مذموم
قبيح، ناخوشايند
دیدگاه اسلام درباره ی مسائل جنسی چیست؟ آیا مسئله ی جنسی امری پلید و مذموم است؟
برای ما مسلمانان که علاقه ی زوجین را به یک دیگر یکی از نشانه های بارز وجود پروردگار، و نکاح را سنّت پیامبر(صلی الله علیه وآله) می دانیم، هنگامی که می شنویم، بعضی از آیین ها علاقه ی جنسی را پلید، و آمیزش جنسی را (حتی با همسر شرعی و قانونی) موجب تباهی و به دور از اخلاق می دانند، دچار تعجّب می شویم.[1] (برتراند راسل)، فیلسوف اجتماعی مشهور می گوید: ... عوامل و عقاید مخالف جنسیّت، در اعصار خیلی قدیم وجود داشته و به خصوص در هر جا که مسیحیّت و دین بودا پیروز شد، عقیده ی مزبور تفوّق یافت .... و در نقاط دیگر دنیا ادیان و راهبانی بوده اند که طرفداری از تجرّد می کرده اند، مانند (اسنیت ها) در میان یهودیان و بدین طریق یک نهضت عمومی ریاضت در دنیای قدیم ایجاد شد. و تجرّد، ارزش قلمداد شده و عقاید تحقیرآمیزی راجع به زن رواج یافت.[2] این عقاید، کشمکش جانکاهی میان غریزه ی جنسی از یک طرف و عقاید مذهبی از طرف دیگر به وجود آورد و موجب غربت دین گردید. اما در منطق عالی اسلام، کوچک ترین اشاره ای به پلیدی علاقه ی جنسی و آثار ناشی از آن نشده است؛ بلکه اسلام تمام تلاش خود را برای تنظیم این علاقه به کار برده است و اگر نکوهشی درباره ی مسائل جنسی در متون دینی دیده می شود، درباره ی نگاه استقلالی و هدف قرار گرفتن آن است و در واقع نکوهش شهوترانی و غرق شدن در دریای هوس و انحراف غریزه از راه های مشروع است. در منظر دین، علاقه مندی و کشش درونی به مسائل جنسی، مردود نبوده، با معنویّت و روحانیّت منافات ندارد؛ بلکه جزء خلق و خوی انبیا معرّفی شده است.[3] در قرآن کریم علاقه ی زوجین به یکدیگر از نشانه های بارز وجود پروردگار بیان گردیده است.[4] رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمّه ی اطهار(علیهم السلام) - طبق روایات فراوانی که رسیده است -، محبّت و علاقه ی خود را به همسر خویش در کمال صراحت اظهار می کرده اند.[5] و روش کسانی که میل به رهبانیّت پیدا نموده بودند را سخت تقبیح می نمودند. اسلام، التذاذ و کام جویی زن و شوهر از یک دیگر را نه تنها تقبیح نکرده؛ بلکه ثواب هایی هم برای آن قائل است.[6] شاید برای یک غربی و غرب زده، شگفت انگیز باشد اگر بشنود اسلام مزاح و و ملاعبه ی زن و شوهر، آرایش زن برای همسر و پاکیزه بودن شوهر برای زن را مستحب می داند و زنی را که در آرایش و زینت برای شوهرش کوتاهی کند و هم چنین مردانی را که در ارضای زن خود بی توجه باشند، مورد نکوهش قرار داده است.[7] در نتیجه، آن چه مذموم است بی بندوباری و انحراف است که هم شخصیّت و کرامت زن و مرد را نابود می کند و هم خانواده را که مرکز ویژه ی تربیت فرزند، و مکان امنی برای پرورش نسل آینده است، از بین می برد. پی نوشتها: [1]. مرتضی مطهری، اخلاق جنسی در اسلام و غرب، ص 10. [2]. راسل، زناشویی و اخلاق، ص 25 و 26، به نقل از اخلاق جنسی در اسلام و غرب، ص 10. [3]. وسائل الشیعه، ج 3، ص 3. [4]. سوره ی روم، آیه ی 21. [5]. مرتضی مطهری، اخلاق جنسی در ...، ص 15. [6]. وسائل الشیعه، ج 14، ص 75، باب 49 نکاح و ص 83 باب 57 نکاح. [7]. وسایل الشیعه، کتاب التکاح، ج 14، ص 9 و 74 و 75 و 83 و 118. منبع: جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه (1380)
