برای رفع پرخاشگری در کودکان چه کار کنیم؟

کودکی را که مرتباً سعی در آزار و اذیت کودکان دیگر دارد، نباید مورد تنبیه و یا سرزنش قرار داد، زیرا این رفتارها برخشونت او خواهد افزود و در کودک این تصور را که (کسانی که همیشه او را دوست داشته اند، حالا همه بر علیه او بسیج شده اند ) ایجاد خواهد نمود. این کودکان در واقع احتیاج به کمک دارند. اگر مادر و یا هر یک از اعضای خانواده درست زمانی که کودک در پی آزار کودک دیگری است، از راه می رسد، باید با ملایمت و مهربانی او را از این کار برحذر داشته و به او بگوید که مثلاً ( این کار رو نکن چون علی دردش میاد ) و یا ( آخه آدم با دوستش که این کار رو نمی کنه و...! ) باید حواس کودک را پرت کرده و با موضوع جدیدی سرگرمش نمود تا مسئله قبلی را فراموش کند. البته مطمئن باشید که او خیلی زود متوجه هم چیز خواهد شد و نتیجه آن بسیار بیشتر از پند و نصیحت کودک خواهد بود.
به تدریج باید به کودک بفهمانید که بعضی از کارها را نباید انجام دهد، زیرا دیگران از آن کارها خوششان نمی آید.

هرگز به کودک نگویید که اگر فلان کار را بکند دیگر دوستش نخواهید داشت و یا دیگران او را دو ست نخواهند داشت. بلکه بر عکس بایستی طوری برخورد کرد که کودک در همه شرایط به دوستی شما اطمینان داشته باشد.
بهتراست او را وادار به عذر خواهی نکنید. کودک را به دلیل رو دربایستی با دوستتان که فرزندش مورد آزار و اذیت فرزند شما قرار گرفته، کتک نزنید. زیرا در پیش گرفتن چنین رفتارهایی تنها به کودک خواهد آموخت که دنیا مملو از ظلم و ستمی است که بر او نیز دائماً تحمیل می شود.
کودک را نگاه ندارید که کودک مورد تعدی واقع شده متقابلا ً او را بزند. این رفتار نیز جز تشدید تمایلات پرخاشگرانه درکودک مشکل دیگری را حل نخواهد نمود. او خودش به خوبی می دا ند که نباید اذیت کند. چنین کودکانی بیش از سایر کودکان دیگر نیازمند مهر و محبت اند، باید به او نشان داده شود که کسی هست که دوستش داشته باشد، مواظبش بوده و نگذارد دیگران را اذیت کند. درک و فهم این که در هرکاری حد و مرزی است که باید آن را رعایت نمود، اطمینان بیشتری به او می بخشد.
هیچگاه به او لقب ( بچه بد، بچه شیطون و یا مردم آزار ) را ندهید. زیرا تلفظ چنین کلماتی، احساس مجرم بودن را بیشتر درکودک برانگیخته و بدخلقی و مردم آزاریش را بیشتر می کند.
راه حلهای زیر می تواند تا حد زیادی درحل چنین مشکلاتی مؤثر واقع گردد:
به کودک اجازه بدهید خودش را نشان دهد و به قولی ابراز وجود کند.
اگر از شما می خواهد که چند دقیقه ای با او بازی کنید، از این کاردریغ نکنید.
بگذارید با سرگرمیهایی که دلش می خواهد و از طرفی برای او خطرناک نیست، بازی کند.
مانع فعالیت های او نشوید، بگذارید بدود، بازی کند و سرو صدا کند. اگر منزلتان کوچک است و به دلیل رعایت حال همسایگان نمی توانید به کودک اجازه دویدن و یا توپ بازی کردن را بدهید، به دفعات بیشتری او را پارک ببرید.
برای اصلاح او بهترین راه وارد شدن از راه تشویق و تحسین و به کار بردن جملات محبت آمیز است. سعی کنید انتقادتان نیز با چنین شیوه هایی همراه باشد.
منبع: کتاب کودک من