والدین می‌توانند در سنین مدرسه کودک را نسبت به مسایل گوناگون تحصیل کمک کرده و در ایجاد و پیشبرد موفقیت وی نقش موثر و نافذی داشته باشند. والدین بهتر است شیوه مطالعه و عادت به آن را در زندگی خانوادگی خود بگنجانند و دانش‌آموزان را از ابتدا نسبت به امر مطالعه علاقه‌مند کنند و یادگیری را برای پیشرفت تحصیلی آنها لازم بدانند چون کافی است دانش‌آموزان درک کنند که یادگیری در نظر والدین نقش پراهمیتی دارد.
این موضوع به عنوان عاملی ذهن دانش‌آموزان را تحریک کرده، شوق مدرسه رفتن را بیشتر و آموختن را برای آنها لذت‌بخش‌تر خواهد کرد. همچنین لازم است که والدین فرزندان خود را در بحث و گفتگوهای خانوادگی شرکت دهند در این صورت آنها انگیزه لازم را برای فکر کردن و یادگیری به دست خواهند آورد چون در زندگی دانش‌آموزان موفقیت در یک مورد موفقیت‌های بعد را می‌تواند همراه داشته باشد و اعتماد به نفس دانش‌آموز بر اساس همین کسب موفقیت‌ها به تدریج ساخته شده و استوار می‌شود. موفقیت و شکست برای دانش‌آموزان می‌تواند مانند نردبانی باشد که وقتی دانش‌آموزی بر اولین پله آن پا نهاد می‌تواند تا آخرین پله را بپیماید. بنابراین والدین باید هر پله پیروزی دانش‌آموز را مورد تایید و تشویق قرار دهند.
همچنین والدین از طریق گوش دادن به سوالات فرزندان خود و کمک کردن به آنها در یافتن پاسخ مناسب به گسترش و ایجاد علایق جدید، آنها را یاری می‌کنند.
والدین آگاه می‌دانند فرزندان برای یادگیری باید سوال کنند و آنها احتیاج به پاسخ دارند بنابراین باید (چراها) را تشویق کرد و نه آنکه فرو نشانید و خاموش کرد.
والدین باید به یاد داشته باشند که آنها و آموزگار جنبه‌های متعددی از دانش‌آموز را مشاهده می‌کنند بنابراین با مقایسه یادداشت‌های یکدیگر یا در جریان مصاحبه حضوری با آموزگار که به‌طور مرتب صورت می‌گیرد در شناسایی فرزند خود موفق‌تر خواهند شد.
منبع: http://www.salamat.com
