تقیه
تَقیه ابراز عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر قلبی خود به دلایلی خاص است. ادله قرآنی، روایی و عقلی بر جواز تقیه دلالت دارند.
هر جا که تشخیص دهد اگر عمل بر خلاف آنچه را که مخالف انجام میدهد، صورت بگیرد، موجب ضرر به نفس یا عِرض یا مال معتنی به باشد و راه چارهای بجز هماهنگی با آنان نداشته باشد، تقیه جایز است.