غیبت دوازدهمین امام، نزد شیعه، همه‌ی نظریه‌ی امامت را زیر سؤال می‌برد؟!
از آنجا که در سؤال فوق به نحو کلی و بدون تعیین مصادیق، تعارض غیبت با نظریه‌ی امامت مطرح شده؛ لاجرم باید عناوینی از وظایف امام را ذکر کنیم و سپس تطابق یا عدم آن را با غیبت، مورد تحلیل قرار دهیم. امامت که همان ادامه‌ی سیر نبوت تنها با فرق عدم نزول وحی است؛ عهده‌دار جمیع وظایف نبی می‌باشد که مهم‌ترین آنها عبارتند از: 1. اقدام برای برقرار حکومت الاهی و رها نمودن مردم از سلطه‌ی حاکمان جور. از آنجا که قیام و حکومت یک فرآیند اجتماعی، به رهبری شخصی مورد پذیرش مردم است؛ لذا نمی‌توان از رهبر جامعه خواست که در هر شرایط و اوضاعی از زمانه برای به دست‌گیری حکومت اقدام کند. لذا می‌بینیم که رسول اکرم (ص) در دوران قبل از هجرت، هرگز اقدام به چنین عملی نکردند و این خللی برنبوت ایشان نداشته و حاکی از نا به سامانی اجتماعی آن روزگار است. دوران غیبت امام داوزدهم نیز همانند صدر اسلام، دورانی پرتکاپو و سراسر جنجال و فتنه می‌باشد. پس تقاضای قیام از امام دوازدهم، پیش از آماده بودن بسترهای اجتماعی، خواستی نابخردانه است. از سوی دیگر می‌بینیم که بزرگترین ویژگی ایشان، قیام برای عدل و داد، عنوان شده است. پس غیبت حضرت منافاتی با وظیفه‌ی اول او نداشته و نشانه‌ی دین گریزی و سستی مردم در پذیرش حکومت اسلامی است. 2. تبیین معارف الاهی و ارشاد مردم. این دومین وظیفه ی امام است که گاهی به نحو مستقیم و گاهی غیر مستقیم انجام می‌شود. همان گونه که پیامبر اسلام، به خاطر سختی‌ها و حتی عدم امکان دسترسی مردم به خود حضرت؛ مردان باتقوا و آگاه به امور اسلام را برای تبیین معارف الاهی و ارشاد مردم، روانه می‌کردند. این نیز همان کاری است که امام عصر (عج) با نصب نایبان یا سفرای خاص در عصر غیبت صغری و نایبان عام در دوران غیبت کبری انجام دادند. اینها جمله‌ای از وظایف امام است که عدم تعارض غیبت امام دوازدهم، با این امور، به اثبات می رسد. اما فواید و برکات امام، بسی فراتر از وظایف ایشان است که منحصر در امام حاضر یا غایب نمی‌باشند. باید گفت که امام، جان جهان و مدار گردش زمین و آسمان است. به نحوی که خاندان رسول اکرم (‌ص) فراوان فرموده‌اند که اگر امام در زمین نباشد زمین ساکنان خود را خواهد بلعید. امام، سبب متصل میان زمین و آسمان و مجرای نزول برکات الاهی است. دعای او مستجاب و نیاتش سراسر خیر و برکت است. این مطلب در زیارات ائمه هدی، بسیار مورد اشاره قرار گرفته است. بندگان خدا دشمنانی قسم خورده دارند که سرکرده‌ی آنها ابلیس است. امام (ع) نیز با تصرف قدسی خویش در نفوس آدمیان، آنها را از افتادن به بسیاری از منجلاب‌ها نجات داده و هدایتشان می‌کند. اینها همه گوشه‌هایی است از فواید و برکات امام غایب که به طور کلی در روایت معروف پیامبر اکرم (ص) تحت عنوان خورشید پشت ابر، یاد شده است و مردم بدون آن که حضرتش را به عنوان امام ببینند، دایماً از فیض وجودش بهره‌مند می‌شوند. منبع: http://farsi.islamquest.net
عنوان سوال:

غیبت دوازدهمین امام، نزد شیعه، همه‌ی نظریه‌ی امامت را زیر سؤال می‌برد؟!


