منابع معتبر حدیثی شیعه (کتب اربعه) عبارت است از:
1- کافی، ثقة الاسلام کلینی.
2- من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق.
3- تهذیب، شیخ طوسی.
4- استبصار، شیخ طوسی
- کافی تألیف ثقه الاسلام، شیخ المحدثین، ابو جعفر محمد بن یعقوب کلینی رازی.
این مرد بزرگ از یک ده به نام (کلین) از دهات نزدیک شهر ری در اطراف تهران است. خاندان وی در آن ده از محدثان شیعه بوده اند. پدرش یعقوب و دایی اش علان در همین ده زندگی می کردند. کلینی از کودکی حدیث آموخت. سپس برای ادامه تحصیل به شهر ری رفت. کلینی از کسانی است که (رحله) حدیثی داشته است یعنی برای اخذ و جمع احادیث و درک خدمت اساتید فن مسافرتها کرده است.
کتاب کافی، یک دوره حدیث شیعه است، از اصول عقاید گرفته تا اخلاقیات و فروع. در حدود شانزده هزار حدیث در این کتاب گرد آورده است. این کتاب معتبرترین کتاب حدیث شیعه است.
2. (من لا یحضره الفقیه) تألیف رئیس المحدثین، ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمی، معروف به صدوق. خودش و پدرش از بزرگان طراز اول علمای شیعه اند و خاندان صدوق یک خاندان معروف است در شیعه کتاب من (لا یحضره الفقیه) مشتمل بر پنج هزار و نهصد و بیست حدیث است.
3. (تهذیب الاحکام) تألیف شیخ الطائفه ابو جعفر محمد بن الحسن الطوسی. شیخ طوسی تعداد سیزده هزار و پانصد و نود حدیث در کتاب تهذیب الاحکام، که همه در فروع است، گرد آورده است.
4. (استبصار) این کتاب نیز تآلیف شیخ الطائفه، ابو جعفر طوسی است. این کتاب مشتمل بر پنج هزارو پانصد و یازده حدیث است.
چهار کتاب نامبرده در شیعه به نام (کتب اربعه) معروف است و معتبرترین کتب حدیث شیعه به شمار می رود. مؤلفین این کتب که هر سه نام محمد دارند و کنیه هر سه شان ابو جعفر است به (محمد ین ثلثة متقدم) معروفند.
