فرزند
فرزند به معنای بچه و آنکه از دیگری زاده شده است.
تا چه حد می‌توانم فرزند 4 ساله‌ام را تحت آموزش‌های رسمی قرار دهم؟
سنین زیر 7 سال، سنین آموزش‌های رسمی و کلاسیک نیست. آموزش‌های زیر 7 سال باید غیر رسمی (در قالب بازی، شعر، سرود، قصه، بازی با کلمات) و قطره‌ای باشد. امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: ولدک ریحانتک سبعا. (1) فرزند تو تا 7 سال دسته گل است [مساوی لطیف است و نباید تحت فشار قرار گیرد]. 7 سال اول زندگی فرزند، دوران بازی و شادابی او است؛ به همین جهت، رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور می‌دهد که فرزندت را تا 7 سال رها کن بازی کند (دع ابنک یلعب سبع سنین)، (2) و امام صادق علیه‌السلام نیز بر این امر تأکید می فرماید (الغلام یلعب سبع سنین)؛ (3) پس باید فرزندان خود را تا 7 سالگی از آموزش‌های رسمی و کلاسیک رها سازیم تا به شادابی آنان لطمه‌ای نخورد. امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: امهل صبیک حتی یأتی له ست سنین. (4) فرزندت را رها کن تا 6 سالگی‌اش پایان پذیرد. آموزش‌های غیر رسمی و قطره‌ای، برای زیر 7 سال مطلوب است و مانع شادابی فرزند نمی‌شود. دلیل دستور امام باقر و صادق علیهماالسلام بر تدریجی بودن آموزش در 7 سال اول زندگی کودک، همین امر مهم است که فرمودند: در 3 سالگی لا اله الا الله، در 4 سالگی صلی الله علی محمد و آله، در 5 سالگی آموزش قبله و سجده و در 7 سالگی نماز را به او بیاموزید. (5) پی نوشتها: 1. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج 20، ص 343. 2. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 21، ص 473. 3. کلینی، کافی، ج 6، ص 47. 4. همان، ص 46. 5. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 281. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
سنین زیر 7 سال، سنین آموزش‌های رسمی و کلاسیک نیست. آموزش‌های زیر 7 سال باید غیر رسمی (در قالب بازی، شعر، سرود، قصه، بازی با کلمات) و قطره‌ای باشد. امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: ولدک ریحانتک سبعا. (1) فرزند تو تا 7 سال دسته گل است [مساوی لطیف است و نباید تحت فشار قرار گیرد]. 7 سال اول زندگی فرزند، دوران بازی و شادابی او است؛ به همین جهت، رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور می‌دهد که فرزندت را تا 7 سال رها کن بازی کند (دع ابنک یلعب سبع سنین)، (2) و امام صادق علیه‌السلام نیز بر این امر تأکید می فرماید (الغلام یلعب سبع سنین)؛ (3) پس باید فرزندان خود را تا 7 سالگی از آموزش‌های رسمی و کلاسیک رها سازیم تا به شادابی آنان لطمه‌ای نخورد. امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: امهل صبیک حتی یأتی له ست سنین. (4) فرزندت را رها کن تا 6 سالگی‌اش پایان پذیرد. آموزش‌های غیر رسمی و قطره‌ای، برای زیر 7 سال مطلوب است و مانع شادابی فرزند نمی‌شود. دلیل دستور امام باقر و صادق علیهماالسلام بر تدریجی بودن آموزش در 7 سال اول زندگی کودک، همین امر مهم است که فرمودند: در 3 سالگی لا اله الا الله، در 4 سالگی صلی الله علی محمد و آله، در 5 سالگی آموزش قبله و سجده و در 7 سالگی نماز را به او بیاموزید. (5) پی نوشتها: 1. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج 20، ص 343. 2. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 21، ص 473. 3. کلینی، کافی، ج 6، ص 47. 4. همان، ص 46. 5. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 281. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
پاسخ:
سنین زیر 7 سال، سنین آموزش‌های رسمی و کلاسیک نیست. آموزش‌های زیر 7 سال باید غیر رسمی (در قالب بازی، شعر، سرود، قصه، بازی با کلمات) و قطره‌ای باشد.
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
ولدک ریحانتک سبعا. (1)
فرزند تو تا 7 سال دسته گل است [مساوی لطیف است و نباید تحت فشار قرار گیرد].
