اهل تسنن
اهل سنت اصطلاحی است در علم ملل و نحل که بر گروهی از مسلمانان اطلاق می شود.
چرا اهل تسنن دست بسته نماز می خوانند؟
پیش از پاسخ لازم است یاداور شوم که اختلاف بین مسلمانان در مسائل عملی و برخی جزئیات اعمال عبادی و اعتقادی ، موجب خروج هیچ یک از فرق مسلمان از دایره اسلام نمی شود . علمای اسلام اعم از شیعه و سنی در طول تاریخ به این مهم اذعان داشته و همواره بر اساس آن زندگی همراه با صلح و محبت و برادری با برادران مسلمان خود داشته اند . پس توجه شود که بحث از چرایی برخی اختلاف نظرها و عمل ها به معنی جدابودن و متحد نبودن مسلمانان نیست . همه مسلمانان در عین داشتن اختلافات ، در ریشه ها و اصول دینی مشترکات بسیار زیاد و فراوان دارند . نکته دیگر درباره ریشه برخی اختلافات در زمینه احکام ومناسک دینی به نوع نگاه مسلمانان به منابع برداشت از سنت رسول خدا (ص) و وظایف شرعی پس از پیامبر گرامی اسلام بر می گردد . در این میان به شیعه امامیه بنا به سفارشهای مؤکد رسول خدا (ص) همواره برای فهم اصول و فروع دین، نگاهش به عترت پاک رسول خدا بوده و سعی می کرده سنت و سیره پیامبر را از دریچه نگاه علی (ع) و اهل بیت پیامبر ببیند . شیعیان ،در طول تاریخ ، از زمان امام علی"ع" تاکنون، همواره بر روش و سیره و تعالیم اهل بیت پیامبر که همان سیره و سنت نبیّ مکرّم اسلام است، مقید و ملزم بوده اند.[1] البته برخی مسلمانان چنین نگاهی نداشته و به اجتهادات دیگر صحابه پیامبر هم اعتماد می کردند. از همین جا تفاوت در برداشت ها از سنت رسول خدا آغاز شد . از امتیازات شیعه امامیه نسبت به سایر فِرَق اسلامی این است که حقایق و معارف دینی خود را از طریق معصومین دریافت کرده که عاری از هرگونه خطا و تحریف و برداشت سلیقه ای است. یکی از این اختلاف برداشت ها در بحث آداب اقامه نماز و احکام مربوط به آن است که شیعه بر اساس سنتی که از اهل بیت پیامبر به او رسیده عمل می کند و دیگر برادران اهل سنت از برداشتهای دیگر صحابه استفاده می کنند . آنچه درباره منشأ نمازخواندن برادران اهل تسنن به صورت دس بسته در تاریخ گفته شده این است که : در زمان خلافت عمر، جمعی از اُسرای ایرانی را به نزد او آوردند. این گروه به منظور رعایت ادب نزد خلیفه، دستها را روی سینه بر هم گذاشته بودند. عمر از آنان پرسید چرا اینگونه ایستاده اید؟ آنان پاسخ دادند رسم ما آن است که در نزد بزرگان برای رعایت ادب و نشان دادن تواضع خویش، این چنین بایستیم. عمر این مرام را پسندید، و از آن پس دستور داد برای رعایت ادب و تواضع به درگاه الهی دستها را بر هم گذاشته و نماز را اقامه کنند، و این خلاف سنت و دستور رسول خدا "ص" بود.[2] به نظر شیعه این کار در نماز خلاف سنت رسول خدا بوده و بدعت و حرام است و انجام این کار را باعث بطلان نماز می داند . البته این نکته هم قابل ذکر است که در مساله تکتّف (دست بسته نماز خواندن) حتی بین اهل سنت هم اتفاق نظر نیست . بعضی از علمای اهل سنت این کار را در نمازهای واجب، مکروه نیز می دانند. ابن رشد اندلسی در این باره می گوید: درباره دست روی دست گذاشتن در نماز میان علماء (اهل سنت) اختلاف است، مالک ابن انس در نمازهای واجب مکروه و در نماز نافله آن را جائز شمرده و جمهور آن را مستحب دانسته اند. علت این اختلاف نظر روایات صحیحی است که به دست ما رسیده که نماز پیامبر را توصیف می کند و در آن نقل نشده که پیامبر دست راست روی دست چپ می گذاشته اند. از طرفی به مردم امر شده که دست روی دست گذاشته نماز بخوانند (دستور دهنده معلوم نیست.)[3] [1]. رهبری امام علی از دیدگاه قرآن، نامه صد و دهم، سید شرف الدین. [2]. جواهر الکلام، ج11، ص19؛ (به نقل از شبهای پیشاور ص 207) [3]. (بدایة المجتهد، جلد اوّل کتاب الصلاة فصل دوم، مسأله پنجم، ص136 193 به نقل از شبهای پیشاور ص 207)
