پسر
ابن (= پسر، فرزند)، واژه کهن سامی میباشد و از احکام فقهی آن به مناسبت در بابهای صلاة، صوم، نکاح و ارث سخن رفته است.
به احتمال فراوان، وقتی برای دیگران کاری را انجام میدهد، چه زبانی و چه مادی تشویق میشود؛ اما وقتی برای شما کاری را انجام میدهد، چون وظیفهی او میدانید، تشویقش نمیکنید. احتمالا دیگران از او تقاضا میکنند و شما امر و نهی میکنید؛ دیگران به او مسؤولیت میدهند و شما فقط کارهای سخت منزل را از او میخواهید؛ دیگران برای کارش اهمیت قائل میشوند و شما به آن اهمیت نمیدهید.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)