برای شناسائی پیامبران راستین از مدعیان دروغگو سه راه وجود دارد:
1- نخستین راه برای شناسایی پیامبران واقعی از مدعیان دروغگو، همان اعجاز و امور خارق‌العاده پیامبر است. اعجاز از این جهت گواه بر صدق ادعای مدعی است که دادن قدرت بر کارهای خارق العاده که از توانایی نوع بشر بیرون است به کسی که به دروغ ادعای سفارت و نبوت می‌کند، موجب گمراهی مردم است و با هدف خداوند جهان که همان هدایت و سعادت مردم است سازگار نیست، در این صورت وجود چنین قدرت خارق العاده گواهی بر راستگویی پیامبر خواهد بود.
2- راه دیگر این است که پیامبر پیشین که نبوت او با دلایل قطعی ثابت شده است بر نبوت پیامبر بعدی تصریح کند. و تصریح پیامبر قبلی باید از نظر سند و دلالت آنچنان قطعی و صریح باشد که برای افراد حقیقت جو، موجب یقین گردد.
3-گردآوری قراین و شواهد: امروز یکی از دلایل قطعی در محاکم رسمی گردآوری قراین و شواهد است که می‌تواند از روی ماجرا پرده بردارد و حقیقت را کشف کند.
حال باید گفت که: هر سه راه در مورد پیامبر اکرم(ص) وجود داشت زیرا:
از سویی مردم مکه چهل سال زندگی پرافتخار آن حضرت را از نزدیک دیدند، که کوچکترین نقطه تاریکی نداشت که بالاخره همه لقب امین به آن حضرت داده بودند، طبعا در مورد چنین شخصی احتمال دروغ و ادعای کذب داده نمی شد.
از سوی دیگر انبیاء پیشین بشارت بعثت آن حضرت را داده بودند و در جو آن زمان، سخن از رسالت پیامبری در منطقه مکه سخن رایج اهل کتاب بوده است:
(کانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَی الَّذینَ کَفَرُوا [بقره/89] قبلا هم علیه کفار آرزوی آمدنش می‌‌کردند)
حتی در تورات و انجیل فعلی تحریف شده هم ,مطلب فوق وجود دارد و نتوانسته اند در تحریف آن را محو کنند و عده ای با دیدن همین مطلب در عصر حاضر مسلمان شدند، مثل میرزا محمدرضا از دانشمندان بزرگ یهود تهران صاحب کتاب اقامه الشهود فی رد الیهود، حاج بابا قزوینی یزدی از علماء یهود یزد، صاحب کتاب محضرالشهود فی رد الیهود و پرفسور عبدالاحد داود، اسقف سابق مسیحی، صاحب کتاب محمد (ص ) در تورات و انجیل.
از سوی دیگر معجزات زیادی از آن حضرت ظاهر گشت که بعضی از آنها به حد تواتر رسیده است و بالاخره با معجزه ای جاودانی حجت را بر جهانیان تمام کرده و آن قرآن است.
