ایستادن
مقابل نشستن و توقف کردن را ایستادن میگویند که از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته و احکام آن در دو محور بحث شده است:
اگر می تواند باید به پهلوی راست بخوابد و اگر نمی تواند بنابر احوط به پهلوی چپ بخوابد؛ و اگر آن هم ممکن نیست به پشت بخوابد به طوری که کف پاهای او رو به قبله باشد و اگر آن هم ممکن نیست به هر صورتی که ممکن است نماز بخواند، ولی تا حد امکان طوری باشد که نزدیک تر به نماز کسی که به طوری عادی نماز می خواند باشد وگرنه باید نزدیک تر به نماز کسی که ایستاده نماز نمی خواند، با رعایت مراتبی که ذکر شد، باشد.