیل را برای خود آرم و آرمان قرار می دهند و هویت فرقه ای خودشان را در بلند گذاشتن سبیل به نمایش می گذارند.
بنابراین آنچه مهم است کوتاه کردن سبیل به مقداری است که امکان رعایت بهداشت انجام گیرد و از نظر ظاهر به گروه یا فرقه خاصی مشابهت پیدا نشود. چنان که رهبران و بزرگان دینی با ملاحظه این دو اصل اضافات موی پشت لب و سبیل را کوتاه می کنند اگرچه آن را نیز نمی تراشند.
پی نوشت:
1. سنن النبی صلی الله علیه و آله با ترجمه، ج1، ص92.
2. وسائل الشیعة، ج 2، ص 114.
3. وسائل الشیعة، ج 2، ص 115.
منبع: پرسمان