پیش از پاسخ لازم است یاداور شوم که اختلاف بین مسلمانان در مسائل عملی و برخی جزئیات اعمال عبادی و اعتقادی ، موجب خروج هیچ یک از فرق مسلمان از دایره اسلام نمی شود . علمای اسلام اعم از شیعه و سنی در طول تاریخ به این مهم اذعان داشته و همواره بر اساس آن زندگی همراه با صلح و محبت و برادری با برادران مسلمان خود داشته اند . پس توجه شود که بحث از چرایی برخی اختلاف نظرها و عمل ها به معنی جدابودن و متحد نبودن مسلمانان نیست . همه مسلمانان در عین داشتن اختلافات ، در ریشه ها و اصول دینی مشترکات بسیار زیاد و فراوان دارند . نکته دیگر درباره ریشه برخی اختلافات در زمینه احکام ومناسک دینی به نوع نگاه مسلمانان به منابع برداشت از سنت رسول خدا (ص) و وظایف شرعی پس از پیامبر گرامی اسلام بر می گردد . در این میان به شیعه امامیه بنا به سفارشهای مؤکد رسول خدا (ص) همواره برای فهم اصول و فروع دین، نگاهش به عترت پاک رسول خدا بوده و سعی می کرده سنت و سیره پیامبر را از دریچه نگاه علی (ع) و اهل بیت پیامبر ببیند . شیعیان ،در طول تاریخ ، از زمان امام علی"ع" تاکنون، همواره بر روش و سیره و تعالیم اهل بیت پیامبر که همان سیره و سنت نبیّ مکرّم اسلام است، مقید و ملزم بوده اند.[1] البته برخی مسلمانان چنین نگاهی نداشته و به اجتهادات دیگر صحابه پیامبر هم اعتماد می کردند. از همین جا تفاوت در برداشت ها از سنت رسول خدا آغاز شد . از امتیازات شیعه امامیه نسبت به سایر فِرَق اسلامی این است که حقایق و معارف دینی خود را از طریق معصومین دریافت کرده که عاری از هرگونه خطا و تحریف و برداشت سلیقه ای است. یکی از این اختلاف برداشت ها در بحث آداب اقامه نماز و احکام مربوط به آن است که شیعه بر اساس سنتی که از اهل بیت پیامبر به او رسیده عمل می کند و دیگر برادران اهل سنت از برداشتهای دیگر صحابه استفاده می کنند . آنچه درباره منشأ نمازخواندن برادران اهل تسنن به صورت دس بسته در تاریخ گفته شده این است که : در زمان خلافت عمر، جمعی از اُسرای ایرانی را به نزد او آوردند. این گروه به منظور رعایت ادب نزد خلیفه، دستها را روی سینه بر هم گذاشته بودند. عمر از آنان پرسید چرا اینگونه ایستاده اید؟ آنان پاسخ دادند رسم ما آن است که در نزد بزرگان برای رعایت ادب و نشان دادن تواضع خویش، این چنین بایستیم. عمر این مرام را پسندید، و از آن پس دستور داد برای رعایت ادب و تواضع به درگاه الهی دستها را بر هم گذاشته و نماز را اقامه کنند، و این خلاف سنت و دستور رسول خدا "ص" بود.