دستورات دینی در رابطه با افراط و تفریط نداشتن در خوردن گوشت را بیان کنید؟
در پاسخ نکات ذیل قابل دقت است : 1- محور اصلی در همه دستورات دین رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط است . 2- در مورد خوردن دستور دین پرهیز از پر خوردی و شکمبارگی و در عین حال اجتناب از ضعف ناشی از نخوردن و سوء تغذیه است و رعایت حالت میانه و تعادل بهترین گزینه از نظر دین است . 3- در مورد خوردن گوشت نیزدر روایات سفارش به میانه روی شده به طوری که از خوردن آن در هر هر روز منع شده و نیز از نخوردن آن به مدت چهل روز که منجر به ضعف و مریضی می گردد منع شده است . 4- در مورد چگونگی تاثیر اذان گفتن در گوش کسی که چهل روز گوشت نخورده چیزی بیان نشده اما اجمالا می توان گفت که شنیدن نوای جانبخش اذان تاثیری مثبت و مطلوب در چنین انسانی دارد به نحوی آثار سوء ناشی از نخوردن گوشت به مدت طولانی را تقلیل می دهد و از نظر روانی و معنوی استقامت و ایستادگی انسان را در برابر عوارض ناشی از ان افزایش می دهد . امام صادق‌ علیه السلام از پدران خود از امیرالمؤمنین‌ علیه السلام نقل کرد که فرمود: کُلُوا اللَّحْمَ، فَإنَّ اللَّحْمَ مِنَ اللَّحْمِ، وَ اللَّحْمَ یُنْبِتُ اللَّحْمَ، وَ مَنْ لَمْ یَأْکُلْ اللَّحْمَ أَرْبَعینَ یَوْمَاً سَاءَ خُلْقُهُ، وَ إذا ساءَ خُلْقُ أَحَدِکُمْ مِن إنْسَانٍ أوْ دابَّةٍ فَأْذِنُوا فی أُذُنِهِ الْأذانَ کُلَّهُ. (گوشت بخورید، که گوشت از گوشت پدید می‌آید، و گوشت، گوشت می‌رویاند، و کسی که 40 روز گوشت نخورد بَد اخلاق می‌شود، پس هرگاه یکی از شما بَد اخلاق شد یا حیوانی از شما بَد اخلاق شد در گوش او اذان بگوئید.) وسائل الشیعه،ج17ص26ح8
عنوان سوال:

دستورات دینی در رابطه با افراط و تفریط نداشتن در خوردن گوشت را بیان کنید؟


پاسخ:

در پاسخ نکات ذیل قابل دقت است :
1- محور اصلی در همه دستورات دین رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط است .
2- در مورد خوردن دستور دین پرهیز از پر خوردی و شکمبارگی و در عین حال اجتناب از ضعف ناشی از نخوردن و سوء تغذیه است و رعایت حالت میانه و تعادل بهترین گزینه از نظر دین است .
3- در مورد خوردن گوشت نیزدر روایات سفارش به میانه روی شده به طوری که از خوردن آن در هر هر روز منع شده و نیز از نخوردن آن به مدت چهل روز که منجر به ضعف و مریضی می گردد منع شده است .
4- در مورد چگونگی تاثیر اذان گفتن در گوش کسی که چهل روز گوشت نخورده چیزی بیان نشده اما اجمالا می توان گفت که شنیدن نوای جانبخش اذان تاثیری مثبت و مطلوب در چنین انسانی دارد به نحوی آثار سوء ناشی از نخوردن گوشت به مدت طولانی را تقلیل می دهد و از نظر روانی و معنوی استقامت و ایستادگی انسان را در برابر عوارض ناشی از ان افزایش می دهد .
امام صادق‌ علیه السلام از پدران خود از امیرالمؤمنین‌ علیه السلام نقل کرد که فرمود:
کُلُوا اللَّحْمَ، فَإنَّ اللَّحْمَ مِنَ اللَّحْمِ، وَ اللَّحْمَ یُنْبِتُ اللَّحْمَ، وَ مَنْ لَمْ یَأْکُلْ اللَّحْمَ أَرْبَعینَ یَوْمَاً سَاءَ خُلْقُهُ، وَ إذا ساءَ خُلْقُ أَحَدِکُمْ مِن إنْسَانٍ أوْ دابَّةٍ فَأْذِنُوا فی أُذُنِهِ الْأذانَ کُلَّهُ.
(گوشت بخورید، که گوشت از گوشت پدید می‌آید،
و گوشت، گوشت می‌رویاند،
و کسی که 40 روز گوشت نخورد بَد اخلاق می‌شود،
پس هرگاه یکی از شما بَد اخلاق شد یا حیوانی از شما بَد اخلاق شد در گوش او اذان بگوئید.)
وسائل الشیعه،ج17ص26ح8





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین