آیا نشانه‌ای وجود دارد که بتوان فهمید شریک آینده زندگی انسان، به والدین خود به ویژه مادر بستگی دارد یا نه؟
وابستگی عاطفی دختر و پسر )به ویژه دختر( به والدین و به خصوص به مادر طبیعی است و نمی‌توان آن را نقطه منفی برشمرد. مشورت و نظرخواهی از آنان و ارتباط در حد متعارف نیز وابستگی شدید و منفی به شمار نمی‌رود. وابستگی در صورتی اشکال دارد که استقلال فکری شخص را به خطر بیندازد و باعث دخالت‌های بیجا و غیرعادی والدین در زندگی زناشویی او شود. شریک آینده زندگی شما در صورتی به والدین خود به ویژه مادر وابستگی شدید دارد که رفتارهای ذیل را از خود بروز دهد: 1. در پاسخ سؤال شما که در جلسه اول گفت‌وگو ذیل سؤال پنجم مشترک )استقلال فکری(از او پرسیدید: تا چه حد به نظر دیگران به ویژه پدر و مادر و دوستان در امور زندگی مشترک اهمیت می‌دهید، گفت: در هر کاری با آن‌ها مشورت می‌کنم و بدون نظر آن‌ها هیچ کاری نمی‌کنم؛ 2. در گفت‌وگوی جمعی خواستگاری، هر وقت سؤالی از او می‌شد، اول به مادر نگاه می‌کرد و در صورت تایید او پاسخ می‌داد؛ 3. در مواردی پدر یا مادرش اجازه پاسخگویی به او نمی‌دادند و به جای فرزندشان پاسخ می‌دادند؛ 4. در سخنان و گفت‌وگوهای خود، تکیه‌کلام‌هایی چون مامانم اینا می‌گن، مامانم اینا نظر دیگه‌ای دارن، با مامانم اینا حرف بزنم و... زیاد دارد. اگر این نشانه‌ها در او وجود دارد، تک فرزند یا فرزند آخر خانواده بودن هم می‌تواند مزید بر علت باشد؛ البته تک فرزندی یا فرزند آخر بودن، لزوما به معنای وابستگی نیست.
عنوان سوال:

آیا نشانه‌ای وجود دارد که بتوان فهمید شریک آینده زندگی انسان، به والدین خود به ویژه مادر بستگی دارد یا نه؟


پاسخ:

وابستگی عاطفی دختر و پسر )به ویژه دختر( به والدین و به خصوص به مادر طبیعی است و نمی‌توان آن را نقطه منفی برشمرد. مشورت و نظرخواهی از آنان و ارتباط در حد متعارف نیز وابستگی شدید و منفی به شمار نمی‌رود.
وابستگی در صورتی اشکال دارد که استقلال فکری شخص را به خطر بیندازد و باعث دخالت‌های بیجا و غیرعادی والدین در زندگی زناشویی او شود.
شریک آینده زندگی شما در صورتی به والدین خود به ویژه مادر وابستگی شدید دارد که رفتارهای ذیل را از خود بروز دهد:
1. در پاسخ سؤال شما که در جلسه اول گفت‌وگو ذیل سؤال پنجم مشترک )استقلال فکری(از او پرسیدید: تا چه حد به نظر دیگران به ویژه پدر و مادر و دوستان در امور زندگی مشترک اهمیت می‌دهید، گفت: در هر کاری با آن‌ها مشورت می‌کنم و بدون نظر آن‌ها هیچ کاری نمی‌کنم؛
2. در گفت‌وگوی جمعی خواستگاری، هر وقت سؤالی از او می‌شد، اول به مادر نگاه می‌کرد و در صورت تایید او پاسخ می‌داد؛
3. در مواردی پدر یا مادرش اجازه پاسخگویی به او نمی‌دادند و به جای فرزندشان پاسخ می‌دادند؛
4. در سخنان و گفت‌وگوهای خود، تکیه‌کلام‌هایی چون مامانم اینا می‌گن، مامانم اینا نظر دیگه‌ای دارن، با مامانم اینا حرف بزنم و... زیاد دارد.
اگر این نشانه‌ها در او وجود دارد، تک فرزند یا فرزند آخر خانواده بودن هم می‌تواند مزید بر علت باشد؛ البته تک فرزندی یا فرزند آخر بودن، لزوما به معنای وابستگی نیست.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین