با عرض سلامدر اصطلاح به این مطلب تحدی گفته میشود که باید گفت:علت ناتوانی بشر در تحدی: در پاسخ لازم است به نکاتی اشاره بکنیم: 1- جای تردید نیست در این که قرآن کتاب هدایت است و برای سوق دادن بشر به سعادت دنیا و آخرت نازل گردیده است اما اسلوبی ویژه و خاص خود دارد که او را از سایر کتابها ممتاز میکند به این معنی که قرآن در عین پراکندهگویی و بیان مطالب مختلف باز از کمال ارتباط و انسجام برخوردار بوده و جملات آن بمانند درهای گرانبها و با نظم اعجابانگیزی به هم متصل و مرتبط میباشد که در لابلای این جملات مطالب عالی و حقایق زنده اخلاق وانسانی نهفته است. 2- حقیقت بالا ثابت میکند که قرآن اسلوب خاصی را داراست که از حدود تعلیم و تعلم خارج است و نمیتوان با یاد دادن و یاد گرفتن اسلوب آن را فرا گرفت. افزون برآن ثابت میکند که قرآن از قانون کلی ذیل هم مستثنی هست و آن اینکه اگر کسی کلام بلیغ و شیرینی را تمرین و بر آن ممارست کند به آسانی میتواند کلامی مانند آن بیاورد. 3- علت استثنای فوق هم این است که قرآن مجید به موضوعات زیادی متعرض گردیده که در همه این مسائل بهترین و جالبترین حقایق را به بشر ارائه داده است حقایقی که خلل، فساد و بطلان هرگز بر آن راه ندارد و کوچکترین اشکال و ایرادی برآن متوجه نیست و این چیزی است که ذاتاً برای بشر امکانپذیر نمیباشد ازاینرو کسی که میتواند یک کلمه از کلمات قرآن را بگوید و یا یک جمله از جملات آن را بیاورد مستلزم آن نیست که بتواند مثل قرآن بیاورد زیرا قدرت و توانایی بر مواد و الفاظ هیچگاه مستلزم توانایی بر ترکیبات قرآن نخواهد بود افزون بر آن حلاوت و شیرینی و طراوت موجود در قرآن ناشی از اعجاز هست که بشر از خلق این اعجاز ناتوان و عاجز میباشد روشن است که اعجاز قرآن در مجموع 4 امر تجلی یافته: الف) فصاحت الفاظ و جمال عبارات ب) بلاغت معانی و علو مفاهیم ج) زیبایی شگفتانگیز نظم و تألیف د) بی نظیری اسلوب و سبک. از اجتماع عوامل چهارگانه فوق است که تأثیر در نفوس و لذت و حلاوت در حال و نرمی دل و شرح صدر و مانند آن در بشر حاصل میگردد و به تعبیر استاد مطهری (ره) بشر از خلق این هندسه بی نظیر موجود در قرآن ناتوان است،(1). 4- اما روشن است که این موضوع جمله بندی و ترکیب کلامی از توانایی انسان محدود بیرون و محال است لذا عجز و ناتوانی بشر از این لحاظ نیست که گفته شود به مقتضای آیات تحدی و عجز مخالفان خداوند برای حفظ دلائل نبوت، قدرت مقابله با قرآن را از افراد انسان سلب کرده است زیرا ما میدانیم که عده زیادی به معارضه با قرآن بر آمدند و در این راه نه تنها انصراف برای آنان حاصل نگردید بلکه با تمام نیرو به این مرحله وارد گردیدند ولی عاقبت به عجز خود اعتراف نموده و عقب نشینی کردند. خلاصه اینکه به قول علامه طباطبایی قرآن مجید تنها با اسلوب لفظی خود تحدی نمیکند بلکه با جهات معنوی خود نیز مانند جهات لفظی تحدی و دعوی اعجاز مینماید،(2). پینوشت (1)) ر. ک سبحانی، جعفر، الهیات، ج 2، ص 145 طبع دوم و مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ح 2 ص 125) (2)) ر. ک 1- طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام ص 118، انتشارات دارالکتب الاسلامیه 2- علامه خویی، ترجمه البیان، بخش اعجاز قرآن 3- علامه طباطبایی ترجمه المیزان ج 1 ص 4 71- سیوطی، ترجمه الاتقان ج 1 ص 372) موفق باشید
با سلام و خسته نباشید
منظور از اینکه قرآن گفته اگر به آن شک دارید آیه ای مانند آن بیاورید چیست میشه در این مورد کمی توضیح دهید؟
با عرض سلامدر اصطلاح به این مطلب تحدی گفته میشود که باید گفت:علت ناتوانی بشر در تحدی: در پاسخ لازم است به نکاتی اشاره بکنیم: 1- جای تردید نیست در این که قرآن کتاب هدایت است و برای سوق دادن بشر به سعادت دنیا و آخرت نازل گردیده است اما اسلوبی ویژه و خاص خود دارد که او را از سایر کتابها ممتاز میکند به این معنی که قرآن در عین پراکندهگویی و بیان مطالب مختلف باز از کمال ارتباط و انسجام برخوردار بوده و جملات آن بمانند درهای گرانبها و با نظم اعجابانگیزی به هم متصل و مرتبط میباشد که در لابلای این جملات مطالب عالی و حقایق زنده اخلاق وانسانی نهفته است. 2- حقیقت بالا ثابت میکند که قرآن اسلوب خاصی را داراست که از حدود تعلیم و تعلم خارج است و نمیتوان با یاد دادن و یاد گرفتن اسلوب آن را فرا گرفت. افزون برآن ثابت میکند که قرآن از قانون کلی ذیل هم مستثنی هست و آن اینکه اگر کسی کلام بلیغ و شیرینی را تمرین و بر آن ممارست کند به آسانی میتواند کلامی مانند آن بیاورد. 3- علت استثنای فوق هم این است که قرآن مجید به موضوعات زیادی متعرض گردیده که در همه این مسائل بهترین و جالبترین حقایق را به بشر ارائه داده است حقایقی که خلل، فساد و بطلان هرگز بر آن راه ندارد و کوچکترین اشکال و ایرادی برآن متوجه نیست و این چیزی است که ذاتاً برای بشر امکانپذیر نمیباشد ازاینرو کسی که میتواند یک کلمه از کلمات قرآن را بگوید و یا یک جمله از جملات آن را بیاورد مستلزم آن نیست که بتواند مثل قرآن بیاورد زیرا قدرت و توانایی بر مواد و الفاظ هیچگاه مستلزم توانایی بر ترکیبات قرآن نخواهد بود افزون بر آن حلاوت و شیرینی و طراوت موجود در قرآن ناشی از اعجاز هست که بشر از خلق این اعجاز ناتوان و عاجز میباشد روشن است که اعجاز قرآن در مجموع 4 امر تجلی یافته: الف) فصاحت الفاظ و جمال عبارات ب) بلاغت معانی و علو مفاهیم ج) زیبایی شگفتانگیز نظم و تألیف د) بی نظیری اسلوب و سبک. از اجتماع عوامل چهارگانه فوق است که تأثیر در نفوس و لذت و حلاوت در حال و نرمی دل و شرح صدر و مانند آن در بشر حاصل میگردد و به تعبیر استاد مطهری (ره) بشر از خلق این هندسه بی نظیر موجود در قرآن ناتوان است،(1). 4- اما روشن است که این موضوع جمله بندی و ترکیب کلامی از توانایی انسان محدود بیرون و محال است لذا عجز و ناتوانی بشر از این لحاظ نیست که گفته شود به مقتضای آیات تحدی و عجز مخالفان خداوند برای حفظ دلائل نبوت، قدرت مقابله با قرآن را از افراد انسان سلب کرده است زیرا ما میدانیم که عده زیادی به معارضه با قرآن بر آمدند و در این راه نه تنها انصراف برای آنان حاصل نگردید بلکه با تمام نیرو به این مرحله وارد گردیدند ولی عاقبت به عجز خود اعتراف نموده و عقب نشینی کردند. خلاصه اینکه به قول علامه طباطبایی قرآن مجید تنها با اسلوب لفظی خود تحدی نمیکند بلکه با جهات معنوی خود نیز مانند جهات لفظی تحدی و دعوی اعجاز مینماید،(2). پینوشت (1)) ر. ک سبحانی، جعفر، الهیات، ج 2، ص 145 طبع دوم و مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ح 2 ص 125) (2)) ر. ک 1- طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام ص 118، انتشارات دارالکتب الاسلامیه 2- علامه خویی، ترجمه البیان، بخش اعجاز قرآن 3- علامه طباطبایی ترجمه المیزان ج 1 ص 4 71- سیوطی، ترجمه الاتقان ج 1 ص 372) موفق باشید
- [سایر] با سلام و خسته نباشید. تفسیر آیه 159 سوره انعام با فرض اینکه منظور از تفرقه، تفرقه در دین اسلام باشد، چیست؟!
