با عرض سلامدر معارف اسلامی اصطلاحی به نام (روز الست) وجود دارد که در آن روز خداوند از همه بنی‌آدم بر توحید پیمان گرفته است أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلی،(1). برخی از مفسران و متفکران، روز الست را حکایتی از فطرت آدمی دانسته‌اند. یعنی انسان در سرشت خویش، موحّد و خداگراست. اقبال همین مضمون را در بیت (هزاران سال با فطرت نشستم) بیان کرده است. یعنی در روز الست که پیمان توحید از من گرفته شد، تاکنون با فطرت خویش- که توحید است- دمساز بودم و در آن دوران (بدو پیوستم و از خود گسستم) به خدا متوجه و از خود فارغ بودم. ولی زمانی که پای به عرصه حجاب عالم ناسوت و طبیعت گذاشتم، به جای توحید، بت تراشیدم، مدتی آن را پرستیدم، ولی باز متوجه فطرت شده و آن بت را شکستم و بت دیگری ساختم و تا آن زمان که حقیقت نهفته در فطرت خود را کاملًا بنمایاند و آدمی یکسره متوجه آن گردد فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها(2)پی‌نوشت (1)) اعراف، آیه 172 (2) روم، آیه 30موفق باشید