[2] به نظر شیعه این کار در نماز خلاف سنت رسول خدا بوده و بدعت و حرام است و انجام این کار را باعث بطلان نماز می داند . البته این نکته هم قابل ذکر است که در مساله تکتّف (دست بسته نماز خواندن) حتی بین اهل سنت هم اتفاق نظر نیست . بعضی از علمای اهل سنت این کار را در نمازهای واجب، مکروه نیز می دانند. ابن رشد اندلسی در این باره می گوید: درباره دست روی دست گذاشتن در نماز میان علماء (اهل سنت) اختلاف است، مالک ابن انس در نمازهای واجب مکروه و در نماز نافله آن را جائز شمرده و جمهور آن را مستحب دانسته اند. علت این اختلاف نظر روایات صحیحی است که به دست ما رسیده که نماز پیامبر را توصیف می کند و در آن نقل نشده که پیامبر دست راست روی دست چپ می گذاشته اند. از طرفی به مردم امر شده که دست روی دست گذاشته نماز بخوانند (دستور دهنده معلوم نیست.)[3] [1]. رهبری امام علی از دیدگاه قرآن، نامه صد و دهم، سید شرف الدین. [2]. جواهر الکلام، ج11، ص19؛ (به نقل از شبهای پیشاور ص 207) [3]. (بدایة المجتهد، جلد اوّل کتاب الصلاة فصل دوم، مسأله پنجم، ص136 193 به نقل از شبهای پیشاور ص 207)
پاسخ:
پیش از پاسخ لازم است یاداور شوم که اختلاف بین مسلمانان در مسائل عملی و برخی جزئیات اعمال عبادی و اعتقادی ، موجب خروج هیچ یک از فرق مسلمان از دایره اسلام نمی شود . علمای اسلام اعم از شیعه و سنی در طول تاریخ به این مهم اذعان داشته و همواره بر اساس آن زندگی همراه با صلح و محبت و برادری با برادران مسلمان خود داشته اند . پس توجه شود که بحث از چرایی برخی اختلاف نظرها و عمل ها به معنی جدابودن و متحد نبودن مسلمانان نیست . همه مسلمانان در عین داشتن اختلافات ، در ریشه ها و اصول دینی مشترکات بسیار زیاد و فراوان دارند .
نکته دیگر درباره ریشه برخی اختلافات در زمینه احکام ومناسک دینی به نوع نگاه مسلمانان به منابع برداشت از سنت رسول خدا (ص) و وظایف شرعی پس از پیامبر گرامی اسلام بر می گردد . در این میان به شیعه امامیه بنا به سفارشهای مؤکد رسول خدا (ص) همواره برای فهم اصول و فروع دین، نگاهش به عترت پاک رسول خدا بوده و سعی می کرده سنت و سیره پیامبر را از دریچه نگاه علی (ع) و اهل بیت پیامبر ببیند . شیعیان ،در طول تاریخ ، از زمان امام علی"ع" تاکنون، همواره بر روش و سیره و تعالیم اهل بیت پیامبر که همان سیره و سنت نبیّ مکرّم اسلام است، مقید و ملزم بوده اند.[1]
البته برخی مسلمانان چنین نگاهی نداشته و به اجتهادات دیگر صحابه پیامبر هم اعتماد می کردند. از همین جا تفاوت در برداشت ها از سنت رسول خدا آغاز شد . از امتیازات شیعه امامیه نسبت به سایر فِرَق اسلامی این است که حقایق و معارف دینی خود را از طریق معصومین دریافت کرده که عاری از هرگونه خطا و تحریف و برداشت سلیقه ای است. یکی از این اختلاف برداشت ها در بحث آداب اقامه نماز و احکام مربوط به آن است که شیعه بر اساس سنتی که از اهل بیت پیامبر به او رسیده عمل می کند و دیگر برادران اهل سنت از برداشتهای دیگر صحابه استفاده می کنند .
آنچه درباره منشأ نمازخواندن برادران اهل تسنن به صورت دس بسته در تاریخ گفته شده این است که :
در زمان خلافت عمر، جمعی از اُسرای ایرانی را به نزد او آوردند. این گروه به منظور رعایت ادب نزد خلیفه، دستها را روی سینه بر هم گذاشته بودند. عمر از آنان پرسید چرا اینگونه ایستاده اید؟ آنان پاسخ دادند رسم ما آن است که در نزد بزرگان برای رعایت ادب و نشان دادن تواضع خویش، این چنین بایستیم. عمر این مرام را پسندید، و از آن پس دستور داد برای رعایت ادب و تواضع به درگاه الهی دستها را بر هم گذاشته و نماز را اقامه کنند، و این خلاف سنت و دستور رسول خدا "ص" بود.[2]
به نظر شیعه این کار در نماز خلاف سنت رسول خدا بوده و بدعت و حرام است و انجام این کار را باعث بطلان نماز می داند .