برای ما مسلمانان که علاقه ی زوجین را به یک دیگر یکی از نشانه های بارز وجود پروردگار، و نکاح را سنّت پیامبر(صلی الله علیه وآله) می دانیم، هنگامی که می شنویم، بعضی از آیین ها علاقه ی جنسی را پلید، و آمیزش جنسی را (حتی با همسر شرعی و قانونی) موجب تباهی و به دور از اخلاق می دانند، دچار تعجّب می شویم.[1] (برتراند راسل)، فیلسوف اجتماعی مشهور می گوید: ... عوامل و عقاید مخالف جنسیّت، در اعصار خیلی قدیم وجود داشته و به خصوص در هر جا که مسیحیّت و دین بودا پیروز شد، عقیده ی مزبور تفوّق یافت .... و در نقاط دیگر دنیا ادیان و راهبانی بوده اند که طرفداری از تجرّد می کرده اند، مانند (اسنیت ها) در میان یهودیان و بدین طریق یک نهضت عمومی ریاضت در دنیای قدیم ایجاد شد. و تجرّد، ارزش قلمداد شده و عقاید تحقیرآمیزی راجع به زن رواج یافت.[2] این عقاید، کشمکش جانکاهی میان غریزه ی جنسی از یک طرف و عقاید مذهبی از طرف دیگر به وجود آورد و موجب غربت دین گردید. اما در منطق عالی اسلام، کوچک ترین اشاره ای به پلیدی علاقه ی جنسی و آثار ناشی از آن نشده است؛ بلکه اسلام تمام تلاش خود را برای تنظیم این علاقه به کار برده است و اگر نکوهشی درباره ی مسائل جنسی در متون دینی دیده می شود، درباره ی نگاه استقلالی و هدف قرار گرفتن آن است و در واقع نکوهش شهوترانی و غرق شدن در دریای هوس و انحراف غریزه از راه های مشروع است. در منظر دین، علاقه مندی و کشش درونی به مسائل جنسی، مردود نبوده، با معنویّت و روحانیّت منافات ندارد؛ بلکه جزء خلق و خوی انبیا معرّفی شده است.[3] در قرآن کریم علاقه ی زوجین به یکدیگر از نشانه های بارز وجود پروردگار بیان گردیده است.[4] رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمّه ی اطهار(علیهم السلام) - طبق روایات فراوانی که رسیده است -، محبّت و علاقه ی خود را به همسر خویش در کمال صراحت اظهار می کرده اند.[5] و روش کسانی که میل به رهبانیّت پیدا نموده بودند را سخت تقبیح می نمودند. اسلام، التذاذ و کام جویی زن و شوهر از یک دیگر را نه تنها تقبیح نکرده؛ بلکه ثواب هایی هم برای آن قائل است.[6] شاید برای یک غربی و غرب زده، شگفت انگیز باشد اگر بشنود اسلام مزاح و و ملاعبه ی زن و شوهر، آرایش زن برای همسر و پاکیزه بودن شوهر برای زن را مستحب می داند و زنی را که در آرایش و زینت برای شوهرش کوتاهی کند و هم چنین مردانی را که در ارضای زن خود بی توجه باشند، مورد نکوهش قرار داده است.[7] در نتیجه، آن چه مذموم است بی بندوباری و انحراف است که هم شخصیّت و کرامت زن و مرد را نابود می کند و هم خانواده را که مرکز ویژه ی تربیت فرزند، و مکان امنی برای پرورش نسل آینده است، از بین می برد. پی نوشتها: [1]. مرتضی مطهری، اخلاق جنسی در اسلام و غرب، ص 10. [2]. راسل، زناشویی و اخلاق، ص 25 و 26، به نقل از اخلاق جنسی در اسلام و غرب، ص 10. [3]. وسائل الشیعه، ج 3، ص 3. [4]. سوره ی روم، آیه ی 21. [5]. مرتضی مطهری، اخلاق جنسی در ...، ص 15. [6]. وسائل الشیعه، ج 14، ص 75، باب 49 نکاح و ص 83 باب 57 نکاح. [7]. وسایل الشیعه، کتاب التکاح، ج 14، ص 9 و 74 و 75 و 83 و 118. منبع: جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه (1380)