7 سال اول زندگی فرزند، دوران بازی و شادابی او است؛ به همین جهت، رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور می‌دهد که فرزندت را تا 7 سال رها کن بازی کند (دع ابنک یلعب سبع سنین)، (2) و امام صادق علیه‌السلام نیز بر این امر تأکید می فرماید (الغلام یلعب سبع سنین)؛ (3) پس باید فرزندان خود را تا 7 سالگی از آموزش‌های رسمی و کلاسیک رها سازیم تا به شادابی آنان لطمه‌ای نخورد.
امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:
امهل صبیک حتی یأتی له ست سنین. (4)
فرزندت را رها کن تا 6 سالگی‌اش پایان پذیرد.
آموزش‌های غیر رسمی و قطره‌ای، برای زیر 7 سال مطلوب است و مانع شادابی فرزند نمی‌شود. دلیل دستور امام باقر و صادق علیهماالسلام بر تدریجی بودن آموزش در 7 سال اول زندگی کودک، همین امر مهم است که فرمودند:
در 3 سالگی لا اله الا الله، در 4 سالگی صلی الله علی محمد و آله، در 5 سالگی آموزش قبله و سجده و در 7 سالگی نماز را به او بیاموزید. (5)
پی نوشتها:
1. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج 20، ص 343.
2. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 21، ص 473.
3. کلینی، کافی، ج 6، ص 47.
4. همان، ص 46.
5. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 281.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
- [سایر] تا چه حد می‌توانم فرزند 4 ساله‌ام را تحت آموزش‌های رسمی قرار دهم؟
- [سایر] فرزند 4 سالهی من، زمینهی یادگیری آموزش‌های رسمی و سنگین را دارد. آیا این آموزشها برایش ضرر ندارد.
- [سایر] برای فرزند 4 ساله‌ام چه بازیهایی مناسب است؟
- [سایر] جوانی 25 ساله‌ام و به دلیل فوت پدرم، سرپرستی خانوادهام به عهده من قرار گرفته است. آیا با این وضعیت می‌توانم ازدواج کنم؟
- [سایر] از چه زمانی میتوان آموزش‌های مستقیم به فرزند را آغاز کرد؟
- [سایر] از چه زمانی میتوان آموزش‌های مستقیم به فرزند را آغاز کرد؟
- [سایر] پسر 13 ساله‌ام سخنان زشتی را بر زبان جاری میکند. علت آن چیست و چگونه می‌توانم با او برخورد کنم؟
- [سایر] برای فرزند 5 ساله‌ام چه بازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای فرزند 3 ساله‌ام چه بازیهایی مناسب و مطلوب است؟
- [سایر] برای فرزند 3 ساله‌ام چه اسباببازیهایی مناسب است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر عدد مأمومین بیش از حد لازم (4 نفر) برای نماز جمعه باشد پراکندگی عده ای از آنها مطلقاً ضرر ندارد، به شرط آنکه افراد باقیمانده از (4 نفر) کمتر نباشد.
- [آیت الله نوری همدانی] احتیاط واجب آن است که امام جمعه در خطبة حمد الهی ودرود بر پیغمبر واَئِمَّه (عَلَیْهِمُ الْسَّلامُ ) را به زبان عربی ایراد نماید ، گر چه او ومُسْتَمِعین او عرب نباشند امّا می تواند در مقام وَعْظ وتوصیه به تقوی به زبا ن دیگری تَکَلُّمْ نماید . و احتیاط مستحبّ آن است که موعظه وآنچه را به مصالح مسلمین مربوط می شود به زبان مستمعین ادا نماید، واگر مستمعین مختلفند آنها را به زبان های مختلف تکرار کند ، گرچه در صورتی که مأمومین بیش از حدّ نصاب –4 نفر – باشند به زبان حدّ نصاب –4 نفر – اکتفا نماید ، ولی احتیاط در آن که آنها را به زبان خدشان موعظه کند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر میت برای غسل و کفن و دفن و نماز خود غیر از ولیّ، کس دیگری را معین کند، احتیاط واجب آن است که ولیّ و آن کس هردو اجازه بدهند. و اگر میت وصیت کند و فرزند خود را وصی قرار دهد بنابر احتیاط واجب بر فرزند لازم است طبق وصیت پدر عمل کند و نمی تواند آن را قبول نکند. امّا اگر غیر از فرزند خود کسی را وصی قرار دهد اگر او مطلع شود و در حال حیات و وقتی که او می توانسته وصی دیگر انتخاب کند به او اطلاع دهد که حاضر نیست طبق وصیت او عمل کند مانعی ندارد و الاّ باید طبق وصیت او عمل کند.
