تا آن اندازه که به اسلام عمل می کنیم و باورهای یقینی داریم استرس های ما کمتر از جامعه ی دیگر است . اما تا آن اندازه که تحت تأثیر جامعه ی غرب هستیم استرس های ما بالا می رود . در واقع اگر ما در جامعه ی خود استرس داریم بخاطر فاصله گرفتن از باورهای دینی است . و راهکار آن بازگشت به دین است . یک فردی که در بستر خوابیده است به دو صورت ممکن است دچار اضطراب و بی خوابی شود . ابتدا ممکن است ترس ها و وحشت ها او را از درون آزار بدهد . یا اینکه ممکن است سروصداهای بیرون اجازه ندهد که او آرامش داشته باشد. اینها هردو مهم است و اسلام به هردوی اینها توجه کرده است . در اروپا این سرو صداهای بیرونی کنترل شده است . اما نتوانسته اند که دغدغه های درونی را از بین ببرند . اما اسلام به هردو توجه کرده است . ما در تاریخ علمای بزرگ داریم که چقدر به سکوت و آرامش بیرونی توجه کرده اند . در سیره ی بزرگان داریم که شب ها بجای کفش، نمد می پوشیدند برای اینکه وقتی برای وضو گرفتن می روند، خواب کسی آشفته نشود . اروپایی ها باید به این آرمان ها و عظمت ها سجده کنند . ما در سیره ی اسلام داریم که کسی که شب از مسافرت باز می گردد مکروه است که کوبه ی در را بزند که مبادا همسر و فرزندان او از خواب بیدار شوند . مگر اینکه قبلاً هماهنگ کرده باشد و آنها را بیدار نگاه داشته باشد . در زندگی امام خمینی (ره ) است که شب ها وقتی برای نماز شب بلند می شدند اولاً آرام حرکت کرده و چراغ روشن نمی کردند . در دستشویی هم که می خواستند وضو بگیرند کاری می کردند که ریزش آب کسی را بیدار نکند . اسلام هم به عوامل بیرونی وهم به عوامل درونی برای آرامش توجه کرده است .