پاسخ:
برای ما مسلمانان که علاقه ی زوجین را به یک دیگر یکی از نشانه های بارز وجود پروردگار، و نکاح را سنّت پیامبر(صلی الله علیه وآله) می دانیم، هنگامی که می شنویم، بعضی از آیین ها علاقه ی جنسی را پلید، و آمیزش جنسی را (حتی با همسر شرعی و قانونی) موجب تباهی و به دور از اخلاق می دانند، دچار تعجّب می شویم.[1]
(برتراند راسل)، فیلسوف اجتماعی مشهور می گوید:
... عوامل و عقاید مخالف جنسیّت، در اعصار خیلی قدیم وجود داشته و به خصوص در هر جا که مسیحیّت و دین بودا پیروز شد، عقیده ی مزبور تفوّق یافت .... و در نقاط دیگر دنیا ادیان و راهبانی بوده اند که طرفداری از تجرّد می کرده اند، مانند (اسنیت ها) در میان یهودیان و بدین طریق یک نهضت عمومی ریاضت در دنیای قدیم ایجاد شد. و تجرّد، ارزش قلمداد شده و عقاید تحقیرآمیزی راجع به زن رواج یافت.[2]
این عقاید، کشمکش جانکاهی میان غریزه ی جنسی از یک طرف و عقاید مذهبی از طرف دیگر به وجود آورد و موجب غربت دین گردید.
اما در منطق عالی اسلام، کوچک ترین اشاره ای به پلیدی علاقه ی جنسی و آثار ناشی از آن نشده است؛ بلکه اسلام تمام تلاش خود را برای تنظیم این علاقه به کار برده است و اگر نکوهشی درباره ی مسائل جنسی در متون دینی دیده می شود، درباره ی نگاه استقلالی و هدف قرار گرفتن آن است و در واقع نکوهش شهوترانی و غرق شدن در دریای هوس و انحراف غریزه از راه های مشروع است.
در منظر دین، علاقه مندی و کشش درونی به مسائل جنسی، مردود نبوده، با معنویّت و روحانیّت منافات ندارد؛ بلکه جزء خلق و خوی انبیا معرّفی شده است.[3]
در قرآن کریم علاقه ی زوجین به یکدیگر از نشانه های بارز وجود پروردگار بیان گردیده است.[4]
رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمّه ی اطهار(علیهم السلام) - طبق روایات فراوانی که رسیده است -، محبّت و علاقه ی خود را به همسر خویش در کمال صراحت اظهار می کرده اند.[5] و روش کسانی که میل به رهبانیّت پیدا نموده بودند را سخت تقبیح می نمودند. اسلام، التذاذ و کام جویی زن و شوهر از یک دیگر را نه تنها تقبیح نکرده؛ بلکه ثواب هایی هم برای آن قائل است.[6]
شاید برای یک غربی و غرب زده، شگفت انگیز باشد اگر بشنود اسلام مزاح و و ملاعبه ی زن و شوهر، آرایش زن برای همسر و پاکیزه بودن شوهر برای زن را مستحب می داند و زنی را که در آرایش و زینت برای شوهرش کوتاهی کند و هم چنین مردانی را که در ارضای زن خود بی توجه باشند، مورد نکوهش قرار داده است.[7]
در نتیجه، آن چه مذموم است بی بندوباری و انحراف است که هم شخصیّت و کرامت زن و مرد را نابود می کند و هم خانواده را که مرکز ویژه ی تربیت فرزند، و مکان امنی برای پرورش نسل آینده است، از بین می برد.
پی نوشتها:
[1]. مرتضی مطهری، اخلاق جنسی در اسلام و غرب، ص 10.
[2]. راسل، زناشویی و اخلاق، ص 25 و 26، به نقل از اخلاق جنسی در اسلام و غرب، ص 10.