البته این نکته هم قابل ذکر است که در مساله تکتّف (دست بسته نماز خواندن) حتی بین اهل سنت هم اتفاق نظر نیست . بعضی از علمای اهل سنت این کار را در نمازهای واجب، مکروه نیز می دانند. ابن رشد اندلسی در این باره می گوید:
درباره دست روی دست گذاشتن در نماز میان علماء (اهل سنت) اختلاف است، مالک ابن انس در نمازهای واجب مکروه و در نماز نافله آن را جائز شمرده و جمهور آن را مستحب دانسته اند. علت این اختلاف نظر روایات صحیحی است که به دست ما رسیده که نماز پیامبر را توصیف می کند و در آن نقل نشده که پیامبر دست راست روی دست چپ می گذاشته اند. از طرفی به مردم امر شده که دست روی دست گذاشته نماز بخوانند (دستور دهنده معلوم نیست.)[3]
[1]. رهبری امام علی از دیدگاه قرآن، نامه صد و دهم، سید شرف الدین.
[2]. جواهر الکلام، ج11، ص19؛ (به نقل از شبهای پیشاور ص 207)
[3]. (بدایة المجتهد، جلد اوّل کتاب الصلاة فصل دوم، مسأله پنجم، ص136 193 به نقل از شبهای پیشاور ص 207)
- [سایر] چرا اهل تسنن دست بسته نماز می خوانند؟
- [سایر] چرا اهل تسنن دست بسته نماز می خوانند؟
- [سایر] چرا شیعیان مانند اهل تسنن دست بسته نماز نمی خوانند؟ سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله چه بود؟
- [سایر] چرا شیعیان نماز را با دست باز می خوانند و اهل تسنن با دست بسته؟ پیامبر به چه کیفیتی می خوانده اند؟ آیا دلیلی وجود دارد؟
- [سایر] چرا اهل سنت دست بسته نماز میخوانند؟
- [آیت الله خامنه ای] مشارکت ما شیعیان در نماز جماعت مساجد کشورهای دیگر با برادران اهل سنت که دست بسته نماز می خوانند، چگونه است؟ آیا تبعیت از آنان در تکتف بر ما واجب است یا آن که باید نماز را بدون تکتف بخوانیم؟
- [آیت الله بهجت] گاهی در نماز جماعت اهل سُنّت پس از رکوع، قنوت می خوانند. تکلیف شیعیانی که در نماز جماعت آن ها شرکت کرده اند چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] گاهی در نماز جماعت اهل سنت پس از رکوع قنوت می خوانند، تکلیف شیعیانی که در نماز جماعت آنها شرکت کرده‌اند چیست؟
- [سایر] آیا در منابع سنی ها دلیلی هست که حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) نماز را دست بسته خوانده است؟
- [سایر] چرا نمازهای مستحبّی به جماعت خوانده نمی شود؟ در حالی که اهل تسنّن در ماه رمضان نماز تراویح را به جماعت می خوانند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] چنانچه یکی از اولاد از نظر سنّی بزرگتر و دیگری از جهت بلوغ بزرگتر باشد قضاء نماز بر اولّی واجب است.
- [آیت الله سیستانی] از نظر اهل سنّت، زن از همه تَرَکه شوهر اعمّ از منقول و غیرمنقول مانند زمین و غیره، ارث می‌برد. حال آنکه از نظر مذهب امامیه، زن از اصل زمین یا قیمت آن ارث نمیبرد و تنها از قیمت بنا و درختان ارث می‌برد، نه اصل آنها. بنابراین اگر مذهب اهل سنّت بر شیعه نافذ باشد به گونهای که زن سنّی مذهب از زمین و اصل بنا و درختان ارث ببرد، در صورتی که دیگر ورثه امامی مذهب باشند، زن امامی مذهب نیز میتواند میراثی را که از زمین و اصل بنا و درختان به او میرسد، بگیرد که سایر ورثه اهل سنت باشند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نمازهای مستحبّی را نمی شود به جماعت خواند مگر نماز استسقاء که برای آمدن باران می خوانند و همچنین نماز عید فطر و قربان را نیز می توانند به جماعت بخوانند.