پاسخ:

از آنجا که در سؤال فوق به نحو کلی و بدون تعیین مصادیق، تعارض غیبت با نظریه‌ی امامت مطرح شده؛ لاجرم باید عناوینی از وظایف امام را ذکر کنیم و سپس تطابق یا عدم آن را با غیبت، مورد تحلیل قرار دهیم.
امامت که همان ادامه‌ی سیر نبوت تنها با فرق عدم نزول وحی است؛ عهده‌دار جمیع وظایف نبی می‌باشد که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
1. اقدام برای برقرار حکومت الاهی و رها نمودن مردم از سلطه‌ی حاکمان جور. از آنجا که قیام و حکومت یک فرآیند اجتماعی، به رهبری شخصی مورد پذیرش مردم است؛ لذا نمی‌توان از رهبر جامعه خواست که در هر شرایط و اوضاعی از زمانه برای به دست‌گیری حکومت اقدام کند. لذا می‌بینیم که رسول اکرم (ص) در دوران قبل از هجرت، هرگز اقدام به چنین عملی نکردند و این خللی برنبوت ایشان نداشته و حاکی از نا به سامانی اجتماعی آن روزگار است. دوران غیبت امام داوزدهم نیز همانند صدر اسلام، دورانی پرتکاپو و سراسر جنجال و فتنه می‌باشد. پس تقاضای قیام از امام دوازدهم، پیش از آماده بودن بسترهای اجتماعی، خواستی نابخردانه است. از سوی دیگر می‌بینیم که بزرگترین ویژگی ایشان، قیام برای عدل و داد، عنوان شده است. پس غیبت حضرت منافاتی با وظیفه‌ی اول او نداشته و نشانه‌ی دین گریزی و سستی مردم در پذیرش حکومت اسلامی است.
2. تبیین معارف الاهی و ارشاد مردم. این دومین وظیفه ی امام است که گاهی به نحو مستقیم و گاهی غیر مستقیم انجام می‌شود. همان گونه که پیامبر اسلام، به خاطر سختی‌ها و حتی عدم امکان دسترسی مردم به خود حضرت؛ مردان باتقوا و آگاه به امور اسلام را برای تبیین معارف الاهی و ارشاد مردم، روانه می‌کردند. این نیز همان کاری است که امام عصر (عج) با نصب نایبان یا سفرای خاص در عصر غیبت صغری و نایبان عام در دوران غیبت کبری انجام دادند. اینها جمله‌ای از وظایف امام است که عدم تعارض غیبت امام دوازدهم، با این امور، به اثبات می رسد. اما فواید و برکات امام، بسی فراتر از وظایف ایشان است که منحصر در امام حاضر یا غایب نمی‌باشند.
باید گفت که امام، جان جهان و مدار گردش زمین و آسمان است. به نحوی که خاندان رسول اکرم (‌ص) فراوان فرموده‌اند که اگر امام در زمین نباشد زمین ساکنان خود را خواهد بلعید.
امام، سبب متصل میان زمین و آسمان و مجرای نزول برکات الاهی است. دعای او مستجاب و نیاتش سراسر خیر و برکت است. این مطلب در زیارات ائمه هدی، بسیار مورد اشاره قرار گرفته است.
بندگان خدا دشمنانی قسم خورده دارند که سرکرده‌ی آنها ابلیس است. امام (ع) نیز با تصرف قدسی خویش در نفوس آدمیان، آنها را از افتادن به بسیاری از منجلاب‌ها نجات داده و هدایتشان می‌کند. اینها همه گوشه‌هایی است از فواید و برکات امام غایب که به طور کلی در روایت معروف پیامبر اکرم (ص) تحت عنوان خورشید پشت ابر، یاد شده است و مردم بدون آن که حضرتش را به عنوان امام ببینند، دایماً از فیض وجودش بهره‌مند می‌شوند.

منبع: http://farsi.islamquest.net





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین