از نگاه قرآن یکی از کارکردهای مهم تشکیل خانواده رسیدن به سکونت و آرامش است. لذا همسر شایسته کسی است که در راستای این هدف متعالی قدم بردارد و این میسر نیست مگر اینکه همسران به ابزار:
1-عشق و علاقه، 2- تعهد 3- صمیمیت مجهز باشند. در این راستا لازم است زن و مرد از آمادگیهای قبل از ازدواج برخوردار باشند.
آمادگیهای لازم قبل از ازدواج:
1- امید: شخص به قابلیتها و امکانات موجود خویش باور داشته و بتواند روی آنها برای آینده خود و خانواده سرمایه گذاری کند
2- اراده: شخص به استقلال رسیده باشد و بتواند بدون وابستگی به دیگران شخصا در امور ات زندگی تصمیم گیری نماید
3-هدفمندی: هدف شخص از زندگی و ازدواج مشخص باشد و بداند دنبال چه چیزی می گردد بر این اساس شخص باید قدرت برنامه ریزی داشته باشد
4- شایستگی: شخص به اندازه ای از رشد برخوردار باشد که قدرت اجرا داشته باشد
5- وفاداری: شخص می بایست قدرت نظارت داشته باشد و از اینرو بتواند به مرحله تحمل سختیها و اختلاف سلیقه با همسر خویش نائل گردد.
این مشخصه ها به طور مشترک برای زن و مرد لازم است اما از آنجا که مدیر و رهبر خانواده مرد است نه زن لذا ضروری است که مرد بیش از زن به این آمادگی ها مجهز باشد.
در کنار این صفات ضروری است که مرد از ایمان، خوشرویی، طهارت چشم، مشورت جویی نیز برخوردار باشد.
راههای شناخت: اصولا انسانها در موقعیتهای مختلف رفتارهای متفاوتی را از خود بروز می دهند مثلا رفتار یک شخص در محیط دانشگاه با رفتار او در محیط خانه یا دوستان کاملا متفاوت است.لذا برای شناخت کافی و نه کامل لازم است شخص را در موقعیتهای مختلف مورد ارزیابی قرار دهیم اینکه در روایات سفارش شده است اگر می خواهید کسی را بشناسید با او مسافرت کنید ناظر به همین نکته است که شخص را در موقعیتهای مختلفی مانند گرسنگی و سیری، سردی و گرمی و... می توان محک زد.
همچنین از جمله راه های شناخت، تحقیق از کانالهای مختلفی مانند دوستان، همکاران ، اقوام، همسایگان و...می باشد
در این راستا جهت اینکه ضریب اطمینان ما برای انتخاب خود بالاتر برود پیشنهاد می شود که آقا و خانم با مراجعه به روانشناس اقدام به انجام تست شخصیت و آزمون قبل از ازدواج نمایند تا هم از سلامت روانی یکدیگر مطمئن شوند و هم بتوانند خصوصیات یکدیگر را بهتر شناسایی نمایند
رابطه قبل از ازدواج: رابطه در صورتی که در قالب شرع و با هماهنگی خانواده ها باشد می تواند به شناخت طرفین از یکدیگر کمک کند در غیر اینصورت نه تنها مفید نیست بلکه تبعاتی چون وابستگی برمبنای احساس و هیجان و سوئ استفاده را به دنبال داشته باشد. علی علیه السلام در روایتی نورانی می فرمایند:(حب الشی یعمی و یصم:علاقه به یک چیز باعث می شود که انسان نسبت به آن چیز مشاعر خود را ازدست بدهد.) روشن است رابطه بین پسر و دختر که در اوج حاکمیت عواطف به سر می برند می تواند قدرت تشخیص صحیح را از آنها سلب کند .
