سبب
ـــ سبب، وصف وجودی که حکم دائر مدار آن است، مقابل مباشر و مقابل نسب. مانند روزهای ماه رمضان که سبب وجوب روزه، و یا خویشاوندی که سبب ارث بردن است. ـــ سبب، اماره ثبوت حکم شرعی است.
دین عبارت است از مال کلی ثابت در ذمه شخصی برای دیگری. و سبب آن یا قرض گرفتن است یا امور اختیاریه دیگر، مانند مبیع قراردادن دین در معامله سلم، یا ثمن قرار دادن آن در معامله نسیه، یا اجرت در اجاره، یا صداق در نکاح، یا عوض در طلاق خلع و غیر اینها و یا امور قهریه، مانند موارد ضمانتها و نفقه زوجه دائمه و نظیر اینها.