[3]. وسائل الشیعه، ج 3، ص 3.
[4]. سوره ی روم، آیه ی 21.
[5]. مرتضی مطهری، اخلاق جنسی در ...، ص 15.
[6]. وسائل الشیعه، ج 14، ص 75، باب 49 نکاح و ص 83 باب 57 نکاح.
[7]. وسایل الشیعه، کتاب التکاح، ج 14، ص 9 و 74 و 75 و 83 و 118.
منبع: جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه (1380)
- [سایر] دیدگاه اسلام نسبت به دنیای موازی که غربی ها آن را امری اثبات شده می دانند چیست؟
- [سایر] آیا دست به دعا بردن برای شفای مریض ترجیح دادن خواست بنده نسبت به خواست خدا نیست؟ واین کار امری مذموم نیست؟
- [سایر] پیشینه ی سنگسار کردن چیست؟ و آیا فکر نمی کنید امروزه نباید این مسئله تحقق پذیرد زیرا دیدگاه دیگران نسبت به اسلام منفی خواهد شد؟
- [سایر] دیدگاه اسلام درباره ی نظریه ی فروید در زمینه ی آزادی جنسی و این که انسان نسبت به آن چه منع شود، حریص تر می شود، چیست ؟
- [سایر] دیدگاه اهل سنت در باره مسئله عاشورا چیست توضیح دهید؟
- [سایر] دیدگاه اهل سنت درباره مسئله عاشورا چیست توضیح دهید؟
- [سایر] جایگاه حاکم از دیدگاه اهل تسنن و شیعه؛ آیا یکی مسئله کلامی است یا فقهی؟ چرا؟
- [سایر] دیدگاه اسلام درباره ترورسیم چیست؟
- [سایر] دیدگاه اسلام درباره طلاق چیست؟
- [سایر] دیدگاه اسلام درباره طلاق چیست؟
- [آیت الله بهجت] کسی که میّت را غسل میدهد، باید مسلمان و دوازده امامی و عاقل باشد و مسائل غسل را هم بداند.
- [آیت الله سبحانی] کسی که میّت را غسل می دهد، باید مسلمان و بالغ و عاقل باشد و مسایل غسل را هم بداند. صفحه 191
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که میت را غسل می دهد، باید مسلمان دوازده امامی و بالغ و عاقل باشد و مسائل غسل را هم بداند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که میت را غسل می دهد باید مسلمان دوازده امامی و عاقل و بنابر احتیاط واجب بالغ باشد و باید مسائل غسل را هم بداند.
- [آیت الله مظاهری] کسی که میّت را غسل میدهد، در حال اختیار باید مسلمان دوازده امامی و عاقل و آشنا به مسائل غسل باشد، گرچه بالغ نباشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که میت را غسل می دهد باید مسلمان دوازده امامی و عاقل و بالغ باشد و مسایل غسل را هر چند به تعلیم دیگری در اثنای غسل بداند
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که میت را غسل می دهد باید مسلمان و بالغ و عاقل باشد و مسائل لازم غسل را بداند و احتیاط مستحب آن است که شیعه دوازده امامی باشد.
- [امام خمینی] کسی که میت را غسل می دهد باید مسلمان دوازده امامی و عاقل باشد و مسایل غسل را هم بداند، و بنابر احتیاط واجب بالغ باشد.
- [آیت الله اردبیلی] هیچ مسلمانی نباید نسبت به مسائل و مشکلات سایر مسلمانان بیتفاوت باشد و به اندازه قدرت و توان خود موظّف است در اصلاح امور دینی و دنیایی دیگران اقدام نماید. از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نقل شده است که فرمودند: (کسی که صبح کند در حالی که به امور مسلمانان اهتمام نورزد مسلمان نیست).(1)
- [آیت الله سیستانی] اگر با عین پولِ خمس نداده جنسی را بخرد ، یعنی به فروشنده بگوید این جنس را به این پول میخرم ، چنانچه فروشنده مسلمان اثنا عشری باشد معامله نسبت به جمیع مال صحیح است ، و به جنسی که به این پول خریده است خمس تعلق میگیرد ، واحتیاجی به اجازه و امضاء حاکم شرع نیست .