در طریق رفع سوءظن‌ها و بدگمانی‌ها نسبت بیکدیگر به مسائل و نکاتی می‌توان اشاره کرد که اهم آنها بدین قرارند.
1- التزام به تعهدات انسانی:
درباره زن و شوهر حداقل مساله این است که دو انسان با هم زندگی مشترکی را می‌گذرانند. زندگی مشترک مستلزم رعایت تعهداتی است که طرفین با یکدیگر قرار بسته‌اند. البته بخشی از این تعهدات الزامی و از جانب شرع است و بخشی دیگر براساس قرارداد شخصی پدیدی می‌آید. در آنجا که پای قراردادی هم در میان نباشد جنبه‌های عرف می‌توانند مورد ملاک قرار گیرند. باید دید زن و شوهر متعهد رعایت چه اصولی و ضوابطی در برابر هم باید باشند. این جنبه‌ها را شما هم ملتزم شوید.
2- رعایت عفّت:
این ضروری حیات زوجین است که زن و شوهر در برابر هم و در پیشگاه تعالیم شرع و اخلاق رعایت عفت را در همه جهات بنمایند. عفت در کلام، عفت در معاشرت، پاکدامنی در همه امور.
زن و شوهر با هم متعهد شوند که خود را جز برای یکدیگر نیارایند، راه افترا و تهمت و بدگمانی را از هر حیث بر روی خود سد کنند، حرف و عمل‌شان اندیشیده باشد. سعی بعمل آورند که تنها طرف توجه همدیگر باشند و یاری و غمخواری از هم را فراموش ننمایند.
3- تحقیق در امور:
چه بسیارند افرادی که با دو بهم زنی‌های خود زمینه را برای بدگمانی زوجین نسبت به بهم فراهم می‌آورند. با دلایل پوچ و بیحساب نسبت بهم بدبین شده و دچار مشکلی می‌شوند که بسادگی قابل رفع نیست.
شما با تحقیق درباره سخنی که راجع به همسر شما گفته شده می‌توانید این مشکل را رفع کنید. بددلی و سوءظن قبل از تحقیق، تصمیم‌گیری بیش از جستجوی حقیقت خطائی بزرگ است. این کار جاهلانه‌ای است که در قضاوت شتابزدگی کنیم و رفتاری از ما صادر شود که حاکی از ضعف روحی و احساس حقارت ما باشد.
4- تدبیر در امور:
هیچ مساله ی نیست که با تدبیر حل نشود و هیچ گره و مشکلی نیست که به نوعی گشوده و حل نگردد. آنچه مهم است غلبه بر احساس و بکار بردن عقل است. درک و تصور خود را از مساله‌ای نخست با خود در میان بگذارید و حتی از خود او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند خودخواهی خود را در این راه بگونه ای معقول کنترل کنید و با قیافه‌ای جدّی بدنبال یافتن راه حل جهت رفع بدبینی و سوءظن بروید. بالاخره در سایه تدبیر شما مساله صورت واقعی خود را نشان خواهد داد و حقیقت روشن و آشکار خواهد شد.
5- سازندگی خود:
در مواردی ممکن است لغزش و خطا از خود شما باشد و یا خود احساس کنید و دیگران هم تایید کنند که شما فردی بدگمان و دارای وسواس هستید. و تازه اگر به این مساله هم نرسیده باشید باید بگوییم مصلحت حیات ایجاب می‌کند که شما در هیچ مرحله‌ای خود را کامل ندانید. این تصور برای شما باشد که ممکن است گاهی اشتباه کنید. در این صورت چنین تصوری شما را وادار خواهد کرد که دست از لجاج بردارید وب ه دنبال شناخت حقیقت بروید.
6- حسن نیت:
این ضروری حیات مشترک است که دو زوج جوان با حسن نیّت و گمان خوش نسبت بهم ادامه زندگی دهند وس ازش و دوستی را فیما ببین هم ترویج نمایند. اگر وسایل آسایش و رفاه آن چنان که باید فراهم نبود نباید تصور شود که قصد صدمه زدن وجود داشته است. اگر سخنی و خنده‌ای نابجا اتفاق افتاد نباید گمان شود که در آن سوء نظری بوده است. اعضای خانواده، بخصوص همسران جوان به چنین حسن نیت و یاری بین اعضای خود نیازمندند وگرنه فکر و روح‌شان ضعیف و ارکان حیات‌شان متزلزل خواهد بود.
7- در میان گذاردن حقایق:
در زندگی مشترک سهم عقل را در حیات باید بر سهم دل فزونی داد و در مواردی بسیار می‌توان با در میان گذاشتن واقعیت‌ها از پدید آمدن کدورت‌ها جلوگیری کرد. انتظار این امر از هر دو طرف است تا اظهار نظرهای‌شان روی ضابطه و انیدشیده باشد، اگر این چنین نکنید ناگزیرید به منطق‌های نادرست و سخنان بی‌ریشه دیگران توجه و حیات خانوادگی را تیره و تار کنید.
8- پذیرش قیود:
شما دیگر کودک آزاد دیروز نیستید، زوجین جوانید وب اید بنای حیات را روی ضابطه‌هایی بگذارید. زندگی زناشویی در حقیقت نوعی تن در دادن به آزادی‌های مشروط و مقید است. پذیرا شدن قیودی از روی میل و اختیار است. پذیرش این فرائض و الزامات زندگی ما را مرتب و خودمان را مهذّب‌تر خواهد ساخت. آمد و شدها، معاشرت‌ها تحت قاعده و انضباطی باشد که این امر در حفظ عفت و تامین امنیت زوجین و جلوگیری از درگیری‌ها نقش مهمی دارد.
پی نوشت:
1- خانواده و مسائل همسران جوان، علی قائمی، ص64
www.morsalat.com
