الإمام الصادق علیه‌السلام :
اِتَّخِذوا فی أسنانِکُمُ السُّعدَ ؛ فَإِنَّهُ یُطَیِّبُ الفَمَ ، ویَزیدُ فِی الجِماعِ .
امام صادق علیه‌السلام :
مُشکک را لابه‌لای دندان‌های خویش کنید ؛ چرا که دهان را خوش‌بو می‌کند و بر توان همبستری می‌افزاید .
بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 435 ، حدیث 3 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 386
*******
الکافی عن أبی ولاّد :
رَأَیتُ أبَا الحَسَنِ الأَوَّلَ علیه‌السلام فِی الحِجرِ وهُوَ قاعِدٌ ومَعَهُ عِدَّةٌ مِن أهلِ بَیتِهِ ، فَسَمِعتُهُ یَقولُ : ضَرَبَت عَلَیَّ أسنانی ، فَأَخَذتُ السُّعدَ فَدَلَکتُ بِهِ أسنانی ، فَنَفَعَنی ذلِکَ وسَکَنَت عَنّی .
الکافی- به نقل از ابو ولاّد: امام کاظم علیه‌السلام را دیدم که در حِجْر اسماعیل نشسته است و شماری از خانواده وی نیز با اویند . از او شنیدم که می‌گفت : (دندان‌هایم دردی سخت گرفت . پس قدری مُشکک برداشتم و دندان‌های خویش را با آن ، مالش دادم . این درمان ، مرا سودمند افتاد و درد ، فرو نشست) .
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 379 ، حدیث 6 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 161 ، حدیث 5 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 402 مصطبه‌ای را گویند که دیواری بر آن محیط است و آن ، دو در دارد به دو رکن عراقی و شامی . آن مقدار زمین که حطیم بدو محیط است و قبر هاجر ، مادر اسماعیل ، در آن است (ر . ک : لغت‌نامه دهخدا) .
*******
الإمام الکاظم علیه‌السلام :
مَنِ استَنجی بِالسُّعدِ بَعدَ الغائِطِ ، وغَسَلَ بِهِ فَمَهُ بَعدَ الطَّعامِ ، لَم تُصِبهُ عِلَّةٌ فی فَمِهِ ، ولَم یَخَف شَیئاً من أریاحِ البَواسیرِ .
امام کاظم علیه‌السلام :
هر کس پس از قضای حاجت ، آلودگی مَقعد را با مُشکک بزداید و پس از غذا خوردن نیز دهان خویش را با مُشکک بشوید ، نه بیماری‌ای از بیماری‌های دهان به او می‌رسد و نه [باید] از باد بواسیر بترسد .
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 378 ، حدیث 3 ، بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 435 ، حدیث 5 دانش نامه احادیث پزشکی : 2 / 336