- [آیت الله سبحانی] نماز عید فطر و قربان را در زمان غیبت امام(علیه السلام) می توان با جماعت خواند و نمازهای مستحبی را هم نمی شود به جماعت خواند، مگر نماز استسقاء که برای آمدن باران می خوانند.
- [آیت الله سیستانی] نظر اهل سنّت آن است که مازاد سهمالارث میراث بر آن، به عَصَبه میت مانند برادر او داده می‌شود. لکن نظر مذهب امامیه خلاف آن است، مثلاً اگر مردی بمیرد و تنها دختری و برادری داشته باشد، از نظر امامیه باید نیمی از ارث را به دختر به عنوان سهمالارث و نیم دیگر را به عنوان ردّ به او بپردازند و به برادر میت سهمی تعلّق نمیگیرد. لکن نظر اهل سنّت آن است که در این فرض نیمی از ارث میت به برادر پرداخت می‌شود، چون که از عصبه میت به شمار می‌رود. حال اگر مذهب اهل سنّت بر وارث امامی مذهب نافذ باشد و مازاد سهمالارث به او پرداخت نشود، عصبه میت اگر امامی مذهب باشند، میتوانند از باب قاعده مقاصّه نوعی، مازاد سهمالارث وارثِ سنّی مذهب را بگیرند.
- [آیت الله بهجت] نمازهای مستحبی را نمی شود به جماعت خواند، ولی خواندن نماز عید فطر و قربان در زمان غیبت امام علیه السلام به جماعت مستحب است در صورتی که شروط وجوب موجود نباشد، همچنین خواندن نماز استسقاء که برای طلب باران می خوانند به جماعت مستحب است و بعید نیست استحباب جماعت در نماز غدیر که به امید مطلوبیت خوانده شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هیچ نماز مستحبی را نمی توان با جماعت خواند، مگر نماز استسقاء، یعنی نمازی که برای آمدن باران می خوانند و نماز عید فطر و قربان که در زمان غیبت امام(علیه السلام) مستحب است.
- [آیت الله مظاهری] دوازده چیز نماز را باطل میکند و آنها را مبطلات می‌گویند: اوّل آنکه در بین نماز یکی از شرط‌ها یا اجزای آن از بین برود. دوّم از مبطلات آن است که در بین نماز عمداً یا سهواً یا از روی ناچاری کاری که وضو یا غسل را باطل میکند انجام دهد. سوّم از مبطلات آن است که دست بسته نماز بخواند آنگونه که اهل تسنن انجام میدهند ولی اگر از روی فراموشی یا تقیّه یا نه به قصد جزئیت بلکه برای خاراندن بدن باشد اشکال ندارد. چهارم از مبطلات آن است که بعد از حمد آمین بگوید آنگونه که اهل تسنن انجام میدهند ولی اگر از روی فراموشی یا تقیّه یا نه به قصد جزئیّت بلکه به قصد دعا بگوید اشکال ندارد. پنجم از مبطلات نماز آن است که عمداً یا سهواً پشت به قبله کند، یا به طرف راست یا چپ قبله برگردد بلکه اگر صورت را به تنهایی به طرف راست یا چپ قبله برگرداند نیز نماز باطل می‌شود ولی اگر بدن یا صورت را کمی برگرداند به طوری که از قبله خارج نشود، عمداً باشد یا سهواً، نماز باطل نمیشود. ششم از مبطلات نماز آن است که عمداً جمله یا کلمهای بگوید و از آن جمله یا کلمه قصد معنی کند گرچه معنی هم نداشته باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر دست بسته نماز بخواند آن گونه که بعضی از فرق اسلامی انجام می دهند، حتی اگر به قصد ادب دستها را روی هم بگذارد، یا دست به سینه نماز بخواند، هرچند شبیه آنها نباشد احتیاط آن است که نماز را اعاده کند، اما اگر از روی فراموشی و ناچاری یا برای کار دیگری مثل خاراندن دست و مانند آن باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز مستحب را نمی شود با جماعت خواند مگر نماز استسقاء که برای امدن باران می خوانند و نمازی که واجب بوده و به جهتی مستحب شده است مانند نماز عید فطر و قربان که در زمان حضور امام علیه السلام واجب بوده و به واسطه غایب شدن ایشان مستحب می باشد