دیدگاه بزرگان درباره کار چیست؟
شعری از ناصر خسرو است (خیال نکنید که ادبای ما به این مسائل توجّه نداشته اند و همه را دیگران گفته اند) که می گوید: چو مرد باشد پرکار و بخت باشد یار زخاک تیره نماید به خلق زرّ عیار فلک به چشم بزرگی کند نگاه در آنک بهانه هیچ نیارد ز بهر خردی کار بزرگ باش و مشو تنگدل ز خردی کار که سال تا سال آرد گلی زمانه ز خار طبیعت یک سال طول می کشد تا از یک خار، گلی به وجود آورد؛ یعنی این درس را از روزگار بیاموز. بزرگ حصنی دان دولت و دَرَش محکم به عون کوشش بر دَرَش مرد یابد بار ز هر که آید کاری در او، پدید بود چنان کز آینه پیدا بود تو را دیدار می خواهد بگوید هرکسی هنرش از چهره اش پیدا است، بعد در مذمّت بی کاری و بی عاری شعر خوبی دارد؛ می گوید: شراب و خواب و کباب و رَباب، ترّه و نان هزار کاخ فزون کرد با زمی هموار در مجله (بهداشت روانی) خواندم که پاستور، دانشمند معروف، گفته است: (بهداشت روانی انسان در لابراتوار و کتاب خانه است.) مقصودش این است که بهداشت روانی انسان به (کار) بستگی دارد و انسان بی کار خودبه خود بیمار می شود. من اینجا نوشته ام که اختصاص به لابراتوار و کتاب خانه ندارد. همه کارهایی که می تواند انسان را عمیقا جذب کند و فکر را بسازد، خوب هستند. در همان مجلّه از ولتر نقل کرده بود که می گفته است: (هر وقت احساس می کنم که درد و رنج بیماری می خواهد مرا از پای در آورد، به کار پناه می برم. کار بهترین درمان دردهای درونی من است.) در کتاب (اخلاق) ساموئل اسمایلز نوشته بود: (بعد از دیانت، مدرسه ای برای تربیت انسان بهتر از مدرسه کار ساخته نشده است.) از بنیامین فرانکلین نیز نقل کرده بود که: (عروس زندگی کار نام دارد. اگر شما بخواهید داماد این عروس بشوید [یعنی شوهر این عروس بشوید]، فرزند شما (سعادت) نام خواهد داشت. پاسکال هم گفته است: (مصدر کلّیه مفاسد فکری و اخلاقی، بی کاری است. هر کشوری که بخواهد این عیب بزرگ اجتماعی را رفع کند، باید مردم را به کار وادارد تا آن آرامش عمیق روحی که عدّه معدودی از آن آگاهند، در عرصه وجود افراد برقرار شود.) و سقراط گفته است: (کار، سرمایه سعادت و نیک بختی است). منبع : تعلیم و تربیت در اسلام، علامه شهید مرتضی مطهری(ره)، صص 428 430.
عنوان سوال:

دیدگاه بزرگان درباره کار چیست؟


پاسخ:

شعری از ناصر خسرو است (خیال نکنید که ادبای ما به این مسائل توجّه نداشته اند و همه را دیگران گفته اند) که می گوید:
چو مرد باشد پرکار و بخت باشد یار
زخاک تیره نماید به خلق زرّ عیار
فلک به چشم بزرگی کند نگاه در آنک
بهانه هیچ نیارد ز بهر خردی کار
بزرگ باش و مشو تنگدل ز خردی کار
که سال تا سال آرد گلی زمانه ز خار
طبیعت یک سال طول می کشد تا از یک خار، گلی به وجود آورد؛ یعنی این درس را از روزگار بیاموز.
بزرگ حصنی دان دولت و دَرَش محکم
به عون کوشش بر دَرَش مرد یابد بار
ز هر که آید کاری در او، پدید بود
چنان کز آینه پیدا بود تو را دیدار
می خواهد بگوید هرکسی هنرش از چهره اش پیدا است، بعد در مذمّت بی کاری و بی عاری شعر خوبی دارد؛ می گوید:
شراب و خواب و کباب و رَباب، ترّه و نان
هزار کاخ فزون کرد با زمی هموار
در مجله (بهداشت روانی) خواندم که پاستور، دانشمند معروف، گفته است: (بهداشت روانی انسان در لابراتوار و کتاب خانه است.) مقصودش این است که بهداشت روانی انسان به (کار) بستگی دارد و انسان بی کار خودبه خود بیمار می شود. من اینجا نوشته ام که اختصاص به لابراتوار و کتاب خانه ندارد. همه کارهایی که می تواند انسان را عمیقا جذب کند و فکر را بسازد، خوب هستند.
در همان مجلّه از ولتر نقل کرده بود که می گفته است: (هر وقت احساس می کنم که درد و رنج بیماری می خواهد مرا از پای در آورد، به کار پناه می برم. کار بهترین درمان دردهای درونی من است.) در کتاب (اخلاق) ساموئل اسمایلز نوشته بود: (بعد از دیانت، مدرسه ای برای تربیت انسان بهتر از مدرسه کار ساخته نشده است.) از بنیامین فرانکلین نیز نقل کرده بود که: (عروس زندگی کار نام دارد. اگر شما بخواهید داماد این عروس بشوید [یعنی شوهر این عروس بشوید]، فرزند شما (سعادت) نام خواهد داشت.
پاسکال هم گفته است: (مصدر کلّیه مفاسد فکری و اخلاقی، بی کاری است. هر کشوری که بخواهد این عیب بزرگ اجتماعی را رفع کند، باید مردم را به کار وادارد تا آن آرامش عمیق روحی که عدّه معدودی از آن آگاهند، در عرصه وجود افراد برقرار شود.) و سقراط گفته است: (کار، سرمایه سعادت و نیک بختی است).
منبع : تعلیم و تربیت در اسلام، علامه شهید مرتضی مطهری(ره)، صص 428 430.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین