محبت اهل بیت
در قرآن و روایات اسلامی اعم از شیعی و سنّی بر مودّت و محبّت اهل بیت پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) تأکید فراوان شده است؛ و این تنها بدان جهت نیست که آنان ذریه‌ی پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و از نسل اویند، بلکه از آن جهت است که آنان دارای فضایل و کمالات، و به عبارت دیگر جامع همه صفات کمال و جمالند؛ به تعبیر دقیق‌تر، مظهر صفات جمال و جلال الهی اند. لذا در حقیقت، دوست داشتن آنان با آن جامعیت، محبت به خوبی‌هایی است که در آنان به نحو کامل تجلّی نموده، و منبع همه این خوبی‌ها خداوند متعال است. پس در حقیقت محبت و اظهار عشق و ارادات قلبی به اهل بیت (علیهم‌السّلام) محبت و اظهار ارادات به خداوند متعال است و از آنجا که محبّت، نیرویی است که انسان را به سوی محبوب سوق می‌دهد، پس از جنبه تربیتی، محبت به خوبان، انسان را به خوبی‌ها سوق می دهد.