- [آیت الله بهجت] دادن زکات مالالتجاره، یعنی مالی که انسان آن را سرمایه کسب قرار می‌دهد، با شرایطی مستحب است؛ که از جمله این شرایط، رسیدن آن به حد نصاب طلا یا نقره در تمام سال است، پس اگر مدتی از حد نصاب کمتر شود، زکات استحبابی ندارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر به واسطه غوّاصی، یعنی فرو رفتن در دریا، لؤلؤ و مرجان یا جواهر دیگری بیرون آورند، روییدنی باشد یا معدنی، چنانچه بعد از کم کردن مخارجی که برای بیرون آوردن آن کردهاند قیمت آن به حدّ نصاب برسد، باید خمس آن را بدهند و نصاب آن بنا بر احتیاط واجب یک دینار شرعیست که بنا بر مشهور 18 نخود طلا (تقریبا 3 / 4 گرم) می‌باشد ولی در مسأله 1904 خواهیم گفت که مقدار دینار شرعی بیشتر بوده، بنا بر یک نظر تقریبا 4 / 24 گرم و بنا بر نظر دیگر تقریبا 4 / 46 گرم می‌باشد، ولی بهتر است بر طبق قول مشهور عمل شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] چیزی را که صندوقهای قرض الحسنه به عنوان کارمزد و حقّ الزّحمه در برابر خدماتی که برای نگهداری حساب اقساط و امثال این امور می گیرند اشکال ندارد، ولی احتیاط واجب آن است که این مبلغ متناسب با زحمات هزینه های بانک باشد، نه این که همان سود پول را به نام کارمزد بگیرند و حد اکثر کارمزد 4 در صد است.
- [آیت الله مظاهری] شهادت پنج دسته پذیرفته نمی‌شود گرچه دارای شرایط بیّنه باشند: 1 - شهادت شریک برای شریک در مالی که شریک هستند. 2 - شهادت وصی در چیزهایی که در اختیار اوست. 3 - شهادت خویشان مانند پدر و فرزند. 4 - شهادت دشمن علیه دشمن خود. 5 - شهادت مدّعی برای ادعای خود نظیر قذف (شهادت کسی که به دیگری نسبت زنا بدهد در مورد زنا).
- [آیت الله فاضل لنکرانی] احتیاط واجب آن است که امام جمعه در خطبه حمد الهی و درود بر پیغمبر و ائمه علیهم السلام را به زبان عربی ایراد نماید، گر چه او و مستمعین او عرب نباشند اما می تواند در مقام وعظ و توصیه به تقوی به زبان دیگری تکلم نماید. و احتیاط مستحب آن است که موعظه و آنچه را به مصالح مسلمین مربوط می شود به زبان مستمعین ادا نماید، اگر مستمعین مختلفند آنها را به زبانهای مختلف تکرار کند. گر چه در صورتی که مأمومین بیش از حد نصاب (4 نفر) باشند می تواند به زبان حد نصاب (4 نفر) اکتفا نماید، ولی احتیاط مستحب آن است که آنها را به زبان خودشان موعظه کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بالغ عاقل به مرد یا زن مسلمان بالغ عاقل عفیفی، نسبت زنا یا لواط یا سحق بدهد و شرعاً نتواند آن را ثابت کند، باید هشتاد تازیانه از روی لباس به او بزنند، تازیانه به طور متوسط زده می‌شود و به جز عبا سایر لباسهای وی را نباید کند. چند مورد از این حدّ استثنا شده است: اوّل: اگر دو نفر هم دیگر را به زنا یا لواط یا سحق نسبت دهند حدّ جاری نمی‌شود، بلکه آن دو به حکم حاکم شرع تعزیر میگردند. دوم: اگر پدری به فرزند خود چنین نسبتی بدهد حدّ جاری نمی‌شود، بلکه تعزیر میگردد. سوم: اگر شوهر به زن خود چنین نسبتی بدهد، حکم خاصّی دارد که در کتب فقهی در فصل (لعان) آمده است. اگر کسی به دیگری ولد الزنا بگوید، چنانچه با این جمله نسبت زنا به پدر و مادر وی بدهد، حدّ فوق درباره او ثابت است، ولی اگر تنها از باب فحّاشی باشد و نسبت زنا به طور جدّی مطرح نباشد، کار گناهی انجام داده است ولی حدّ فوق دربارهاش نیست. گفتنیست که این حدّ، حقّ کسیست که به او چنین توهینی شده است و اگر او ببخشد حدّ جاری نمیگردد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در هر گوشه از جهان، مسلمانی مظلوم واقع شود و حقوق اوّلیّه او مورد تجاوز و تعدّی قرار بگیرد، بر هر فردی که ندای مظلومیّت او را میشنود، واجب است در حدّ توان کمک نماید، هر چند با اظهار همدردی باشد.