آیا دستورات دینی ما از علوم روان شناسی و جامع شناختی بهره برده است یا خیر؟

آن چیزی که ما از دین می شناسیم این است که دین مجموعه ای از علوم است . اینطور نیست که دین تک بعدی بوده و فقط به امور روحانی انسان ها بپردازد . وقتی که ما کتب الهی و روایی را ورق می زنیم می بینیم که سرشار از دستوراتی حتی پیرامون جسم انسان است . یعنی کوچکترین موضوعاتی را که انسان می خواهد، در این روایات می تواند پیدا کند . اما شاید ما تا به حال با این دید به دین نگاه نکرده ایم . ما یک علمی در حوزه داریم به اسم علم اصول . از این علم برای رسیدن به مباحث فقهی استفاده می شود . در کل این علم به عدد انگشتان دو دست از آیات و روایات استفاده نمی شود . اما سالیان سال است که طلاب در حوزه های علمیه این درس را می خوانند . در حوزه ی خانواده ما 730 روایت داریم . یعنی 73 علم می توان از آن استخراج کرد . علمی که شامل روان شناسی و جامع شناختی است . اما در فضایی که دین خصوصاً تشیع طی کرده ، حکومتی در اختیار نداشته که براساس نیازها این علوم را تبدیل به نظریه های علمی کند . این دغدغه را بزرگان ما درنظام اسلامی امروز ما دارند . مثلاً در حوزه ی علوم انسانی می گویند که باید تولید علم اسلامی شود که مبنای آن دین است .