- [سایر] با سلام و خسته نباشید. در آیه 12 سوره فصلت منظور از وحی به آسمان چه نوع وحیی میباشد و این وحی گیرندهاش کیست و مخاطب این وحی برای چه کسانی است؟ همچنین منظور از (امر) در ادامه آیه چه امری است که در چند جای دیگر قرآن از جمله سوره قدر هم آمده است؟ با تشکر
- [سایر] با سلام و خسته نباشید. آیا منظور از دجال همان ماهواره و تلوزیون است؟یا دجال همان سفیانی است؟
- [سایر] به نام خدا با عرض سلام و خسته نباشید کلمه النجم در قرآن مجید چند بار و در چه سوره هایی و در چه آیه هایی به کار رفته؟ با تشکر
- [سایر] با سلام و خسته نباشید: آیةالکرسی کدام آبه یا آیات در قرآن می باشند. باتشکر از زحمات شما
- [سایر] سلام و خسته نباشید یه سوال داشتم منظور از طالقانی که در احادیث اومده کدام طالقان است و کجا می باشد؟ لطفا با منبع بهم جواب بدید
- [سایر] سلام خسته نباشید میشه واسه سفید شدن دست وصورت محصولی معرفی کنید من دستام خشکه ولی صورتم نرمال وگاهی جوش میزنه.واگه میشه بفرمایید واسه اب شدن چربی شکم از چی استفاده کنم بهتره پیش 1عطاری رفتم گفتند کبدت چربه
- [سایر] با سلام لطفا در مورد تفسیر آیه 24 سوره انفال برایم توضیح دهید ؟ خیلی مشتاقم تا منظور این آیه رو بفهمم . با کمال تشکر
- [سایر] با سلام و خسته نباشید 1-میخواستم بدونم که ایا درباره این جمله> ایه ای هست؟ 2- به دلیل اینکه بخش پرسش از حدیث فعال نیست میشه شما یکی یا دو تا حدیث درمورد جمله>برام بگید؟(خواشمندم که کمکم کنید چون خیلی نیاز دارم) با تشکر از کمک شما
- [سایر] سلام خسته نباشید شما چرا جواب سوال من را نمیدهید؟
- [آیت الله سیستانی] اگر در بین خواندن آیه شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه ، یا وقتی که آخر آیه را میخواند شک کند که اول آن را خوانده یا نه ، باید به شک خود اعتنا نکند .
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در بین خواندن آیه ای شک کند که آیة پیش را خوانده یا نه ، یا وقتی آخر آیه را می خواند شک کند که اول آن را خوانده یا نه ،باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله خوئی] اگر در بین خواندن آیه شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه، یا وقتی آخر آیه را میخواند شک کند که اول آن را خوانده یا نه، باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در بین خواندن ایه ای شک کند که ایه پیش را خوانده یا نه یا وقتی که اخر ایه را می خواند شک کند که اول ان را خوانده یا نه باید به شک خود اعتنا نکند
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در بین خواندن آیه ای شک کند که آیه پیش از آن را خوانده یا نه و یا وقتی آخر آیه را می خواند شک کند که اول آن را خوانده یا نه باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر در بین خواندن آیه ای شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه؛ یا وقتی که آخر آیه را می خواند شک کند که اول آن را خوانده یا نه؛ به شک خود اعتنا نکند.
- [امام خمینی] اگر در بین خواندن آیه ای شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه، یا وقتی آخر آیه را می خواند شک کند که اول آن را خوانده یا نه باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر در بین خواندن آیهای شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه، یا وقتی آخر آیه را میخواند شک کند که اوّل آن را خوانده یا نه، باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله بهجت] اگر در بین خواندن آیهای شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه، یا وقتی آخر آیه را میخواند شک کند که اولِ آن را خوانده یا نه، باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله بروجردی] اگر در بین خواندن آیهای شک کند که آیة پیش از آن را خوانده یا نه، یا وقتی آخر آیه را میخواند شک کند که اوّل آن را خوانده یا نه، باید به شک خود اعتنا نکند.